Wisława Szymborska

Jej wiersz „Szukam słowa” został opublikowany w 1945 roku w „Dzienniku Polskim”, co było jej pierwszą publikacją literacką. Kariera literacka rozpoczęła się w 1952 roku, gdy Szymborska wydała wiersz „Dlatego żyjemy” w jednoimiennym tomie. Mimo sukcesów eseistka jednak spotkała się z krytyką ze względu na swoje zaangażowanie w promocję stalinowskiego systemu w latach pięćdziesiątych. 

Niemniej jednak za swoją literaturę otrzymała wiele nagród, takich jak Order Orła Białego, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Nagrodę Goethego, Nagrodę Herdera i Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury.

Kluczowe Informacje

Wisława Szymborska, zapamiętana przez najbliższe otoczenie jako człowiek skromny i ceniący spokój. Oto kilka ciekawostek dotyczących życia tej wyjątkowej osoby:

1. Wisława Szymborska nigdy nie używała swojego pierwszego imienia Maria. Jej bliscy zwracali się do niej Ichna (zdrobnienie od Marychna). Na drugie miała Wisława;
2. Próbowała tworzyć coś zwanego „wyklejankami”, które były rodzajem poezji wizualnej, która składała się z wyrazistych słów i obrazów. Wysyłała te wyklejanki jako pocztówki swoim znajomym, dodając im osobisty, artystyczny wymiar;
3. W swoim testamencie Szymborska wyraziła pragnienie, aby część nagrody Nobla została przeznaczona na fundację. Nagroda w wysokości dwustu tysięcy złotych była przyznana w hołdzie dla jej dziedzictwa literackiego i w celu wspierania utalentowanych pisarzy. 

Te szczegóły dotyczące życia Wisławy Szymborskiej pozwalają lepiej zrozumieć tę wielką poetkę i dodają nowe warstwy do jej fascynującej osobowości.

Życiorys

Wisława Szymborska biografia krótka, ukazuje, iż polska pisarka znana z poezji i esejów, laureatka Nagrody Literackiej Nobla za rok 1996, urodziła się 2 lipca 1923 roku w Bninie pod Poznaniem. Jednak całe jej życie było związane z Krakowem, gdzie mieszkała od dziecka.

Dzieciństwo i młodość Szymborskiej

W latach dzieciństwa Wisława Szymborska wykazała talent poetycki, a ojciec nagradzał ją drobną monetą za tworzenie wierszy, zwłaszcza tych zabawnych. Jej ojciec, Wincenty Szymborski, początkowo pracował w Zakopanem jako zarządca dóbr hrabiego Władysława Zamoyskiego, gdzie też leczył płuca. Z powodu choroby serca, przenieśli się do Kórnika, gdzie urodziła się Wisława. Po śmierci hrabiego w 1924 roku rodzina przeniosła się do Torunia, a następnie do Krakowa, gdzie poetka spędziła resztę swojego życia.

Wisława Szymborska miała bogatą biografia i zanim została znaną polską tłumaczką, felietonistką i też krytyczką, uczęszczała do Gimnazjum Sióstr Urszulanek w Krakowie. Podczas wojny kontynuowała naukę na tajnych kompletach i w 1941 roku ukończyła szkołę. Starając się uniknąć deportacji do Rzeszy, podjęła pracę jako urzędniczka na kolei w 1943 roku.

Szymborska Wisława miała talent nie tylko do pisania, ale także była artystką, co zaowocowało ilustracją nowego wydania podręcznika Jana Stanisławskiego „First steps in English”. Wtedy zaczęła pisać opowiadania i czasami wiersze.

Wykształcenie

Po wydaniu swojego pierwszego wiersza „Szukam słowa” Wislawa Szymborska aktywnie brała udział w literackim życiu Krakowa od 1945 roku. Jej osobowość i talent szybko przyciągnęły uwagę środowiska literackiego, co doprowadziło do jej członkostwa w grupie literackiej „Inaczej” od 1946 roku. W tamtym okresie szczególne wrażenie wywarł na niej polski poeta, prozaik i eseista Czesław Miłosz 

Wisława Szymborska miała niełatwy życiorys, zwłaszcza w okresie studenckim. Rozpoczęła studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1946 roku. Następnie studiowała socjologię, ale problemy materialne zmusiły ją do przerwania nauki. Niezależnie od tych trudności, jej zaangażowanie w literaturę rosło, co przyniosło Wisława Szymborska dalsze osiągnięcia w karierze poetyckiej.

