Madagaskar

Zonder de gelijknamige tekenfilm die begin jaren 2000 al snel een cultfavoriet werd, zouden veel mensen niet hebben geweten wat voor land Madagaskar is: ze hebben er zo'n karig en vaak vertekend beeld van.

Maar zelfs nu, 20 jaar later, behoort het nog lang niet tot de top van populairste toeristische bestemmingen - er komen net iets meer dan vijfduizend toeristen per jaar. Degenen die hier op vakantie gaan, hebben echter zelden spijt van hun beslissing - de ervaring is zo ongewoon.

Tropisch exotisme in zijn meest levendige vorm - kilometerslange verlaten stranden, vindplaatsen van edelstenen die bijna vanaf het aardoppervlak worden gedolven in overgebleven bossen, grote kolonies lemuren en vele andere wonderen - dit is waar het op drie na grootste eiland ter wereld vooral om bekend staat.

Algemene informatie

Dit oeroude stuk land, dat zich bijna 90 miljoen jaar geleden losmaakte van het Hindoestaanse schiereiland, is een uniek ecosysteem dat nergens anders ter wereld voorkomt. Niemand heeft zich eeuwenlang met de ontwikkeling ervan bemoeid: de gedwongen isolatie van het eiland en de bijna volledige afwezigheid van mensen op het eiland droegen bij aan de groei van duizenden dier- en plantenpopulaties, waarvan vele nog steeds alleen hier te vinden zijn. Helaas zijn er nu alleen nog kruimels over van de vroegere pracht - maar zelfs die doen reizigers elke keer verstijven in stomme bewondering: de dierenwereld van Madagaskar is zo mooi.

Historische achtergrond

Mensen verschenen relatief recent op Madagaskar - in de I-VI eeuwen na Christus. Dit waren Austronesische stammen die naar het eiland kwamen vanuit het grondgebied van het huidige Maleisië, Indonesië en de Filippijnen, evenals Afrikanen - de Bantoe-stammen.

Na 200 jaar probeerden de Arabieren Madagaskar te bezetten en te koloniseren, maar hun poging was geen succes: de eilandbewoners stonden zeer afwijzend tegenover zowel de Arabische tradities als de islam. Toch zijn de sporen van de korte Arabische overheersing nog steeds zichtbaar in de Malagasy manier van leven. Het eiland Madagaskar heeft altijd een vrij gunstige geografische positie ingenomen op de weg van Afrika naar Azië en Europa, en daarom stopten de pogingen om het te koloniseren niet gedurende de Middeleeuwen en zelfs later, tot in de negentiende eeuw.

Na de toevallige ontdekking van het eiland in het begin van de zestiende eeuw door de Portugese navigator Diogo Dias, wiens schip op weg naar India uit de koers raakte en gedwongen werd aan te meren aan een onbekende kust, volgden pogingen van Groot-Brittannië en Frankrijk om Madagaskar te koloniseren.

Verrassend genoeg waren noch de Britse noch de Franse troepen opgewassen tegen de lokale bevolking, die dapper vocht voor hun land. De ontvangst van de kolonisten was zo koel dat ze na herhaalde pogingen om het eiland in te nemen gedwongen werden te vertrekken.

Iets anders zijn de piraten en slavenhandelaren die hun basis vestigden op Madagaskar en er volgens de legende zelfs in slaagden om er de schijn van een echte staat op te wekken - Libertalia. De oorspronkelijke bewoners wilden geen zaken doen met de officiële autoriteiten van Groot-Brittannië en Frankrijk en vonden al snel aansluiting bij de zeerovers die zich comfortabel op het eiland vestigden en later een belangrijke schakel werden in de mensenhandel. De periode van Libertalia, een piratenstaat op het grondgebied van Madagaskar, die veel onderzoekers als utopisch beschouwen, zal voor altijd een romantische eeuw in de geschiedenis van het land blijven.

Madagaskar was ook twee keer een koninkrijk. De eerste keer, aan het einde van de achttiende eeuw, werd het geregeerd door de Tsjechische avonturier M. Benjovsky, een protegé en beschermeling van de Franse koning Lodewijk XV. Hij kreeg natuurlijk geen enkele titel. Natuurlijk kreeg hij geen koninklijke bevoegdheden: Benjovski's taken waren veel bescheidener. Hij werd verondersteld alleen de taken van een gouverneur uit te voeren, maar de ambitieuze bedrieger kreeg de smaak te pakken en begon serieus zijn eigen staat op te zetten in Madagaskar.

