Plaatsen

Brighton Shoreham-luchthaven

UPD: Oktober 04, 2024 00:08

Brighton City Airport bevindt zich in Shoreham-by-Sea, 8 km ten oosten van Worthing of 11 km ten westen van Brighton, aan de zuidkust van Engeland. Het is gemakkelijk om bij de luchthaven te komen via de A27-weg, en er is ook een centraal treinstation op 2.5 km van het terminalgebouw. Bovendien zijn er ook bus- en taxidiensten beschikbaar.

Werkuren

De luchthaven is dagelijks geopend:
Maandag-vrijdag: 08.00-18.00
Zaterdag-zondag: 09.00-18.00

Het Hummingbird Restaurant is alleen open voor afhaalservice vanwege de lockdown beperkingen, van maandag tot en met vrijdag tussen 08.30 en 14.30 uur, en in het weekend tussen 09.00 en 14.30 uur.

De luchthaven voldoet aan de Covid-19-maatregelen, dus bezoekers zijn verplicht om gezichtsbedekking te dragen en zich in één richting te verplaatsen: binnenkomen via de zuidkant en vertrekken via de oostelijke poort van de luchthaven.

Brighton Shoreham Vliegveld in art-deco stijl
SCREENSHOT VAN TRIPADVISOR

Aankomsten en vertrekken

Aankomst en vertrek zijn ook online te volgen: https://flybrighton.com/arrivals-departures/

Contacten en locatie

Officiële website: https://flybrighton.com/

Telefoonnummer: 01273 467376

Email: [email protected]

Adres:

Brighton City Vliegveld
Het Vliegveld
Cecil Pashley Way
West Sussex BN43 5FF

Coördinaten: 50°50'8.978" N -0°17'41.918" E

Lokale steden

Shoreham-by-Sea - 1.5 km ten oosten van het vliegveld.

Brighton - 11 km ten oosten van het vliegveld.

Worthing - 8 km ten westen van het vliegveld.

Treinstation

Dichtstbijzijnde station: Shoreham-by-Sea.

Treinen naar Londen, Brighton, Worthing, Southampton, Portsmouth, Chichester.

Luchthaven taxidiensten

CarCabs: +44 (0) 1273 414141

Accommodatie en autoverhuur

Tel. +44 (0) 1273 467 374
Tel. +44 (0) 1273 467 375
Fax. +44 (0) 1273 467 350

Live-webcam

Bekijk online het opstijgen en landen op de langste landingsbaan 02 van Brighton City Airport.

De Axis Q1765-LE netwerkcamera is verbonden met de StreamDays streaming service en ontvangt meer dan 30.000 bezoeken per maand van over de hele wereld.

Informatie voor piloten

Volledige informatie over Brighton City Airport kan worden verkregen door de link te volgen: NAT e-AIP.

Klik vervolgens op "AD 2 AERODROMES" in Deel 3 aan de linkerkant en scroll naar beneden om op "EGKA SHOREHAM" te klikken.

Luchtverkeersleiding

Tel. +44 (0) 844 225 4202
Fax. +44 (0) 1273 467 370

AFTN: EGKAZTZX

ATIS (Geautomatiseerde weersinformatie): 0844 225 4201

Email: [email protected]

PPR-vereisten

Alle bezoekende vliegtuigen dienen de volgende gegevens vooraf telefonisch of via e-mail door te geven:

Geschatte aankomsttijd (ETA);
oproepnaam/registratie;
vliegtuigtype;
vertrek vliegveld;
het aantal personen aan boord (POB).

Het Luchthaven Handboek voor Brighton City Airport is verkrijgbaar op aanvraag bij de receptie op flybrighton.com.

Piloten moeten vlak voor vertrek de huidige NOTAM en AIP dubbel controleren om direct bijgewerkte informatie te verkrijgen voordat ze gaan vliegen.

Piloten die met honden willen vliegen, dienen voor de vlucht contact op te nemen met de brandweer van de luchthaven.

Telefoonnummer van de vliegtuigbemanning: 01273 467395.