Działalność socjalna

Polska poetka i laureatka Nobla była niezwykle zaangażowana w działalność polityczną i socjalną, swoje poglądy wyrażała poprzez akty publiczne. Wisława Szymborska podpisała rezolucję krakowskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w sprawie Krakowskiego Procesu, popierając wyroki śmierci na Edwarda Chachlika, Michała Kowalika i ojca Józefa Lelitę, którzy byli skazanymi w niesprawiedliwym procesie w 1953 roku.

Wisława Szymborska nie ukrywała informacje, że w 1957 roku nawiązała kontakt z Jeżym Giedroyciem i czasopismem „Kultura” w Paryżu. W 1964 roku uczestniczyła w demonstracji przeciwko decyzjom rządu, potępiając publikację „Listy 34” przez Radio Wolna Europa. Była członkiem PZPR od 1945 do 1966 roku. 

Następnie w 1975 roku dołączyła do sygnatariuszy „Listu 59”, a w styczniu 1978 roku podpisała deklarację założycielską Stowarzyszenia Kursów Akademickich. Na początku istnienia Studium Literacko-Artystycznego na Uniwersytecie Jagiellońskim prowadziła tam warsztaty poetyckie. W późniejszych latach, przed wyborami prezydenckimi w 2010 roku wstąpiła do komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego.

Biografia poetki o imieniu Wisława Szymborska jest bogata w aktywność publiczną, co czyni ją nie tylko mistrzyni poezji, ale także aktywną obywatelką, która uczestniczyła w sprawach społecznych i politycznych swojego kraju.

Życie prywatne

W 1948 roku poetka i felietonistka Wisława Szymborska poślubiła Adama Włodka, polskiego poetę, ale po sześciu latach doszło do rozwodu. W każdym razie pozostali przyjaciółmi. Od 1976 do 1990 roku była związana z Kornelem Filipowiczem, mimo że to było jej jedyne małżeństwo.

Wisława Szymborska miała nietypową rodzina: była z Kornelem Filipowiczem aż do jego śmierci, ale nigdy nie wzięli ślubu ani nie mieszkali razem. Po śmierci ukochanego Szymborska powiedziała:

Byliśmy ze sobą 23 lata. Cudowny człowiek, świetny pisarz. Nie mieszkaliśmy razem, nie przeszkadzaliśmy sobie. To byłoby śmieszne: jedno pisze na maszynie, drugie pisze na maszynie... Byliśmy końmi, które cwałują obok siebie.

Wisława Szymborska nie miała dzieci, gdyż ceniła spokój i prywatność. Nie ingerowała w prywatne życie innych ludzi i nie zdradzała żadnych szczegółów ze swojego życia prywatnego. Z trudem znosiła wywiady i obecność celebrytów. Po zostaniu laureatką Nagrody Nobla musiała udzielać więcej wywiadów, te spotkania ją wykończyły i przez dwa lata nie napisała żadnego wiersza.

Operacja i śmierć Szymborskiej

Polska eseistka, Wisława Szymborska, miała trudną biografia, gdyż długo walczyła z rakiem płuc. Na początku grudnia 2011, kiedy trafiła do szpitala i przeszła operację, jej stan znacznie się pogorszył. W tamtym momencie wydawało się, że Szymborska wróci do formy. Niestety, osłabione ciało stało się podatne na wirusa, a noblistka z zapaleniem płuc wróciła pod opiekę lekarską.

We wtorek straciła przytomność i w środę 1 lutego 2012 roku zmarła w mieszkaniu, które znajdowało się przy ulicy Piastowskiej w Krakowie. Michał Rusinek, sekretarz poetki, poinformował o Wisława Szymborska śmierć. 9 lutego 2012 roku odbył się pogrzeb. Jej prochy zostały umieszczone w rodzinnym grobie na Cmentarzu Rakowickim (dział GD, rząd 10, grób nr 10). Pogrzeb był świecki.

