Η πόλη των Δελφών

Το όνομα “Δελφοί” προέρχεται από την ελληνική λέξη “δελφίς”, που σημαίνει “μήτρα”, η οποία συμβόλιζε την κεντρική σημασία της πόλης στον αρχαίο κόσμο και τον ρόλο της ως “ομφαλός της γης”. Αυτό επιβεβαιώνεται όχι μόνο από τους μύθους, αλλά και από τα αρχαιολογικά ευρήματα, τα οποία δείχνουν ότι οι Δελφοί ήταν ένα σημαντικό θρησκευτικό και πολιτιστικό κέντρο για πολλούς αιώνες. Η πόλη είναι επίσης διάσημη για τους αρχαιολογικούς της χώρους, όπως ο ναός του Απόλλωνα, το θέατρο, το στάδιο και το θησαυροφυλάκιο των Αθηναίων.

Γειτονικές πόλεις και περιοχές γύρω από τους Δελφούς:

Η Άμφισσα, που βρίσκεται περίπου 20 χιλιόμετρα βορειοδυτικά των Δελφών, είναι η πρωτεύουσα της περιοχής της Θωκίδας. Είναι μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της περιοχής και φιλοξενεί αρχαία ερείπια, ένα μεσαιωνικό κάστρο και πολλά άλλα ιστορικά μνημεία.

Η Ιτέα βρίσκεται περίπου 15 χλμ. νοτιοανατολικά των Δελφών, στην ακτή του Κορινθιακού κόλπου. Αυτή η πόλη-λιμάνι αποτελεί σημαντικό εμπορικό κέντρο της περιοχής. Η Ιτέα φημίζεται για τις παραλίες της και είναι ελκυστική για θαλάσσιο τουρισμό. Αποτελεί επίσης το κύριο σημείο επικοινωνίας μεταξύ των Δελφών και άλλων περιοχών της Ελλάδας μέσω θαλάσσιων οδών.

Ο Γαλαξίας (ή Γαλαξίδι), που βρίσκεται περίπου 30 χλμ. νοτιοανατολικά των Δελφών, είναι μια γραφική παραλιακή πόλη με παραδοσιακή αρχιτεκτονική και ζεστή ατμόσφαιρα. Είναι γνωστή για τα παλιά κτίρια, τα στενά δρομάκια και το ιστορικό της μουσείο.

Η Αράχωβα, που βρίσκεται περίπου 10 χλμ. ανατολικά των Δελφών, είναι μια ορεινή πόλη με μοναδικές παραδόσεις και πολιτισμό. Η Αράχωβα είναι ένα δημοφιλές χειμερινό θέρετρο λόγω των χιονοδρομικών της πίστες. Η πόλη φημίζεται για τα υφάσματά της, ιδίως τα χαλιά και τις κουβέρτες, καθώς και για την παραδοσιακή ελληνική κουζίνα.

Η Λεβαδειά βρίσκεται περίπου 45 χιλιόμετρα βορειοανατολικά των Δελφών και αποτελεί σημαντικό οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο της περιοχής της Βοιωτίας. Η πόλη είναι γνωστή για τους αρχαιολογικούς της χώρους, συμπεριλαμβανομένων των ερειπίων αρχαίων ναών και ενός μεσαιωνικού κάστρου. Η Λεβαδειά είναι επίσης διάσημη για τη γιορτή των Αγίων Πέτρου και Παύλου, η οποία προσελκύει πολλούς επισκέπτες.

Η Ναύπακτος βρίσκεται περίπου 70 χιλιόμετρα δυτικά των Δελφών, στην ακτή του Κορινθιακού κόλπου. Αυτή η ιστορική πόλη είναι γνωστή για το μεσαιωνικό της φρούριο και τις γραφικές της παραλίες. Η Ναύπακτος έχει πλούσια ιστορία ναυμαχιών, συμπεριλαμβανομένης της περίφημης μάχης του Lepanto το 1571.

Η Λαμία, που βρίσκεται περίπου 80 χιλιόμετρα βορειοδυτικά των Δελφών, είναι η πρωτεύουσα της περιοχής της Θυοτίδας. Είναι μια μεγάλη πόλη με πλούσια ιστορία και πολυάριθμους αρχαιολογικούς χώρους. Η Λαμία αποτελεί σημαντικό οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο της Κεντρικής Ελλάδας.