Het is ook verplicht om alle General Aviation-vluchten die naar het Verenigd Koninkrijk komen en uitgaande vluchten naar de Republiek Ierland, Noord-Ierland, Kanaaleilanden, Isle of Man en alle bestemmingen buiten de Europese Unie te melden door het indienen van het General Aviation Report.

Alle benodigde bestanden voor algemene luchtvaart rapporten kunnen hier worden gedownload: GENERAL AVIATION REPORT en General Aviation Report (GAR).

Piloten en luchtvaartmaatschappijen wordt aanbevolen het GAR-formulier te downloaden, het elektronisch in te vullen en een kopie per e-mail naar de nationale coördinatie-eenheid te sturen, zodat het vervolgens wordt doorgegeven aan grens divisies of de politie.

Historische achtergrond

Het was in 1903 dat de gebroeders Wright, Orville en Wilbur, een poging deden voor de allereerste vlucht met hun Wright Flyer-machine. Hoewel het slechts 12 seconden en 36.5 meter duurde, werd de geschiedenis voor altijd gevormd. Vanaf dat moment begon het tijdperk van het vliegtuig.

De luchtvaartindustrie onderging zo'n snelle ontwikkeling dat er in de tien jaar na de eerste succesvolle vlucht wereldwijd in grote aantallen luchthavens begonnen te worden gebouwd.

Het is dan ook geen wonder dat er een voortdurend debat is geweest over welke van hen als de eerste moet worden beschouwd.

Op dit moment wordt College Park, opgericht door Wilbur Wright in 1909 (Maryland, VS), over het algemeen beschouwd als het oudste voortdurend operationele vliegveld ter wereld.

Geopend in januari 1911, wordt Hamburg Airport ook wel aangeduid als het oudste commerciële vliegveld ter wereld in bedrijf.

Het oudste vliegveld in Groot-Brittannië, Brighton City Airport (ook wel Brighton Shoreham Airport genoemd), geopend op 20 juni 1911, wordt soms ook beschouwd als het oudste ter wereld.

De eerste vlucht in Shoreham-by-Sea vond plaats in 1910 en werd bestuurd door Harold H. Piffard, een van de Britse luchtvaartpioniers, een getalenteerde kunstenaar en illustrator.

Volgens de legende was het primaire doel om de kist champagne te winnen van de eigenaar van de pub, Alfred Evans van de Sussex Pad Inn.

Als Piffard ooit de lengte van het veld waar het vliegtuig was gestald kon vliegen, zou hij de kist champagne krijgen. En hij bewees dat hij dat kon.

Vaak wordt gedacht dat 1910 het jaar is van de oprichting van Shoreham, niet de datum van de officiële opening van het terminalgebouw.

Nadat hij op een theeplantage in India had gewerkt en later in Engeland zijn natuurlijk talent had laten zien in een acrobatische groep, richtte Harold Piffard tot ieders verrassing zijn aandacht op de luchtvaart. In zijn opwinding over vliegtuigen werd de Aviator's Finance Company Limited opgericht.

Samen met een vriend en mede-eigenaar van het bedrijf, George Wingfield, leasete hij wat land met een hangar in Shoreham-by-Sea om luchtvaart te beoefenen en hun luchtvaartuigen uit te proberen. Na verloop van tijd werd het gebied waar de testvluchten plaatsvonden het Shoreham Airport.

Vliegveld in Shoreham-by-Sea

Het grondgebied van Shoreham-by-Sea is sinds 1910 in gebruik als luchtvaartterrein.

Naast Harold H. Piffard, die daar zijn technische experimenten en proeven met luchtvaartuigen uitvoerde, vlogen ook andere opmerkelijke luchtvaartpioniers uit die tijd in de lucht boven Shoreham: Alliott Verdon Roe (de oprichter van het Avro-bedrijf) en John Alcock (de pionier van de non-stop vluchten over de Atlantische Oceaan).

Er werden ook wedstrijden en festivals gehouden. In 1911 organiseerde Shoreham Aerodrome de Circuit of Britain en Circuit of Europe luchtraces.

Op 4 juli 1911 werd Shoreham de plaats van verzending voor het eerste luchtvrachtvervoer ter wereld, toen Horatio Barber zijn Valkyrie-eendekker bestuurde om een zending Osram-lampen naar het nabijgelegen Hove te bezorgen.