Twórczość literacka 

W polskim świecie literatury Wisława Szymborska była ważną postacią. Pierwsze Szymborska wiersze zostały opublikowane w wielu czasopismach, w tym krakowskim „Dzienniku Polskim”, „Walka” i „Pokolenie”. W tych latach Szymborska była członkiem społeczności, która propagowała socjalistyczny świat. Pracowała jako sekretarz w „Świetlicy Krakowskiej” i robiła ilustracje do książek.

Jej pierwsze dzieła zostały ocenzurowane w PRL, ponieważ „nie spełniał wymagań socjalistycznych”. Dopiero w 1952 roku ukazał się jej pierwszy tom poezji, „Dlatego żyjemy”. Szymborska była członkiem wielu stowarzyszeń pisarskich, w tym Związku Literatów Polskich.

Przez wiele lat pracowała jako redaktorka tygodnika „Życie Literackie”, w którym prowadziła kolumnę „Lektury nadobowiązkowe”. Była również członkinią redakcji miesięcznika „NaGłos” w Krakowie. Wisława Szymborska twórczość była publikowana w „Odrze” po zakończeniu czasopisma „Pismo”.

Szymborska była związana z Krakowem i często podkreślała swoją związek z tym miastem. We wrześniu 2012 roku Radio Trójka wyemitowało niejeden dotąd nieopublikowany wiersz Wisława Szymborska. Oprócz poezji pisała również limeryki, dzięki którym zasiadała w Loży Limeryków. Jej książki zostały przetłumaczone na 42 języki i jest uznawana za jednego z najczęściej tłumaczonych autorów w Polsce. 

Światowa popularność

Wisława Szymborska utwory zyskały ogromną popularność na całym świecie. Jej poezja zyskuje czytelników na całym świecie, a po zdobyciu Nagrody Nobla wiersze zyskały jeszcze większe uznanie.

„Widok z ziarnkiem piasku” to zbiór Wisława Szymborska wiersze w tłumaczeniu Stanisława Barančaka i Clare Cavanagh był pierwszą książką, która otrzymała Nagrodę Nobla, która w Stanach Zjednoczonych sprzedała się w nakładzie 120 000 egzemplarzy. 60-tysięczne wydanie przekładu Karla Dedeciusa w Niemczech i kilkutysięczne wydanie przekładu Andersa Bodegarda w Szwecji pobiły rekordy.

Włoscy czytelnicy również byli zachwyceni dziełami polskiej pisarki. W lutym 2012 r. książka „Radość pisania”, która zawiera wszystkie wiersz Szymborska z lat 1945-2009, zajęła pierwsze miejsce w rankingu najlepiej sprzedawanych książek we Włoszech. Tom ten nadal zajmuje pierwsze miejsce w rankingu i jego popularność jest niezwykle imponująca.

Laudacja Noblowska

Informacja o przyznaniu Nagrody Nobla zaskoczyła Wisława Szymborska. W dniu 3 października 1996 roku, gdy zadzwonił telefon, przebywała w domu artystycznym „Astoria” w Zakopanem. Poetka była na tyle pod wrażeniem, że złapała się za głowę. Po tym była podróż do Szwecji, gdzie 10 grudnia 1996 roku odbyła się uroczysta ceremonia.

Komitet Noblowski uzasadnił dla polskiej pisarki Szymborska Nobel następnymi słowami:

za poezję, która z ironiczną precyzją pozwala historycznemu i biologicznemu kontekstowi ukazać się we fragmentach ludzkiej rzeczywistości.

Swoje przemówienie Wisława Szymborska Nobel zaczęła od tego, że nie będzie ono długie. Z uśmiechem, trochę nieśmiała, ale z wyjątkową gracją eseistka przemówiła do publiczności:

Podobno w przemówieniu pierwsze zdanie jest zawsze najtrudniejsze. A więc mam je już poza sobą. Ale czuję, że i następne zdania będą trudne, trzecie, szóste, dziesiąte, aż do ostatniego, ponieważ mam mówić o poezji. Na ten temat wypowiadałam się rzadko, prawie wcale. I zawsze towarzyszyło mi przekonanie, że nie robię tego najlepiej. Dlatego mój odczyt nie będzie zbyt długi. Wszelka niedoskonałość lżejsza jest do zniesienia, jeśli podaje się ja w małych dawkach.