Om elke poging tot afscheiding van Frankrijk bij de wortel te stoppen, stopte de koning onmiddellijk met de financiering van het “project”. De Europeanen werden overvallen door tropische ziekten, waardoor de meesten van hen stierven. De mislukte “koning” werd gedwongen zijn plannen op te geven en terug te keren naar Frankrijk.

Een andere koninklijke periode in de geschiedenis van het eiland in Oost-Afrika kwam in het begin van de negentiende eeuw. Het staat bekend als Imerina, een Malagassische staat die ontstond als gevolg van de interne oorlogen van de zonen van koning Andriamasinawaluna. Een van zijn nakomelingen, Radama I, werd officieel koning van Madagaskar in 1818 en na zijn dood tien jaar later besteeg zijn vrouw, Ranavaluna I, de troon. Haar heerschappij was een ware beproeving voor alle mensen van het koninkrijk. Vandaag de dag zou het met recht een bloedige dictatuur worden genoemd - zo'n wrede heerser was een fragiel uitziende vrouw. Na haar besteeg haar zoon Radama II de troon, maar hij regeerde niet lang: hij werd gedood in een paleiscoup en zijn vrouw Rasukherina werd koningin.

Tijdens zijn leven begon Radama II een nieuwe toenadering tot Frankrijk. Radama kreeg de controle over bijna het hele grondgebied van het eiland, terwijl de Fransen genoegen namen met een klein protectoraat in het noorden en westen van het eiland. Later begon Frankrijk een oorlog om zijn invloed in Madagaskar uit te breiden, die eindigde in de kolonisatie van het eiland.

In de 20e eeuw maakten het Verenigd Koninkrijk en zelfs nazi-Duitsland op verschillende momenten aanspraak op het grondgebied, maar het land bleef een kolonie van Frankrijk tot de tweede helft van de eeuw.

Madagaskar werd in twee fasen onafhankelijk: eerst werd het na verschillende opstanden in 1958 een Autonome Republiek onder Frans protectoraat en in juni 1960 werd het de Malagassische Republiek met volledige onafhankelijkheid. Het heet nu officieel de Republiek Madagaskar.

In 2009 was er een poging tot staatsgreep, die uiteindelijk door de rechtbank als volledig legaal werd erkend, hoewel het een harde reactie van de internationale gemeenschap veroorzaakte.

Geografie en klimaat

Het eiland Madagaskar ligt in het westelijke deel van de Indische Oceaan en wordt van Afrika gescheiden door de Straat van Mozambique. Zoals het een eiland betaamt, heeft het geen grenzen met andere landen. Het dichtstbijzijnde land is Mozambique, dat slechts 400 km van de kust van de gelijknamige Straat ligt.

Het klimaat is hier overwegend tropisch, maar de zuidelijke regio's van het eiland worden als subtropisch beschouwd. Je kunt het beste naar Madagaskar gaan in de Europese lente, zomer en herfst - van mei tot oktober. In deze periode is het eiland behoorlijk heet, maar er is veel minder regen en wind. Het is een geweldige tijd voor duiken, surfen en luie strandvakanties. In de winter is het behoorlijk oncomfortabel: het regent elke dag, het waait erg hard en het is vochtig, hoewel de hitte niet verdwijnt en de watertemperatuur voor de kust zelden onder de +30 komt.

Maar zelfs in deze tijd is er iets te doen in Madagaskar. De Malagasy bevolking is een grote fan van allerlei soorten carnaval, demonstraties, concerten en andere kleurrijke feestdagen. De meest spectaculaire is het festival ter ere van de Onafhankelijkheidsdag van de Republiek, dat op 30 december wordt gevierd. Als je wilt, kun je een rondreis naar Madagaskar speciaal voor deze dag kopen en met succes twee evenementen combineren - een stralende nationale feestdag en oudejaarsavond.

Bevolking, taal en valuta

De Malagasy bevolking is vrij talrijk: er wonen iets meer dan 30 miljoen mensen op het eiland. Hun gezinnen zijn traditioneel groot: gemiddeld hebben ze vijf kinderen. Armoede, totale werkloosheid en een zeer laag niveau van gezondheidszorg zijn de drie belangrijkste factoren die de levensverwachting van Malagasy aanzienlijk verkorten: ze leven over het algemeen niet langer dan 63-65 jaar.

Etnisch gezien is Madagaskar homogeen. Negen van de tien inwoners van dit eilandland zijn Malagasy, afstammelingen van Filippino's, Indonesiërs en Afrikanen die hier in vroeger tijden naartoe verhuisden.