Ιστορικό πλαίσιο

Οι Δελφοί, ένα από τα πιο διάσημα ιερά του αρχαίου κόσμου, έχουν μυθολογικό υπόβαθρο βαθιά ριζωμένο στην ελληνική μυθολογία. Σύμφωνα με τον μύθο, οι Δελφοί ιδρύθηκαν από τον θεό Απόλλωνα, ο οποίος επέλεξε αυτό το μέρος για τον εαυτό του αφού σκότωσε τον δράκο Πύθωνα, ο οποίος φύλαγε την περιοχή. Ο τόπος ήταν γνωστός ως Πύθος και πήρε το όνομά του από τον σκοτωμένο δράκο. Ο μύθος λέει ότι ο Απόλλωνας ίδρυσε εδώ το ιερό του για να τιμήσει τη νίκη του και να καθιερώσει λατρευτικές πρακτικές.

Ο μύθος για τον “ομφαλό της γης” (ομφαλός) διηγείται πώς ο Δίας, θέλοντας να βρει το κέντρο του κόσμου, απελευθέρωσε δύο αετούς από τα αντίθετα άκρα της γης και συναντήθηκαν στους Δελφούς. Στο σημείο αυτό τοποθετήθηκε ο ομφάλιος, ένας ιερός λίθος που συμβόλιζε το κέντρο του κόσμου.

Ο πρώτος οικισμός στη θέση των Δελφών χρονολογείται στη μυκηναϊκή περίοδο (περίπου 1500-1100 π.Χ.). Οι αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν αποκαλύψει υπολείμματα μυκηναϊκών κτιρίων και θρησκευτικών αντικειμένων, γεγονός που δείχνει ότι ο τόπος αυτός ήταν σημαντικό θρησκευτικό κέντρο πολύ πριν από την ίδρυση του ιερού του Απόλλωνα.

Γύρω στο 900-700 π.Χ., οι Δελφοί έγιναν γνωστοί ως σημαντικό θρησκευτικό κέντρο. Εκείνη την εποχή πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες σημαντικές κατασκευές, όπως συγκροτήματα ναών και θρησκευτικά κτίρια. Αρχαιολογικά ευρήματα μαρτυρούν την ενεργή λατρευτική δραστηριότητα και την προσφορά δώρων στους θεούς.

Τον 8ο αιώνα π.Χ., οι Δελφοί απέκτησαν σημαντική πολιτική και θρησκευτική σημασία. Το ιερό του Απόλλωνα έγινε τόπος όπου οι ελληνικές πολιτείες ζητούσαν συμβουλές από το Μαντείο των Δελφών. Η Πυθία, η ιέρεια του Απόλλωνα, γνωστή για τις προφητείες της, επηρέαζε τη λήψη πολιτικών αποφάσεων και τις διεθνείς υποθέσεις. Για παράδειγμα, τον 7ο αιώνα π.Χ., οι Σπαρτιάτες απευθύνθηκαν στο μαντείο για συμβουλές σχετικά με την κατάκτηση της Μεσσηνίας και η Πυθία προέβλεψε τη νίκη τους.

Ο ρόλος των Δελφών στην αρχαία Ελλάδα

Το μαντείο των Δελφών, που βρισκόταν στο ναό του Απόλλωνα, ήταν κεντρικό στοιχείο της θρησκευτικής ζωής στην αρχαία Ελλάδα. Η ιέρεια γνωστή ως Πυθία έδινε προφητείες που είχαν σημαντικό αντίκτυπο στη λήψη αποφάσεων στις ελληνικές πόλεις-κράτη. Η Πυθία καθόταν σε ένα τρίποδο πάνω από μια ρωγμή στο έδαφος, εισπνέοντας τις αναθυμιάσεις που ανέβαιναν από αυτήν, και σε αυτή την κατάσταση έδινε τις προφητείες της. Σύμφωνα με αυτές τις προφητείες λαμβάνονταν οι κυριότερες στρατιωτικές και πολιτικές αποφάσεις της εποχής.

Η Δελφική Αμφικτυονική Ένωση, μια ένωση πολλών πόλεων-κρατών, ήλεγχε το ιερό και ήταν υπεύθυνη για τη διοργάνωση των Πυθίων Αγώνων.

Η Δελφική Αμφικτυονική Ένωση, επίσης γνωστή ως Πυθική ή Δελφική Αμφικτυονική Ένωση, ήταν μια ένωση πολλών πόλεων-κρατών που δημιουργήθηκε για να διαχειρίζεται και να προστατεύει το ιερό του Απόλλωνα στους Δελφούς. Η ένωση διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή της αρχαίας Ελλάδας και επηρέαζε αποφάσεις που αφορούσαν θρησκευτικά, πολιτικά και στρατιωτικά ζητήματα.

