Dolar amerykański

Historia

Holendrzy byli jednymi z pierwszych europejskich osadników na kontynencie północnoamerykańskim. Przywieźli ze sobą pieniądze zwane talarami i zaczęli używać ich w transakcjach kupna i sprzedaży.

Lokalni mieszkańcy różnych narodowości słyszeli nazwę tej waluty na swój własny sposób i wymawiali ją zgodnie z normami fonetycznymi swoich języków ojczystych. Ostatecznie waluta nowego kontynentu uzyskała swoją obecną nazwę — dolar.

2 kwietnia 1972 roku dolar uzyskał status oficjalnej waluty Stanów Zjednoczonych. Zostało to zapisane w Coinage Act przyjętym przez Kongres USA. Pierwszy amerykański legalny środek płatniczy został wykonany z metali i był w obiegu przez siedemdziesiąt lat. Od 1849 do 1889 roku bite były złote monety dolarowe, które zawierały 9% czystego złota. Były one w obiegu do 1933 roku, kiedy to zniesiono standard złota. Był to światowy system monetarny, w którym jednostka rozliczeniowa opierała się na określonej ilości złota.

Do 1975 roku istniała również możliwość wymiany dolara na złoto. Kursy wymiany wahały się od 0,88865 do 0,81853 grama złota za 1 USD. Sztywny kurs wymiany został zniesiony w 1976 roku i obecnie funkcjonuje zmienny kurs wymiany.

Pieniądz papierowy zaczął krążyć w sierpniu 1862 roku.

Rok wcześniej, w 1861 r., amerykański system bankowy powstał po rozpoczęciu czteroletniej wojny secesyjnej. Duże środki budżetowe były niezbędne do zaspokojenia potrzeb walczących stron.

Pierwsze banknoty nosiły nazwę Demand Notes, co oznaczało "banknoty na potrzeby". Były one w obiegu do 1862 roku, a w latach 1862-1865 zastąpiły je banknoty Stanów Zjednoczonych. Ludzie nazywali banknoty amerykańskie "zielonymi grzbietami" ze względu na ich osobliwy wygląd. Awers był koloru czarnego, a rewers lub "tył" był zielony. "Zielone grzbiety" były emitowane do 1971 roku.

Podczas wojny rząd zlecił druk banknotów prywatnym bankom. Było ich 1600, a każdy z nich stworzył własny projekt. W rezultacie dostępnych było ponad 30 tysięcy opcji projektowych.

Obieg tych banknotów, zwanych banknotami stanowymi, był ograniczony wyłącznie do stanu, w którym zostały wyemitowane. Kontrolowanie takiej podaży pieniądza stało się niemożliwe i w 1866 r. rozpoczęto emisję pojedynczego pieniądza papierowego pod nazwą National Bank Notes. Od tego czasu tylko ten napis jest grawerowany na banknotach USA.

Obecnie dolar amerykański jest najpopularniejszą i najbardziej wpływową walutą na świecie. Jest podstawą wielu transakcji finansowych, takich jak obliczanie kursu krzyżowego, zawieranie umów walutowych, handlowych i giełdowych (na przykład Forex).

Projekt

Dolary amerykańskie są emitowane w kilku nominałach, które odpowiadają portretowi jednego z amerykańskich prezydentów:

• Banknot o nominale 1 USD przedstawia portret Jerzego Waszyngtona na awersie i obie strony Wielkiej Pieczęci Stanów Zjednoczonych (symbolu narodowego USA) na rewersie. Amerykanie potocznie nazywają banknot o nominale 1 USD "jedynką" i "asem".
• Banknot o nominale 5 USD przedstawia portret Abrahama Lincolna, 16. prezydenta USA, który zniósł niewolnictwo, na awersie i pomnik Lincolna na rewersie. Powszechne nazwy to "piątki" i "piątki".
• Na awersie banknotu o nominale 10 USD widnieje portret Alexandra Hamiltona, a na rewersie budynek Departamentu Skarbu USA. W języku potocznym banknoty te są często nazywane "Hamiltons", "tenners" i "sawbucks". Ta ostatnia pochodzi od nazwy urządzenia do przechowywania drewna, które wygląda jak rzymska cyfra "X".
• Banknot o nominale 20 dolarów przedstawia portret Andrew Jacksona na awersie i budynek Białego Domu na rewersie. Amerykanie nazywają te banknoty "Jacksons" lub po prostu "dubs", co wywodzi się od idiomu "to dub up".
• Banknot 50-dolarowy ma portret Ulissesa Granta na awersie i Kapitol na rewersie. Banknot ma również żargonowe nazwy "żaba" i "pół jarda". "Żaba" pochodzi ze slangu bywalców wyścigów konnych, którzy wierzą, że banknot pięćdziesięciodolarowy przynosi pecha, jeśli postawi się go na wyścig.
• Banknot o nominale 100 dolarów przedstawia portret Benjamina Franklina na awersie i Independence Hall na rewersie. Ta ostatnia jest bardzo świętym miejscem dla każdego Amerykanina, ponieważ Deklaracja Niepodległości Stanów Zjednoczonych i Konstytucja Stanów Zjednoczonych zostały przyjęte w tym budynku. W języku potocznym Amerykanie nazywają banknot "Benjamin", "a C-note" i "Cs".