Voor het begin van de Eerste Wereldoorlog was Shoreham Aerodrome de plek waar de bekende pioniers van de Britse luchtvaart, Cecil en Eric Pashley, een vliegopleidingschool creëerden en samenwerkten aan vliegtuigtechniek.

In 1914 begon de Eerste Wereldoorlog en werd Shoreham Aerodrome opgeëist door het leger en gebruikt als trainingsbasis voor de Royal Flying Corps. En precies vanaf hier vertrok de eerste vlucht van de Britse militaire luchtvaart om deel te nemen aan de gevechten in Het Kanaal.

Het RFC-squadron was uitgerust met Maurice Farman Longhorn tweedekker vliegtuigen die een maximale snelheid van 59 mph konden halen. Het was een ongekende vooruitgang.

Pas afgestudeerde piloten werden kort na het voltooien van de cursus voor wapen richting en lucht pilotage vanuit Shoreham naar het westelijke front gestuurd.

Eric Pashley, die ook deelnam aan de militaire luchtvaart, werd in 1917 gedood in actie.

Op dat moment gaf Cecil Pashley de piloten training, en toen de Shoreham Southern Aero Club werd opgericht in 1926, ging hij door met zijn lesgeven.

Cecil was gedurende de hele Eerste Wereldoorlog een vlieginstructeur en heeft meer mensen leren vliegen dan wie dan ook in de 20e eeuw. Cecil Pashley overleed op 77-jarige leeftijd en had tijdens zijn lange leven ongeveer 20.000 vlieguren geregistreerd.

Hij was een opmerkelijke aviator die zich sinds het ontstaan van de luchtvaartindustrie inzette voor de ontwikkeling ervan en anderen onderwees door de lens van zijn kennis en ervaring.

Een weg en een bus in Shoreham-by-Sea zijn vernoemd naar Cecil Pashley.

Toen de oorlog voorbij was, verhuisde de pas opgerichte Canadese luchtmacht van Upper Heyford naar Shoreham om tijd door te brengen met lesgeven, leren en het uitproberen van een aantal van de 65 in beslag genomen Duitse vliegtuigen die op de luchthaven werden opgeslagen.

Het leven daar stond stil tot december 1921.

De vluchten in Shoreham werden aan het einde van 1925 nieuw leven ingeblazen toen Cecil Pashley in samenwerking met de gebroeders Miles de Gnat Aero Company Ltd oprichtte.

Het vliegveld was actief in de tweede helft van de jaren 1920: de luchtvaart ontwikkelde zich samen met het organiseren van verschillende festivals en bijeenkomsten van aeroclubs.

Een luchthaven worden

In 1928 begon Shoreham te veranderen in een vliegveld. Bewoners van Brighton, Hove en Worthing kochten het gebied op en gaven de opdracht voor deze transformatie aan een beroemde luchtvaart promotor, Sir Alan Cobham, die ook betrokken was bij de ontwikkeling van de Liverpool John Lennon Airport.

Beleggers hadden hoge verwachtingen van de luchtvaart als veelbelovende economische sector tijdens de jaren 1920-1930 en investeerden er zwaar in.

De bouw van de terminal van Shoreham Airport begon in 1934.

Dit prominente Art Deco-landmark is ontworpen door R Stavers Hessell Tiltman, een succesvol architect uit de jaren 1930 die ook de luchthavens van Belfast-Harbour en Leeds-Bradford ontwierp in 1939.

Deze laatste heeft echter zijn historische identiteit al verloren.

De Terminal werd gebouwd door James Bodie Ltd gedurende 1934-1935 met £55.000 als toegewezen fondsen.

Het gebouw is gecreëerd met kubieke, orbiculare en curvilineaire vormen in de gestroomlijnde Art Deco Moderne stijl, die vrij populair was in de jaren 1930 - 1940.

Luchthaven Shoreham in de jaren dertig
FOTO DOOR EMILY CARTER

Houten hangars, die eerder waren gebruikt, werden herbouwd tot een beton- en staalconstructie. Het oorspronkelijke stalen frame had twee vleugels en een volledige helling aan de westelijke en oostelijke muren.

