Ruud Gullit

Ruud Gullit is een uitstekende Nederlandse voetballer en coach. Hij heeft de Eredivisie vele malen gewonnen. Hij is een van de meest getalenteerde voetballers ter wereld, een veelzijdige speler met een goed geplaatst schot.

Ruud Gullit jeugd en het begin van zijn carrière

Bij zijn geboorte kreeg Ruud Gullit de naam Rudi Dil. Hij is geboren op 1 september 1962. Zijn geboorteplaats is Amsterdam. De ouders van Ruud waren niet getrouwd. Zoon emigrant uit Suriname George Gullit beviel van zijn minnares Ria Dil. De vader van de toekomstige voetbalster werkte als leraar, gaf les in schooleconomie. In het officiële gezin, bij wie hij woonde, kreeg hij nog drie kinderen - een zoon en twee dochters. George Gullit zorgde voor materiële steun voor zijn onwettige kroost en zijn moeder, die werkte als schoonmaakster in het Amsterdam Museum.

Ruud zette zijn eerste stappen in het voetbal op straat, hij speelde met jongens in de Jordaan. Zijn eerste team was de jeugdclub Meer Boys. Gullit begon daar in 1970 voor te spelen.

Toen de jongen tien jaar oud was, verhuisde het gezin van de Jordaan naar een andere wijk van de stad, Oud West. Daar ontmoette Ruud Gullit Frank Rijkaard, met wie hij zijn hele leven bevriend bleef. Die ook veel heeft bereikt in het voetbal. Tegelijkertijd begon de kleine Gullit gepest te worden vanwege zijn huidskleur.

Ruud's prestaties voor het lokale team D.W.S. wekten de interesse van de mentoren van het nationale jeugdteam. Daar speelde Gullit samen met toekomstige voetbal coryfeeën Erwin en Ronald Koeman. Toen begon hij ook voor het eerst de achternaam van zijn vader te gebruiken, omdat de moederlijke een beledigende interpretatie had. Van zijn moeders achternaam weigerde Ruud niet en tekende contracten als "Ruud Dil".

Nadat hij voor de nationale jeugdelftallen had gespeeld, werd Gullit gespot door vertegenwoordigers van Ajax. Hij werd samen met zijn ouders uitgenodigd voor een gesprek, maar die waren aan het werk. Ruud zei tegen de Ajax-vertegenwoordigers dat ze zelf maar naar hem toe moesten komen, maar daar gingen ze niet mee akkoord, de jonge voetballer schreef het af als ijdelheid.

Ruud Gullit Teams

Ruud Gullit heeft een drukke spelerscarrière achter de rug. Hij had de eer om voor de beroemdste clubs te spelen, niet alleen in zijn eigen land maar ook in het buitenland. Op deze lijst staan onder andere:

• Haarlem;
• Feyenoord;
• PSV Eindhoven;
• Milan;
• Sampdoria;
• Chelsea.

Gullit speelde ook voor het Nederlands elftal, waar hij Europees kampioen werd in 1988 en een bronzen medaille won in 1992.

Ruud Gullit tekende in 1978 een profcontract bij Eredivisieclub Haarlem. Al snel vond zijn debuut voor het hoofdteam plaats. Hij was toen 16 jaar oud en de jongste voetballer in de geschiedenis van de Eredivisie.

In 1982 verhuisde Gullit naar Feyenoord, waar hij een contract tekende voor 550 duizend dollar. In die tijd speelde de beroemde Johan Cruijff in het team. Feyenoord wist het kampioenschap en de beker van het land te winnen. Voor dit team speelde Ruud als middenvelder.

In 1985 vond zijn transfer naar PSV plaats. Het bedrag van de transfer was 600 duizend dollar. Voor deze club werd Ruud Gullit uitgeroepen tot beste voetballer van Nederland. Hij hielp zijn team aan de titel van winnaar van het landskampioenschap en bevestigde de titel voor het volgende seizoen.

In 1987 begon Gullit te spelen voor AC Milan. De toenmalige mentor van de Italiaanse club Silvio Berlusconi bood 8,9 miljoen dollar voor de Nederlander - een record voor die tijd.

De aanpassing verliep voor Gullit moeizaam, omdat hij de taal niet kende en niet eerder buiten Nederland had gewoond. Maar gaandeweg ging het beter, Ruud werd erkend als de beste speler van Europa en kreeg in 1987 de Ballon d'Or.

Samen met Milan won Ruud Gullit de Europa Cup - een van de meest prestigieuze trofeeën in de voetbalwereld.