Twórczość

Wiersze Szymborska są skarbem literatury polskiej. Jej poezja, pełna mądrości, subtelności i ironii, przyciągają czytelników z całego świata. Zdobycie przez laureatkę Nagrody Nobla w dziedzinie literatury przyniosło jej międzynarodowe uznanie i szacunek. Chociaż jej utwory często porusza pozornie banalne tematy, dotyka ona głębokich prawd ludzkiego życia.

Tomy poetyckie

Wislawa Szymborska wiersz „Szukam słowa” był pierwszym wierszem poetki napisanym w 1945 roku. Jej poszukiwania doprowadziły do wydania trzynastu tomików poezji, począwszy od „Dlatego żyjemy” (1952) do tomiku „Wystarczy” (2012), który został wydany pośmiertnie, niedokończony.

Poniżej przedstawiono 3 najwcześniejsze, wówczas najważniejsze tomiki Szymborska poezja:

• Wisława Szymborska wydała swój pierwszy tom poezji „Dlatego żyjemy” w 1952 roku. W tym samym roku poetka rozpoczęła swoją oficjalną pracę jako pisarka, zapisując się do Związku Literatów Polskich. Krytycy i sama autorka twierdzą, że powstanie tych utworów wynikało z młodzieńczego uwiedzenia komunizmu jako rozwiązania problemów, które pojawiały się po wojnie;
• Rok 1954 zaowocował wydaniem Wisława Szymborska książki „Pytania zadawane sobie”, która reprezentowała ducha epoki. Jej poezja nie pojawiła się później w żadnych innych zbiorach ani antologiach, które obejmowały wiersze z tego zbioru;
• W latach 1953–1966 kierowała działem poezji, współredagowała rubrykę „Poczta literacka” z Włodzimierzem Maciągiem oraz publikowała felietony, które później zostały wydane w tomie o nazwie „Lektury nadobowiązkowe”.

W 1949 roku znana polska poetka Wisława Szymborska zamierzała wydać swoją pierwszą książkę poezji zatytułowaną „Wiersze” lub „Szycie sztandarów”. Publikacja ta niestety nie doszła do skutku w wyniku ścisłej cenzury PRL. Ponieważ Szymborska nie tylko pisała poezję, ale była również aktywną tłumaczką, jej działalność wzbogaciła polską literaturę.

Zbiory poezji

Bez wątpienia, najbardziej znaną w Polsce poetką i eseistką XX wieku jest Wisława Szymborska, laureatka Nagrody Nobla za literaturę. Niezwykła precyzja językowa, ironiczny humor i głęboka refleksja nad ludzką egzystencją charakteryzują jej dzieła. Poniżej znajduje się spis zbiorów Wisława Szymborska wiersze, które podkreślają zmiany stylu i tematów, które podejmowała Szymborska w czasie. Każdy z tomów jest świadectwem jej literackiego talentu i wyjątkowej perspektywy.

• Z okazji stulecia urodzin Wisławy Szymborskiej, w 2023 został wydany wyjątkowy tom „Wiersze wszystkie”, który obejmuje całą twórczość poetycką pisarki. Zbiór zawiera wiersze od pierwszego wydania „Szukam słowa” po wiersze, które nigdy wcześniej nie zostały wydane;
• Czytelnik jest wprowadzany do świata poezji Wisławy Szymborskiej w tomie „Wiersze wybrane”, który pokazuje jej niesamowitą zdolność do obserwacji, wyjątkowy zmysł dowcipu i wzruszającą powagę. Do 2023 roku był to najszerszy wybór jej poezji;
• Po niemalże pięćdziesięciu latach zbiór wierszy „Sto pociech” został ponownie wydany. Rozpoczyna się od jednego z najbardziej znanych utworów artystki, "Radość pisania". Zawiera 27 wierszy, w tym „Dworzec”, „Spis ludności”, „Tomasz Mann” oraz „Sto pociech”. Książka została również wzbogacona o reprodukcje sześciu rękopisów noblistki.

Prof. Wojciech Ligęza, znany znawca poezji Szymborskiej, napisał komentarze do utworów, a jego posłowie pomagają zrozumieć i interpretować konteksty poezji noblistki. Wisława Szymborska najpopularniejsze wiersze w tomie „Wszystkie wiersze” pozwalają śledzić rozwój poetki, odkrywać jej wrażliwość i powracać do ulubionych fraz, zachwycając przenikliwością i aktualnością.