Ze hebben één nationale taal, het Malagasy, maar twee officiële talen: naast het Malagasy wordt de taal van de voormalige kolonisatoren, het Frans, veel gebruikt. Maar niet meer dan één procent van de inwoners van het land spreekt deze taal volledig vloeiend, terwijl het grootste deel van de bevolking - 83 procent - helemaal geen Frans kent. Beheersing van beide talen is altijd een betrouwbaar teken van de opleiding van een Malagassisch persoon: niet meer dan 15 procent van de Malagassiërs is tweetalig.

De religieuze voorkeuren van de inwoners van het land zijn de moeite waard om apart te bespreken. De islam heeft hier nooit wortel geschoten: nu beschouwt slechts ongeveer 7% van de inwoners van Madagaskar zichzelf als moslim. Christenen - katholieken, lutheranen en protestanten - doen het veel beter. In de negentiende eeuw bekeerde een van de koninginnen van Madagaskar zich zelf tot het protestantisme en maakte het de officiële religie van Madagaskar, en later verschenen er vertegenwoordigers van andere christelijke denominaties in het land onder invloed van Franse kolonisten. Vandaag de dag vormen christenen de overweldigende meerderheid op het eiland - meer dan 80%, maar zo eenvoudig is het niet.

In dit Oost-Afrikaanse land is voorouderverering, een geloof dat teruggaat tot de oudheid, erg sterk. Volgens dit geloof hebben de zielen van de doden een directe verbinding met de zielen van hun levende familieleden, die zich na de dood met hen herenigen.

In Madagaskar is famadihana een wijdverspreid gruwelijk gebruik dat in verband wordt gebracht met de verering van de doden. Niet eerder dan een jaar na de dood, en vervolgens om de zeven jaar, worden de overblijfselen uit de crypte gehaald, in een nieuwe zijden lijkwade gehuld, worden alle nieuwtjes verteld en wordt de zegen van de overledene gevraagd voor de belangrijkste dingen. Na de rite wordt er altijd een groot diner georganiseerd met dans en liederen.

Het is interessant dat veel mensen in Madagaskar, gedoopt als katholiek of protestant, zonder problemen deelnemen aan vooroudervereringsrituelen. En hoewel de officiële aanhangers van de cultus in het land slechts ongeveer 5% zijn, zijn het er in werkelijkheid minstens 75%.

De grootste stad en hoofdstad van Madagaskar is Antananarivo met iets meer dan een miljoen inwoners.

De nationale munteenheid is de Ariari. De wisselkoers ten opzichte van de Amerikaanse dollar is op het moment van schrijven 1:0,000022.

Hoe kom je in Madagaskar?

Om vanuit Nederland in Madagaskar te komen, vlieg je eerst van Amsterdam (AMS) naar Antananarivo (TNR) met een tussenstop in grote hubs zoals Parijs, Istanbul of Doha. Er zijn geen directe vluchten, meestal zijn er 1-2 aansluitingen nodig. We raden je aan om de aanbiedingen van Air France, Turkish Airlines of Qatar Airways te bekijken.

Waar overnachten?

Hotels in Madagaskar kunnen nog niet bogen op een hoog serviceniveau of bijzonder comfort. Er wordt aangenomen dat een goed lokaal hotel overeenkomt met ongeveer 3*, gebaseerd op de Europese classificatie.

De inrichting van de kamers is meestal vrij bescheiden, met suites, superlatieven en de luxe kamers die niet alleen weinig van elkaar verschillen, maar ook van de standaard. Er zijn overal airconditioners, hoewel ze niet altijd goed werken en ook erg lawaaierig zijn. De nieuwe generatie tv's zijn flatscreentelevisies en Wi-Fi is gratis, zij het traag. Het personeel in de hotels is meestal beleefd, maar niet al te snel en ijverig. De keuken is meestal lokaal en internationaal. Dienstmeisjes, obers, barmannen en gidsen hebben recht op een kleine fooi - ongeveer 5-10 procent van de rekening, maar niet minder dan 1000 Ariari.

De zeer gemiddelde kwaliteit van de hoteldiensten en kamers wordt echter gecompenseerd door vrij goedkope prijzen. De kosten variëren van 15 tot 40 USD, hoewel ze in het hoogseizoen nog iets kunnen stijgen.

Hotelopties

1. Sky blue hôtel & espace is een 2*-hotel in Alasdair. De kamers variëren van standaard tot de luxe, hebben alles wat je nodig hebt en zijn netjes ingericht. Er is een eigen badkamer met douche en gratis cosmetica-accessoires. Er is een buitenzwembad, een restaurant met nationale keuken, een kinderspeelplaats. WiFi en parkeren zijn gratis.