De Nederlandse voetballer nam in 1993 afscheid van de Italiaanse club en verhuisde naar Sampdoria. In zijn nieuwe ploeg speelde Ruud tot 1995. Opmerkelijk is dat hij voor Sampdoria in een shirt met rugnummer 4 moest spelen. Tijdens het seizoen scoorde de Nederlander 15 doelpunten. De zelfverzekerde prestaties overtuigden de coaches om Gullit in het team te laten.

In 1995 verhuisde hij als vrije speler naar het Engelse Chelsea. De ploeg werd op dat moment beschouwd als een solide middenmoter in de Premier League. Aanvankelijk speelde Ruud Gullit op de positie van libero, maar hij vond geen succes. De coachingstaf vertrouwde hem toen de meer vertrouwde positie van middenvelder toe. De Nederlander had het moeilijk om zich aan te passen aan zijn teamgenoten, maar paste zich al snel aan en aan het einde van het seizoen werd Ruud erkend als de op één na beste speler in de competitie.

Ruud Gullit noemt de periode van zijn verblijf in Engeland een van de gelukkigste in zijn carrière.

Ruud Gullit Rugnummer

Veel mensen vragen zich nog steeds af wat het rugnummer van Ruud Gullit was. In deze tabel hebben we alle rugnummers verzameld die Ruud had.

Individuele prestaties en speelstijl

Een van Ruud Gullit sterke punten tijdens zijn professionele carrière was zijn veelzijdigheid. Hij kon op elke positie spelen, had een geweldig schot, uitstekende dribbels en een goed gezichtsvermogen. Hij was ook een uitstekende kopper. Hij blonk ook uit in de verdediging.

Hij speelde als middenvelder en spits.

In het seizoen 1980/81 won hij, spelend voor Haarlem, de Eerste Divisie.

Op zijn palmares staan onder andere:

• Overwinning in de Eredivisie in 1983,1984, 1985, 1986.
• Bekerwinnaar 1984.

Toen Gullit voor het Italiaanse AC Milan speelde, won hij drie keer de Serie A en de Italiaanse beker. Hij won twee keer de Europa Champions Cup, de UEFA Super Cup en de Intercontinental Cup.

Gullit pakte de Italiaanse beker in 1994 en de FA Cup in 1997.

Samen met de nationale ploeg werd hij Europees kampioen in 1998, bronzen medaillewinnaar in 1992.

Tijdens zijn professionele carrière droeg hij rugnummer 14 op zijn shirt.

Gullit is de eigenaar van de Ballon d'Or, de titel van topscorer van de Nederlandse beker en andere prestigieuze prijzen. Hij is opgenomen in de AC Milan Hall of Fame.

Ruud Gullit coach

Ruud Gullit, die zijn carrière als profspeler had beëindigd, dacht er serieus over na om als coach aan de slag te gaan. Al snel had hij succes op dit gebied, hij coachte verschillende beroemde teams en deed het best goed, hoewel er ook nederlagen waren.

De trainerscarrière van Ruud Gullit begon bij het Engelse Chelsea. Met dit team won hij zijn belangrijkste trofee als coach - de Engelse beker. Het was de eerste zo'n belangrijke overwinning voor Chelsea in de afgelopen 26 jaar. En Gullit werd de eerste niet-Engelse mentor die deze trofee wist te bemachtigen. Volgens persberichten werd de Nederlander ontslagen bij Chelsea vanwege een conflict met de raad van bestuur, hoewel hij dat zelf ontkende.

Daarna ging Gullit coach worden bij Newcastle United. In het eerste seizoen bereikte de ploeg de finale van de beker van het land. Maar nadat de resultaten daalden, kreeg Gullit een conflict met de meest sterspeler van de club, Alan Shearer, en aanvoerder Rob Lee, die zijn titel verloor. Fans begonnen de nieuwe coach te bekritiseren en hij moest al in het nieuwe seizoen om zijn ontslag vragen. Dit was grotendeels te wijten aan de druk van journalisten die constant zijn huis aanvielen. Ruud Gullit wilde zich verbergen voor de media.

Aan de vooravond van het seizoen 2005/06 kreeg hij de leiding over Feyenoord, waarvoor hij eerder had gespeeld. De ploeg kende een slecht seizoen, kwam niet verder dan de 4e plaats en viel bovendien uit de loting van alle bekercompetities.

In november 2007 ging Gullit aan de slag bij de Los Angeles Galaxy. Met deze club tekende hij een driejarige overeenkomst met een jaarlijkse betaling van 2 miljoen dollar. En in augustus 2008 vroeg hij zijn ontslag aan in verband met zeven wedstrijden op rij zonder overwinning.

Voetbalmanager zijn is helemaal niet leuk. Je hebt te maken met al dat gedoe. Het is niet verwonderlijk dat zovelen grijs worden of een hartaanval krijgen.