Odznaczenia i Nagrody

Poezja Wisławy Szymborskiej jest jedną z najbardziej znanych felietonistek XX wieku, która otrzymała wiele prestiżowych nagród i odznaczeń. Oto najbardziej znane Wisława Szymborska nagrody:

1. Order Orła Białego (2011);
2. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1974);
3. Złoty Krzyż Zasługi (1955);
4. Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005);
5. Nagroda Fundacji im. Kościelskich – za najwybitniejszą książkę ostatniego dziesięciolecia przyznana wyjątkowa, jednorazowa Nagroda im. Zygmunta Kallenbacha dla Wisława Szymborska (1990);
6. Nagroda Goethego (1991);
7. Nagroda Herdera (1995);
8. Doktorat honoris causa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1995);
9. Nagroda Literacka Miast Partnerskich Torunia i Getyngi im. Samuela Bogumiła Lindego (1996);
10. Nagroda Nobla w dziedzinie literatury Przyznano 3 października 1996 r., a wręczono 9 grudnia 1996 r. w Sztokholmie. Komitet Noblowski uzasadnił nagrodę dla laureatki następująco: „za poezję, która z ironiczną precyzją pozwala historycznemu i biologicznemu kontekstowi ukazać się we fragmentach ludzkiej rzeczywistości”;
11. Tytuł Człowieka Roku tygodnika „Wprost” (1996);
12. Honorowe Obywatelstwo Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa (1997);
13. Dziecięca Nagroda „Serca” za pomoc dla świdnickich dzieci;
14. Złoty Medal Honorowy za Zasługi dla Województwa Małopolskiego (2012, pośmiertnie);
15. Nagroda Miasta Krakowa (1954).

Wisława Szymborska zdobyte nagrody odzwierciedlają jej wkład w literaturę i kulturę. Powyższe nagrody podkreślają jej znaczenie jak na polskiej, tak i światowej arenie literackiej.

Upamiętnienia

Zarówno w Polsce, jak i za granicą odbyły się różne formy upamiętnienia wybitnej postaci polskiej literatury, Wisławy Szymborskiej. Oto niektóre przykłady:

• Przy wejściu do kawiarni Nowa Prowincja w Krakowie znajduje się domofon poezji, który umożliwia odtworzenie nagrania polskiej poetki czytającej własny wiersz;
• W Beletage Galerie w Berlinie wystawa „Focus Szymborska” przedstawia prace artystki Anny Molgi, które zostały inspirowane limerykami Wisławy Szymborskiej;
• Park im. Wisława Szymborska przy ulicy Karmelickiej w Krakowie został otwarty z okazji 100. urodzin poetki;
• W miejscach związanych z noblistką Justyna Budzyn umieściła ceramiczne mozaiki z fragmentami wierszy Szymborskiej;
• Ulice w wielu polskich miastach noszą imię felietonistki, a w Zakopanem na Domu Pracy Twórczej „Astoria” odsłonięto tablicę pamięci Wisławy Szymborskiej.

Te przedsięwzięcia są formą wyrażenia uznania i szacunku dla niezwykłej pracy literackiej i życiowej drogi laureatki Nobla, Wisławy Szymborskiej. Ze względu na to, jak mocno wpłynęła twórczość Szymborska poetka na kulturę polską i światową, pokazują one, jak głęboko zakorzeniła się w sercach czytelników. Ludzie chcą uczcić jej pamięć i zachować jej dziedzictwo ze względu na jej wyjątkowy talent poetycki i mądrość zawarta w jej wierszach.

