Dolar kanadyjski

Historia

Dolar kanadyjski przeszedł podobną ścieżkę rozwoju jak waluta amerykańska. Oba kraje znajdują się na kontynencie północnoamerykańskim. Mniej więcej w tym samym czasie zaczęli się tam osiedlać przybysze z Wielkiej Brytanii, Francji, Holandii, a nawet Hiszpanii i Rzeczypospolitej Polskiej.

Monety

Przez długi czas funty brytyjskie, dolary amerykańskie i reale wydane dla hiszpańskich kolonii były pierwszymi pieniędzmi na terytorium Kanady.

Funty nie zawsze wystarczały do dokonywania płatności. Amerykańskie i hiszpańskie pieniądze dezorientowały ludzi i powodowały wiele niedogodności. Tak więc w 1841 roku funt kanadyjski został wypuszczony w prowincji Kanady. Jego stosunek do dolara amerykańskiego wynosił 1:4, a do funta brytyjskiego — 1:16.

Nowa waluta nie okazała się jednak całkowicie wygodna w użyciu. Londyn nalegał na jednolity pieniądz, podczas gdy Stany Zjednoczone przekonywały Kanadyjczyków do używania wspólnej waluty ze względu na rosnące obroty towarowe.

W 1853 roku osiągnięto kompromis. Kanadyjski parlament zezwolił na jednoczesne używanie brytyjskiego złotego suwerena i amerykańskiego złotego orła.

Sovereign funkcjonował do 1858 roku, mimo że rok wcześniej Parlament Kanady wybrał dolara amerykańskiego i wprowadził związaną z nim monetę dziesiętną. Pierwsze monety dziesiętne pojawiły się w 1858 roku.

Przez długi czas nie było porozumienia w sprawie wspólnej waluty między prowincjami. Na przykład Nowa Szkocja i Nowy Brunszwik wprowadziły monety dziesiętne i połączyły je z dolarem amerykańskim w 1861 roku. Później wszystkie trzy prowincje zostały zjednoczone w Dominium z jednolitym systemem finansowym. W 1871 roku dołączyła do nich Wyspa Księcia Edwarda, która zaakceptowała monety dziesiętne połączone z dolarem amerykańskim.

Władze Nowej Fundlandii zgodziły się na przyjęcie standardu złota w 1865 r., ale w powiązaniu z dolarem hiszpańskim. Do 1893 r. Nowa Fundlandia biła własne złote monety. Jednak w 1894 r. prowincja przeszła załamanie swojej polityki finansowej i przeszła na kanadyjski system monetarny.

Miedziane monety zwane żetonami stały się walutą ułamkową w zjednoczonych prowincjach. Ponieważ nie było oficjalnej królewskiej zgody Wielkiej Brytanii na ich bicie, ich liczba wzrosła.

Monety te były celowo szorstkie i wyglądały jak stare, zużyte pieniądze bez żadnej legendy. Zrobiono to celowo, aby producenci nie mogli zostać oskarżeni o fałszerstwo. Często żetony miały zabawne nazwy, takie jak Bouquet Su, Vexator Canadiensis itp. Istniały również żetony Blacksmith, które są obecnie uważane za rzadkie i cieszą się dużym zainteresowaniem kolekcjonerów monet.

Papierowe pieniądze

Pierwsze banknoty musiały zostać wyemitowane na wzór nominałów dolara amerykańskiego, ponieważ wcześniej nie istniała żadna zatwierdzona waluta. Zostały one oparte na banknotach armii brytyjskiej wyemitowanych w latach 1813-1815.

Przed 1930 r. poszczególne prowincje dominium emitowały własne pieniądze papierowe. W 1935 roku otwarto Bank of Canada. Rozpoczął on działalność od emisji banknotów o nominałach C$1, C$2, C$5, C$10, C$20, C$25, C$50, C$100 i C$500.

Pieniądze zostały wydrukowane w języku angielskim i francuskim z rycinami portretów rodziny królewskiej.

Dziesięć lat później tylko Royal Bank i Bank of Montreal stały się dwoma kolejnymi bankami, które wyemitowały banknoty.

Obecnie banknoty są emitowane tylko przez dwóch dostawców, Canadian Bank Note Company i BA International Inc. Uzyskali oni to prawo po zawarciu umowy z Bankiem Kanady — kluczową instytucją finansową w kraju.