Op 18 januari 2011 begon Ruud Gullit als hoofdtrainer bij de Russische club Terek. De partijen tekenden een tweejarige overeenkomst. Gullit werd bijgestaan door Ron van Niekerk. Het aanbod van de Nederlander om als coach aan de slag te gaan bij Terek werd geaccepteerd op advies van de Russische bondscoach Guus Hiddink. De club beëindigde de overeenkomst met Gullit op 14 juni vanwege negatieve resultaten. De Nederlander werd vervolgens zwaar bekritiseerd door de ploegleiding.

In 2017 ging hij aan de slag bij de nationale ploeg van zijn land, als assistent van de meer ervaren Dick Advocaat.

Persoonlijk leven

Ruud Gullit is niet alleen en uitstekende voetballer, geen slechte coach, maar ook een geweldige familieman

Familie

De Nederlander trouwde drie keer. Zijn eerste vrouw heette Yvonne de Vries. Ze sloten hun huwelijk in augustus 1984. De Vries schonk de voetballer twee dochters - Felicity en Charmayne. Zijn echtgenote steunde Gullit op alle mogelijke manieren in zijn professionele activiteiten, maar dat redde het gezin niet. Het was Ruud die de scheiding in gang zette. En de reden was de postnatale depressie van Yvon na de geboorte van hun tweede dochter.

De tweede vrouw van Gullit komt uit Italië. Hij verbond zijn leven met het model Christina Pensa. Het huwelijk werd gesloten in mei 1994. In deze verbintenis werden een zoon Quincy en een dochter Cheyenne geboren. Na de ontbinding van het huwelijk wachtte de echtelieden een slepende juridische strijd over alimentatiebetalingen.

De derde vrouw van Ruud Gullit, Estelle Cruijff, is het nichtje van de beroemde voetballer Johan Cruijff. Het stel trouwde in juni 2000. Voor deze gebeurtenis veranderde Gullit voor het eerst sinds lange tijd zijn imago door te kiezen voor een kort kapsel. Voor hem werd het een symbool van het begin van een nieuw leven. Het koppel heeft een zoon Maxim, geboren in 2001 en een dochter Joëlle, geboren in 1997.

In de pers was te lezen dat Estelle al voor het huwelijk Ruud verliet vanwege zijn affaire met een serveerster.

De kinderen van Ruud Gullit hebben nog geen beslissing genomen over hun toekomst.

Vrienden

Ruud Gullit is een erg sociaal persoon. Hij heeft veel vrienden en de meeste daarvan zijn voetballers. Hij brengt bijvoorbeeld vaak tijd door in het gezelschap van Frank Rijkaard. Deze twee mannen hebben een hechte mannelijke vriendschap.

Liefdadigheid

Gullit is niet alleen geïnteresseerd in voetbal, ook liefdadigheidswerk is hem niet vreemd. Samen met andere wereldsportsterren neemt hij deel aan wedstrijden waarvan het geld naar mensen in nood gaat. Dit is zijn bijdrage aan de strijd tegen armoede.

Creativiteit

Een ander gebied dat Ruud Gullit aantrekt is creativiteit. Een van zijn ongelofelijke projecten heet Ruud Gullit en De Mysteries van het Oude Egypte. Het is een film waarin de voetballer op een verbazingwekkend avontuur gaat en de band met het Oude Egypte onderzoekt die hij altijd al heeft gevoeld. Om zich te verdiepen in de legendes en de wetenschap sprak hij met talloze deskundige collega's die zijn passie deelden. Ruud Gullit Egypte is een project dat veel publieke aandacht heeft getrokken.

Daarnaast is de oud-voetballer ook actief geïnteresseerd in muziek. Hij begon hiermee rond dezelfde tijd als voetbal. Voordat Ruud zijn leven met sport ging verbinden, trad hij graag op als basgitarist in een reggaeband. Na het tekenen van een professioneel contract als sporter bleef er alleen vrije tijd over voor muziek.

In 1984 bracht hij zijn eigen reggaeplaat uit. Een van de nummers daarvan "Not The Dancing Kind" werd superpopulair in Nederland en bereikte zelfs nummer vier in de nationale hitparade.

Later werkte Ruud mee aan de opname van het nummer "Captain Dread", dat de band, waar hij als tiener optrad, aan hem opdroeg. In dit nummer speelde de voetballer samen met andere muzikanten op de basgitaar.

Zijn interesse in muziek was zo groot dat hij meewerkte aan de voorbereiding van het album van de band "South Africa". Die vestigde de aandacht op het probleem van de apartheid in Zuid-Afrika. Het gelijknamige nummer won snel aan populariteit en bereikte de derde plaats in de nationale hitlijsten.