Publikacje o Szymborskiej

Dla wielu znanych pisarzy, autorów i artystów Wisława Szymborska była źródłem inspiracji. Poświęcili jej życiu i wierszom niejedną publikację:

1. Książka Stanisława Balbusa „Świat ze wszystkich stron świata. O Wisławie Szymborskiej” została wydana w 1996 roku przez Wydawnictwo Literackie w Krakowie;
2. „Tak lekko było nic o tym nie wiedzieć... Szymborska i świat” to książka napisana przez Małgorzatę Baranowską i wydana w 1996 roku przez Wydawnictwo Dolnośląskie;
3. W 1974 roku Agencja Autorska wydała książkę Urszuli Biełous „Szymborska” w języku francuskim, która została przetłumaczona przez Barbarę Grzegorzewską;
4. W 2002 roku Wydawnictwo Literackie wydało książkę Wojciecha Ligęzy „O poezji Wisławy Szymborskiej. Świat w stanie korekty”;
5. Książka „Pamiątkowe rupiecie. Biografia Wisławy Szymborskiej” napisana przez Annę Bikont i Joannę Szczęsną została wydana w 2012 roku przez polskie wydawnictwo Znak.

Te publikacje zawierają wartościowe zestawy badań, interpretacji i biografii dotyczących życia i poezja Szymborska, które nadal inspirują czytelników i badaczy na całym świecie.

Ciekawostki o Wisławie Szymborskiej

Wisława Szymborska wyróżniała się wyjątkowym poczuciem humoru, żywym zachowaniem i dużą aktywnością. Była wyjątkową i ciekawą osobowością, lubiła towarzyskie spotkania i podróże. Oto niektóre Wisława Szymborska ciekawostki na jej temat:

• Szymborska nie dbała o zdrowy styl życia. Do swojego mieszkania często zamawiała duże kubełki pikantnych skrzydełek KFC. Przez przypadek media ujawniły jej nawyk. Sieć fastfoodów przesłała noblistce specjalne podziękowanie wraz z dokumentem, który umożliwił jej bezpłatne jedzenie w każdym lokalu KFC w Polsce. Szymborska, znana ze skromności, podziękowała i zachowała voucher tylko jako pamiątkę;
• Wśród regularnych odwiedzin Szymborskiej w jej domu odbywały się również sabaty czarownic. Był to zamknięty krąg koleżanek z gimnazjum. Dziewczyny spotykały się nawet parę razy w miesiącu, gdy były młode. W wyniku wieku i ograniczonego czasu ta regularność została ograniczona do corocznych wizyt. Główną zasadą spotkań był całkowity zakaz narzekania – taki rodzaj ciekawostki wprowadziła Wisława Szymborska;
• Wisława Szymborska jest również znana z tworzenia i rozpowszechniania żartobliwych gatunków literackich, takich jak lepieje, moskaliki, odwódki i altruiki. Pierwszy z nich to komiczny, absurdalny wierszyk składający się tylko z jednego zdania. Opisuje przykre sytuacje, podczas gdy druga wersja jest łagodniejsza i wydaje się bezpieczna. Michał Rusinek, wieloletni sekretarz noblistki, nadał nazwę gatunkowi. Przykładem jest „Lepszy piorun na Nosalu / niż pulpety w tym lokalu”;

Szymborska ciekawostki z życia są kolejnym powodem, by zgłębić wiedzę na temat twórczości i życia laureatki Nobla. Była kobietą, która umiała czerpać radość z różnych aspektów życia, co pokazuje jej przywiązanie do banalnych przyjemności, takich jak zamawianie pikantnych skrzydełek z KFC oraz organizowanie sabatów czarownic. 

Zakończenie

Wspominając życie i całokształt twórczości, w tym, niejeden Wisława Szymborska wiersz nie sposób nie docenić wyjątkowości tej wyjątkowej poetki. Nie było to tylko jej zdolność do wyrażania głębokich myśli lub delikatnych uczuć; genialność laureatki wynikała również z niezwykłej ludzkiej autentyczności, którą przekazywała poprzez swoje dzieła i codzienne życie. 

Była kobietą, która czerpała inspirację z najzwyklejszych zdarzeń i potrafiła docenić piękno prostych przyjemności. Jej wyjątkowe poczucie humoru, żywiołowość i aktywność stanowiły ważne elementy jej osobowości, które zafascynowały nie tylko czytelników w jej wierszach, ale także wszystkich, którzy ją oglądali. 

Dziedzictwo Szymborskiej w literaturze polskiej i światowej jest niesłabnące i inspirujące, a czytelnicy i twórcy przechodzą przez kolejne pokolenia. Wiersze Wisława Szymborska pozostaną z nami na wieczność, przypominając nam o niezłomnym humorze, mądrości i pięknie ludzkiej egzystencji.