2. Ikopa Hôtel Madagascar is een 2*-hotel in Antananarivo. Het heeft een 24-uursreceptie, kamers met airconditioning, een eigen badkamer en eenvoudig meubilair. Op het terrein van het hotel bevinden zich een zwembad, een speeltuin en een tuin. WiFi en parkeren zijn gratis.

3. Java Hotel is een 3*-hotel in Tumasin, op 20 minuten rijden van het Ivulauin Ecopark. De kamers variëren van standaard tot suite. Elke kamer heeft airconditioning en een badkamer met douche. De suites hebben een bad met hydromassage. Er is een restaurant, een speeltuin en parkeergelegenheid op het terrein. WiFi is gratis.

4. Le Jardin du Roy is een 3* hotel in Ranohir. De kamers zijn voorzien van airconditioning, goed meubilair, flatscreentelevisie, gratis toiletartikelen, handdoeken en beddengoed. Er is een restaurant, bar, biljart en een speeltuin op het terrein. WiFi en privéparkeergelegenheid zijn gratis.

5. L'heure Bleue is een 3* strandhotel in Ambatoloaka (Nusi-Be eiland). Privéstrand, eerste lijn. De kamers zijn bungalows met een inrichting in tropische stijl. Er is airconditioning en douche, overal flatscreen-tv. Op het terrein zijn twee zwembaden, een lounge, een tuin, een terras, een bar en een restaurant met Europese keuken. Parkeren en Wi-Fi zijn gratis.

De kamers zijn meestal uitgerust met Franse stopcontacten. Het voltage in het netwerk is ontworpen voor 220 volt, maar in werkelijkheid is alles veel slechter en ingewikkelder. De lichten in hotels zijn vaak uit en generatoren zijn niet overal beschikbaar. Bovendien heeft niet elke kamer een stopcontact en wordt gasten bij de receptie aangeboden om hun gadgets op te laden.

Daarom is het handig om tijdens een rondreis door Madagaskar een voorraad batterijen, powerbanks en andere energiebronnen aan te leggen, evenals voldoende krachtige zaklampen die niet alleen tijdens wandeltochten van pas komen, maar ook in hotelkamers.

Wat er te zien is

Ondanks bijna 90 procent ontbossing van relictbossen, kan Madagaskar nog steeds één groot nationaal park worden genoemd. Het is nog steeds de thuisbasis van unieke soorten dieren, vogels en planten die nergens anders op onze planeet voorkomen. De natuur van het eiland is de belangrijkste attractie die het waard is om duizenden kilometers voor te vliegen.

Het meer van Tritriva

Als je om religieuze of andere redenen geen varkensvlees eet, breng dan zeker een bezoek aan het heilige Tritrivameer, dat duizenden jaren geleden de mond vulde van een uitgedoofde vulkaan in de buurt van de stad Ancirabe.

“Wat heeft dit met varkensvlees te maken?” vraag je je misschien af. Het zit zo: het taboe ontstond in de oudheid, lang voor de opkomst van de islam als religie. Wat dit verbod inhield is nu onmogelijk vast te stellen, maar het bestaat nog steeds: mensen die varkensvlees eten mogen niet zwemmen in het heilige meer.

Dus als je geen fan bent van dit soort vlees, kun je proberen erin te zwemmen - hoewel het water in Tritrivi duivels koud is. Het is echter beter om gewoon een wandeling te maken in een klein dennenbos en naar het meer zelf te kijken. Het is echt fantastisch: in de hitte stijgt het alleen maar, maar het zou juist moeten dalen door de enorme verdamping van water.

Het heeft ook zijn eigen geheim, waar wetenschappers al tientallen jaren aan werken. In het laagland achter het meer ligt een vallei waar alle voorwerpen die in het reservoir worden gegooid op een volkomen onbegrijpelijke manier terechtkomen. Niemand kan begrijpen hoe ze daar terechtkomen.

Het Tritrivameer heeft zijn eigen trieste en romantische verhaal. Er wordt gezegd dat veel verliefde stelletjes, die niet mochten trouwen van hun ouders, hun laatste toevluchtsoord op de bodem vonden. Om ondanks de verboden toch samen te kunnen zijn, sprongen wanhopige geliefden hand in hand in het meer om erin te verdrinken.

Het koninkrijk van de maki's

Een wezen met een luxueuze vacht die lijkt op dik pluche met een zilveren glans is een legende en symbool van Madagaskar. Lemuren leven alleen hier, dus als je al verliefd op ze bent sinds de gelijknamige tekenfilmserie, ga dan zo snel mogelijk naar het fabelachtig mooie eiland in de Indische Oceaan.

Natuurlijk lopen lemuren hier niet over straat: om hun leven te observeren en als je geluk hebt zelfs een paar selfies met deze schattige dieren te nemen, moet je tijd uittrekken voor een reis naar de reservaten van Madagaskar.