Istnieje również banknot dwudolarowy Stanów Zjednoczonych, który przedstawia portret Thomasa Jeffersona i sam moment podpisania Deklaracji Niepodległości Stanów Zjednoczonych. Nie jest on jednak regularnie emitowany, a zdobycie takiego banknotu to łut szczęścia. Ludzie zazwyczaj zachowują banknoty o nominale 2 USD i starają się nie używać ich do płatności.

Banknoty o dużych nominałach, takich jak 500 USD, 1 000 USD, 5 000 USD i 10 000 USD, są również emitowane, ale w celu wykorzystania ich wyłącznie w transakcjach bankowych.

Rzadkie banknoty

Prywatni kolekcjonerzy wciąż zachowują pieniądze wyemitowane na początku pierwszej połowy XX wieku. Banknot o nominale 500 dolarów z 1918 roku przedstawia portret Johna Marshalla, Głównego Sędziego Stanów Zjednoczonych.

Banknot z 1934 roku przedstawia portret 25. prezydenta USA Williama McKinleya. Banknot o nominale 5000 USD jest emitowany z portretem Jamesa Madisona, który pełnił funkcję prezydenta USA po prezydencie Thomasie Jeffersonie.

Wszystkie banknoty USA mają ten sam rozmiar i mierzą 155,956 mm na 66,294 mm. Nie ma przestarzałych banknotów; banknoty z każdego roku emisji są prawnym środkiem płatniczym w różnych transakcjach finansowych i wymianach.

Monety

Jeden dolar (1$) równa się 100 centom (100c), czyli groszom. Monety ułamkowe w USA mają nominały 1c, 5c, 10c, 25c, 50c i 1$.

Funkcje bezpieczeństwa

Amerykańska waluta ma fundamentalne znaczenie w świecie biznesu i finansów, więc jej bezpieczeństwo jest bardzo rygorystyczne. Banknoty dolara amerykańskiego nie są drukowane na zwykłym papierze: składają się w 75% z bawełny i w 25% z lnu. Poza tym, w skład kompozycji wchodzą również nici syntetyczne, dzięki czemu banknoty mogą być odporne na uszkodzenia. Dokładny skład papieru włóknistego jest znany tylko jednej fabryce, w której produkowane są dolary. Jej dokładna lokalizacja nie jest jednak znana.

Banknoty są niezwykle odporne na ścieranie: zagięcie pojawi się dopiero po 4000 zgięć. Zielonkawa farba używana do drukowania ma również tajny skład i nie jest możliwe jej odtworzenie bez specjalnej wiedzy. Wszystkie funkcje zostały opracowane przez Bureau of Engraving and Printing. Aby wzmocnić elementy zabezpieczające, wykorzystano najnowsze technologie, takie jak mikrodruk i druk wklęsły.

Niektóre elementy, na przykład oczy prezydentów, są misternie wygrawerowane, więc bardzo trudno będzie odtworzyć inne subtelności obrazu.

Amerykańska waluta w obiegu na świecie

Zasoby pieniężne dolara amerykańskiego na świecie wynoszą nie mniej niż 1,2 biliona dolarów, z czego połowa funkcjonuje poza Stanami Zjednoczonymi. Agregat pieniężny obejmuje zasoby pieniężne, główne depozyty, papiery wartościowe i weksle i jest wart ogromną kwotę 10 500 000 000 000 USD.

Ponad połowa światowych rezerw złota i walut jest przechowywana w tej walucie. Stany Zjednoczone mają silny interes w utrzymaniu tego status quo, ponieważ zapewni to wiele korzyści:

• Zapewniona jest solidna płynność dolara amerykańskiego, co pozwala zaoszczędzić na oprocentowaniu kredytów zagranicznych i opłatach;
• Utrzymuje się niska stopa inflacji;
• Pojawia się więcej okazji do spekulacyjnego przewartościowania kursu amerykańskiej waluty.

Głównym konkurentem dolara amerykańskiego jest euro, jednak nie powstrzymuje to Stanów Zjednoczonych Ameryki przed pozostaniem światowym liderem w gospodarce i biznesie.

Głównym konkurentem dolara amerykańskiego jest euro, dolar australijski jest na piątym miejscu, ale to nie przeszkadza Stanom Zjednoczonym Ameryki pozostać światowym liderem w gospodarce i biznesie.

Najczęściej Zadawane Pytania