Het dak werd geconstrueerd met stalen hoek-fragmenten, terwijl de muur bestond uit glas en beton, en de vloer was gebaseerd op gewapend betonnen platen.

Twee toegangsdeuren openden naar het noordwesten.

Op 13 juni 1936 werd dit verfijnde Art Deco Terminal gebouw officieel geopend door de burgemeesters van Brighton, Hove, en Worthing.

Het gebouw is bewaard gebleven in zijn oorspronkelijke vorm en is tegenwoordig nog steeds geopend voor het publiek. Bovendien is de Terminal samen met de hangar opgenomen als bijzonder architectonisch monument onder de Planning Act 1990.

Het aantal vluchten van en naar Shoreham nam sterk toe nadat het was omgevormd tot luchthaven.

Bristol, Cardiff, Liverpool, Manchester, Jersey, Le Touquet, Deauville en vele andere steden waren onder de bestemmingen.

Bedrijven zoals Channel Air Ferries, Railway Air Services en Jersey Airways begonnen de luchthaven te gebruiken voor hun vluchten.

Het duurde twee jaar om de reguliere passagiersdiensten tussen de Sussex kust en andere afgelegen bestemmingen op gang te krijgen.

De lucht boven Shoreham bleef de locatie voor luchtshows die veel beroemdheden trok.

Bijvoorbeeld, de eerste vrouwelijke aviator, Amy Johnson, die solo van Londen naar Australië vloog, maakte daar in 1930 een tussenstop.

Een prominente piloot, Charles Lindbergh, beroemd om zijn solo vlucht over de Atlantische Oceaan in 1927, was ook onder de opmerkelijke gasten.

Shoreham tijdens de Tweede Wereldoorlog

Brighton City Airport zou hebben gebloeid als de Tweede Wereldoorlog niet was begonnen.

In 1937 werd Shoreham de basis voor de voorbereiding van de Royal Flying Corps Volunteer Reserve.

Later verving het de luchthaven van Croydon (Londen) en werd het de belangrijkste internationale civiele luchthaven van Groot-Brittannië, maar niet voor lang.

Luchtvaartmaatschappijen zoals Sabena, DDL, KLM en de voorganger van British Airways, Imperial Airways, hadden vroeger vluchten van daar naar Kopenhagen, Amsterdam, Malme en Brussel.

In mei 1940 veranderde de rol van de luchthaven opnieuw: het 225 Squadron werd er gestationeerd om de grenzen te bewaken.

Shoreham diende ook als nood landingsplaats voor beschadigde vliegtuigen en het 96e Fighter Squadron.

In 1941 werd het 277 Air Sea Rescue Squadron daar gestationeerd.

De hangar werd beschadigd tijdens bombardementen, maar gelukkig werd het frame niet vernietigd. Daarna werden enkele reparaties uitgevoerd en ging het operationele gebruik door. Grote reparaties in Shoreham vonden plaats in 1950.

Hoewel de luchthaven meerdere keren doelwit was van luchtbombardementen, bleef het terminalgebouw onbeschadigd.

Shoreham was de plaats waar de legendarische Operatie Jubilee (de aanval op Dieppe) van 1942 werd gepland.

Tijdens de landingen in Normandië van 1944 (bekend als D-Day), huisvestte de luchthaven het pas opgerichte Franse gevechtssquadron.

Naoorlogse periode

Toen de Tweede Wereldoorlog eindigde, werd Shoreham Airport langzaam herbouwd. In 1946 werden de civiele vluchten hervat.

In het midden van 1951 kwamen Fred Miles en zijn broer George terug om de vliegtuigproductie te organiseren.

Er was een recessie van de Britse vliegtuigproductie-industrie tot het einde van het decennium, en veel oude en bekende bedrijven werden opgenomen in de British Aircraft Corporation.

Kleine bedrijven zoals FG Miles Ltd hadden bondgenoten en partners nodig, dus het nieuw gevormde Beagle nam ze over.

Fred Miles repareerde Shoreham Airport, maar dit was niet noodzakelijk voor het voeren van zaken.

Shoreham werd de plaats waar vliegtuigonderdelen werden geproduceerd, en het vliegveld zelf stopte een tijdje met functioneren.