Kolonies van de grootste lemuren - indri - leven in het Andasibe Park (Vavatenyina district, Analanjirofo regio). Katachtige lemuren, die er echt uitzien als verbazingwekkende katten met luxueus gestreepte staarten en schattige gezichten, zijn al lang geliefd in Isalo, een reservaat in de regio Menabi. Maar de meest gedenkwaardige en positieve ervaring is natuurlijk een rondleiding door privéparken - Lemuria Land (Nusi-Beiland) en Vakona (Andasibe Park).

Pak een paar trossen bananen in en laten we gaan: tamme lemuren zullen je onmiddellijk van alle kanten omringen, je genereus toestaan met ze te spelen en met je poseren voor spectaculaire foto's. Deze reis wordt een van de meest memorabele - vooral als je je kinderen meeneemt.

Trouwens, Lemuria Land heeft ook iets te doen voor degenen die over het algemeen onverschillig staan tegenover harige dieren, maar alleen voor het gezelschap op de tour zijn gegaan. Er is een kleine fabriek in de buurt van het park die rum produceert. Je kunt het proces bekijken en natuurlijk de drank proeven, en ook een kijkje nemen bij een andere productiefaciliteit: liefhebbers van etherische olie van ylang-ylang zullen blij zijn met wat ze zien.

In een piepklein winkeltje vlakbij vind je veel souvenirs en cosmetische producten van de modieuze “biologische” klasse - flessen met natuurlijke ylang-ylangolie, zeep en crèmes.

Wat moet je proberen

Zelfs als je erg dol bent op rijst, is de kans groot dat je het na een reis naar Madagaskar voor het leven zult haten. De reden is simpel: granen gemaakt van dit graan is een product dat zowel Malagassiërs als toeristen van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat eten.

Natuurlijk is het niet het enige, zoals ze zeggen, maar het blijft de basis voor veel soepen en bijna de enige garnering voor alle vlees- en visgerechten. Zelfs desserts uit Madagaskar - pannenkoeken, cakes, taarten - worden vaak gemaakt van rijstmeel. Je zult nu wel vol zitten.

Onder de nationale vleesgerechten wordt de eerste plaats waarschijnlijk ingenomen door de zeboebultbiefstuk. Het vette vlees wordt gemarineerd met pittige kruiden en gegrild boven houtskool, wat resulteert in een malse, sappige ossenhaas.

Gastronomische extremisten kunnen hun “kennismaking” met de zeboe voortzetten door een soep te proeven die is gemaakt van de staart en de genitaliën van het dier. Volgens lokale geloofsovertuigingen maakt dit gerecht mannen tot echte Casanova.

Kokosnoot mokari donuts zijn zowel een veelgebruikt straatvoedsel als een huiselijke manier om de dag te beginnen. Ze worden meestal gegeten met een kop sterke en zoete koffie. Het is een zeer interessante ervaring voor zoetekauwen, maar het beste dessert in Madagaskar is chocolade en alles wat daarvan gemaakt is.

Madagaskar is de bakermat van de vanilleboon: het eiland produceert de helft van de totale hoeveelheid van deze geurige specerij ter wereld. Er worden hier ook veel cacaovariëteiten verbouwd, waarvan de voormalige kolonisatoren van het eiland, de Fransen, leerden om veel heerlijke zoetigheden te maken - met de toevoeging van vanille, natuurlijk. Ze leerden het zichzelf en leerden het de Malagassische bevolking, die hun vaardigheden perfectioneerde. Het resultaat was het ontstaan van een heel gebied in de banketbakkersindustrie van Madagaskar: nergens ter wereld vind je zulke meesterwerken van chocolade als bij de lokale banketbakkers.

Trakteer jezelf op een chocolade-ei in het restaurant van het hotel La Varangue in de hoofdstad, geniet van de lekkernijen van chocolatier Robert, winnaar van de meest prestigieuze Golden Bean-2017 award, en neem zeker een paar repen Madagaskar-chocolade mee van je rondreis, die in niets onderdoen voor de beroemde Zwitserse chocolade.

Het eten is hier heerlijk, hartig en erg goedkoop. De gemiddelde rekening voor een lunch of diner zonder alcohol voor twee personen in restaurants op het eiland begint bij 10-12 euro.

Madagaskar is een prachtig tropisch land met een unieke bedreigde natuur. En ook al zijn de hotels hier niet erg comfortabel en is er vaak geen elektriciteit, dit zijn onbelangrijke details vergeleken met de mogelijkheid om echte wonderen te zien.