Projekt

Wszystkie banknoty wyemitowane od 1935 roku mogą być obecnie legalnie używane w Kanadzie, choć ich wygląd często się zmieniał z powodu szalejącej działalności fałszerzy. Różne serie były emitowane w latach 1935, 1937, 1954, 1967, 1969-1979, 1986-1991 i 2001-2004.

Ponadto niektóre banknoty nie są już używane ze względu na ich niepraktyczność. W 1989 i 1996 roku mniejsze banknoty zostały zastąpione równoważnymi monetami o nominałach 1 CAD i 2 CAD.

Niemal natychmiast po premierze w 1935 r. z obiegu wycofano nominały 25 CAD i 500 CAD. W 2000 r. zaprzestano wypuszczania banknotu o największym nominale 1000 CAD; był on jednak legalnie używany do 2018 r. Nominały 1 CAD i 2 CAD również zostały wycofane z obiegu ze względu na niewielki popyt.

Projekt nowoczesnych banknotów

Wszystkie kanadyjskie pieniądze papierowe mają ten sam rozmiar i mierzą 152,4 mm na 69,85 mm.

Seria z lat 1986-1991 nosi nazwę "Birds of Canada" i obejmuje nominały C$2, C$5, C$10, C$20, C$50, C$100 i C$1000:

• Terakotowy banknot o nominale 2 USD przedstawia portret Elżbiety II na awersie i amerykańskiego rudzika na rewersie.
• C$5 to niebieski banknot przedstawiający Sir Wilfrida Lauriera na awersie i zimorodka na rewersie.
• C$10 to fioletowy banknot z Sir Johnem A. Macdonaldem na awersie i rybołowem na rewersie.
• C$20 to zielony banknot z portretem Elżbiety II na awersie i czaplą na rewersie.
• C$50 to czerwony banknot przedstawiający portret Williama Kinga na awersie i śnieżną sowę na rewersie.
• C$100 to brązowy banknot przedstawiający Roberta Bordena na awersie i gęś kanadyjską na rewersie.
• C$1000 to czerwono-fioletowy banknot z Elżbietą II na awersie i dzioborożcem na rewersie.

Banknoty z serii 2001-2004 są poświęcone podróżom, a na ich awersie znajdują się zabytki historyczne i kulturowe. W tej serii znajduje się tylko pięć egzemplarzy:

• C$5 — kolor niebieski; Sir Wilfrid Laurier na awersie i fragment meczu hokejowego na rewersie;
• C$10 — kolor fioletowy; Sir John A. Macdonald na awersie i maki na rewersie;
• C$20 — kolor zielony; portret Elżbiety II na awersie i grafika Billa Reida oraz fragment powieści Gabrielle Roy na rewersie;
• C$50 — kolor czerwony; portret Williama Kinga na awersie i linia kolejowa na rewersie;
• 100 C$ — brązowy kolor; portret Roberta Bordena na awersie oraz mapy Kanady i fragment wiersza Miriam Waddington na rewersie.

Wcześniej kanadyjskie pieniądze papierowe były drukowane na czystej bawełnie, ale w 2011 roku zastąpiono ją syntetycznym polimerem.

Bank Kanady nadzoruje emisję banknotów dostarczanych przez Canadian Bank Note Company.

Pieniądz ułamkowy

W Kanadzie waluta ułamkowa o nominałach 5, 10, 25 i 50 centów jest w obiegu wraz z monetami C$1 i C$2. Nominał jednego centa nie jest emitowany od 2013 roku. Grosze są wykonane ze stopów niklu, stali i srebra w różnych kombinacjach, a także ze stopów aluminium, brązu i niklu.

Światowy obieg CAD

Dolar kanadyjski zajmuje ósmą pozycję na liście najczęściej wymienianych walut na świecie wykorzystywanych w transakcjach finansowych na rynku Forex. Nawiasem mówiąc, dolar australijski zajmuje 5. miejsce.

Ponieważ Kanada jest eksporterem ropy naftowej, kurs kanadyjskiej waluty zależy bezpośrednio od wyceny ropy. Im droższa sprzedaż ropy, tym wyższa wartość CAD .

Innym czynnikiem, który ma ogromny wpływ na kanadyjską walutę, jest amerykańska gospodarka, ponieważ USA są znaczącym importerem surowców z Kanady.

Najczęściej Zadawane Pytania