In 1962 werd FG Miles Ltd overgenomen door Auster onder de naam Beagle Aircraft Ltd. Sindsdien werd de hangar een tijdlang omgevormd tot een werkplaats voor machines.

Beagle Aircraft Ltd produceerde vliegtuigen die deelnamen aan luchtraces en zelfs topawards wonnen.

Echter, Amerikaanse fabrikanten sloten ze geleidelijk uit, en in 1970 werd het bedrijf ontbonden.

In 1971 werd Shoreham teruggegeven aan de lokale autoriteiten als de stads luchthaven.

Heropleving van de luchthaven

De lokale gemeenschappen van Brighton, Hove en Worthing beheerden Shoreham gezamenlijk tot 1971, maar hun alliantie omvatte niet de gemeenschap van Shoreham-by-Sea.

Dat leidde tot verschillende confrontaties, die het vliegveld vaak schade toebrachten.

Bijvoorbeeld, de gras landingsbaan werd lange tijd niet omgezet in een hardere coating, ook al was deze niet geschikt voor gebruik, vooral tijdens ongunstige weersomstandigheden.

Het leek logisch dat gras door regen glad werd, dus ongelukken konden gebeuren.

Het duurde echter een decennium om het probleem aan te pakken en een reeks andere maatregelen te nemen.

De verharde landingsbaan werd gebouwd in 1981. Daarnaast werden er in die tijd veel plannen voor luchthaven uitbreiding ontwikkeld om te controleren hoe handig het vertrekpunt was voor korte afstand reizen.

In 1982 werd de luchthaven opnieuw gelanceerd met een plan voor een onmiddellijke en regelmatige toename van vluchten gericht op passagiersdiensten en algemene luchtvaart.

Dat herstelde schema van passagiersvervoer bestond tot het einde van de jaren '80, toen de recessie begon.

De jaren 2000

De luchthaven werd steeds meer belast met schulden, en dus waren massale investeringen cruciaal.

Verschillende huurders deden hun best in pogingen om de historische en architectonische eenheid van Shoreham te behouden.

In juni 2006 beweerde een van de mede-eigenaren, Erinaceous Group, dat de schulden 4.6 miljard euro hadden bereikt. Vervolgens verkocht de lokale overheid de luchthaven op een erfpacht van 150 jaar.

Albemarle Shoreham Airport Limited kocht de aandelen van Erinaceous Group in 2006 en kondigde aan dat ze de luchthaven gingen vernieuwen.

Op 2 mei 2014 heeft Brighton City Airport Company de luchthaven teruggekocht van Albemarle Shoreham Airport Limited, waardoor het onder één eigenaar werd verenigd.

Nu is de officiële naam Brighton City Airport, hoewel het algemeen bekend staat als Shoreham Airport.

Het luchtverkeer werd onmiddellijk hersteld, en het was de bedoeling dat het vliegveld het aantal en de kwaliteit van de commerciële vluchten naar de nabijgelegen kosten, in het bijzonder Brighton en Hove, zou verhogen.

RAFA Shoreham Airshow

Een jaar nadat de luchthaven zijn nieuwe naam en een nieuw leven kreeg, haalde het de nieuwsberichten van alle kranten en tv-zenders.

De reden was echter niet optimistisch.

De traditionele Shoreham Airshow was een regelmatig gehouden spektakel van de Royal Air Forces Association en had kijkers van over de hele wereld verzameld voor 25 jaar.

Op 25 augustus 2015 stortte een Hawker Hunter vliegtuig dat deelnam aan de luchtshow neer op de A-27 weg nabij de Brighton City Airport.

Daarbij kwamen elf mensen om het leven.

De show is sindsdien niet meer gehouden.

Huidige tijd

Nu wordt Brighton City Airport (EGKA), ook bekend als Shoreham, veel gebruikt voor privé-eigendom lichte vliegtuigen van verschillende vliegscholen en in het algemeen privévliegtuigen.

Het biedt een reeks adembenemende vluchten langs de zuidkust van Engeland.

Er zijn ongeveer 30 bedrijven, waaronder de luchtvaartmaatschappij SkySouth, verschillende vliegscholen, kleine privévliegtuigen en bedrijven voor commerciële transportdiensten die actief zijn op het terrein van de luchthaven.

Het is ook mogelijk om een helikopter of een privévliegtuig te huren voor een belangrijk evenement of een zakelijke bijeenkomst.

Men kan ook een kinderdroom werkelijkheid laten worden door de vliegervaring over de prachtige groene heuvels van het zuidwesten en het South Downs National Park te krijgen.

Brighton City is een populaire luchthaven voor recreatie en training. Het is een perfecte haven voor kleine vliegtuigen die kunnen worden ingezet binnen de 1450 km afstand die talloze bestemmingen in heel Europa omvat.

Dit is het oudste Britse vliegveld dat moderne start- en landingsbanen, verlichting, brandstofsystemen en luchtverkeersleiding combineert.

Er zijn een passagierslounge en receptiegebied, een restaurant, een bar, vergader- en conferentiezalen in de terminal.

De luchthaven biedt ook officiële rondleidingen, uitkijkpunten, picknickplaatsen en parkeergelegenheid. Daarnaast is er een beschikbare lijst met benodigde douane- en immigratiediensten.

Artistieke waarde en sfeer

Brighton City Airport is een gezellige en kleine omgeving in vergelijking met moderne luchthavens. Hier is geen uitgestrektheid, haast en pompeusheid.

Na het binnenkomen van de hoofdingang zijn er geen eindeloze winkels en belastingvrije winkels te vinden, er is alleen een directe vertrekgate naar het vliegtuig dat op het vliegveld wacht.

Als men daar vertraagt, zal men worden overgebracht naar de tijden van eenvoudig begrip van hoe passagiers, vliegtuigen en het gebouw, verloren in het proces van globalisatie, met elkaar verbonden waren.

Vrijwel alles ziet er uit zoals het er in de jaren dertig uitzag.

Het terminalgebouw is nauwelijks veranderd, afgezien van enkele reconstructie reparaties en de verkeerstoren, die later ten zuiden van de originele werd gebouwd.

Een observatieruimte, dat is een kleine glazen constructie op de top van de verkeerstoren, is ook goed bewaard gebleven, evenals de meerderheid van de lichtarmaturen, de originele galerij op de begane grond, en het hoofdvenster ontwerp boven de hoofdingang.

Ondanks de reconstructie en aanpassing na de schade veroorzaakt door de Tweede Wereldoorlog, zijn de hoofdstructuur en vorm van de hangar uit de jaren 1930 in hun oorspronkelijke staat gebleven.

Gebouwd in de jaren 1930, valt de luchthaven op door zijn gestroomlijnde geometrische uiterlijk en stijlvolle moderne interieur samen met tal van originele en gereconstrueerde Art Deco elementen die variëren van plafonddecoraties tot lichtschakelaars.

De Terminal opent de weg naar het levendige vliegveld, en vervolgens - naar een indrukwekkende gotische Lancing College Chapel gelegen tussen de heuvels van het South Downs National Park.

In de loop van tijd is dit goed bewaarde Art Deco terminalgebouw enorm populair geworden in de cinematografie.

Shoreham is te zien in vele films en tv-series, waaronder de afleveringen van Poirot, en de film Oh! What a Lovely War.

In 2005 werd de Shoreham Airport afgebeeld in The Da Vinci Code als de luchthaven Le Bourget in Parijs, en als de Weense luchthaven in Woman in Gold.

In de zomer van 2015 organiseerde Brighton City Airport het inaugurele Wild Life Festival met optredens van Rudimental en Mark Ronson, dat de "Best New Festival" award ontving.

Als je houdt van Streamline Moderne architectuur, kan een van de plaatsen waar je vanuit Shoreham naartoe kunt vliegen, Liverpool John Lennon Airport zijn.

Het terminalgebouw werd drie jaar na Shoreham geopend, in 1939.

Shoreham Airport is niet alleen de plaats waar films worden geregisseerd, maar ook een bron van inspiratie voor auteurs.

Peter C. Brown, een luchtvaarthistoricus, beschrijft in zijn boek de geschiedenis van dit zeer centrum van de vroege Britse luchtvaart.