Πόλεις-κράτη που αποτελούσαν μέρος της Δελφικής Αμφικτυονικής Ένωσης

Αρχικά, η συμμαχία περιελάμβανε δώδεκα μέλη, καθένα από τα οποία αντιπροσώπευε μία ή περισσότερες πόλεις-κράτη. Ο κατάλογος των πιο διάσημων πόλεων-κρατών που αποτελούσαν μέρος της αμφικτυονικής ένωσης περιλαμβάνει

• Φωκίδες — Οι Φωκίδες, στην επικράτεια των οποίων βρίσκονταν οι Δελφοί, ήταν ένα από τα κύρια μέλη της ένωσης;
• Λοκρίδα (Οπούντια Λοκρίδα και Οζολική Λοκρίδα) — περιοχές της Λοκρίδας που βρίσκονταν ανατολικά και δυτικά των Δελφών, αντίστοιχα;
• Δωρίδα — μια μικρή περιοχή που βρίσκεται βορειοδυτικά των Δελφών;
• Βοιωτία — η περιοχή γνωστή για την κύρια πόλη της Θήβα, ήταν σημαντικό μέλος της ένωσης;
• Η Αττική, η περιοχή όπου βρισκόταν η Αθήνα, ήταν επίσης μέρος της ένωσης;
• Η Εύβοια — ένα μεγάλο νησί που βρισκόταν ανατολικά της ηπειρωτικής Ελλάδας, εκπροσωπήθηκε από διάφορες πόλεις;
• Η Μαλίδα ήταν μια μικρή περιοχή που βρισκόταν βορειοανατολικά των Δελφών;
• Η Θεσσαλία ήταν μια μεγάλη περιοχή στη βόρεια Ελλάδα που ήταν επίσης μέρος της ένωσης;
• Η Περραιβία είναι μια περιοχή στα βόρεια της Θεσσαλίας;
• Φθιώτιδα — το νότιο τμήμα της Θεσσαλίας;
• Μαγνησία — μια περιοχή στην ανατολική ακτή της Θεσσαλίας;
• Αιτωλία — μια περιοχή που βρίσκεται δυτικά των Δελφών.

Κάθε μία από αυτές τις περιοχές είχε τη δική της εκπροσώπηση στην ένωση, η οποία συμμετείχε στις συνεδριάσεις και έλυνε θέματα που αφορούσαν τη διαχείριση του ιερού, τη διοργάνωση των Πυθίων Αγώνων και την προστασία της περιοχής.

Οι πολιτείες απευθύνονταν στο μαντείο για συμβουλές σχετικά με στρατιωτικές εκστρατείες, την ίδρυση αποικιών και άλλα σημαντικά ζητήματα. Για παράδειγμα, το 480 π.Χ., κατά τη διάρκεια των ελληνοπερσικών πολέμων, οι Αθηναίοι απευθύνθηκαν στο μαντείο για συμβουλές και η Πυθία προφήτευσε ότι η Αθήνα θα σωζόταν με “ξύλινα τείχη”. Η συμβουλή αυτή ερμηνεύτηκε ως ένδειξη για την κατασκευή ενός ισχυρού στόλου, ο οποίος βοήθησε τους Αθηναίους να κερδίσουν τη μάχη της Σαλαμίνας.

Οι Δελφοί ήταν επίσης ένα σημαντικό πολιτιστικό κέντρο. Οι Πυθικοί Αγώνες, που διεξάγονταν κάθε τέσσερα χρόνια προς τιμήν του Απόλλωνα, περιλάμβαναν μουσικούς, ποιητικούς και αθλητικούς αγώνες. Οι αγώνες αυτοί ήταν δεύτεροι σε σημασία μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και προσέλκυαν συμμετέχοντες από όλο τον ελληνικό κόσμο. Διεξήχθησαν αγώνες σε διάφορα αθλήματα, όπως τρέξιμο, πάλη, πυγμαχία, καθώς και σε μουσικούς και ποιητικούς διαγωνισμούς. Οι Πυθικοί Αγώνες προώθησαν την ανάπτυξη των τεχνών και της λογοτεχνίας, παρέχοντας μια πλατφόρμα για την ανάδειξη των ταλέντων.

Είχαν επίσης σημαντικό οικονομικό αντίκτυπο λόγω του μεγάλου αριθμού προσκυνητών που προσέρχονταν στο ιερό του Απόλλωνα. Αυτοί οι προσκυνητές έφερναν δώρα και δωρεές, οι οποίες συνέβαλαν στην οικονομική ευημερία της πόλης. Τα θησαυροφυλάκια που βρέθηκαν, όπως το θησαυροφυλάκιο των Αθηναίων, μαρτυρούν τα μεγάλα ποσά πλούτου που συγκεντρώνονταν. Επιπλέον, η θέση των Δελφών στο σταυροδρόμι σημαντικών εμπορικών δρόμων ευνοούσε επίσης την οικονομική ανάπτυξη.

Επιρροή σε άλλους πολιτισμούς

Η πόλη αποτέλεσε κέντρο πολιτισμού και θρησκευτικών πεποιθήσεων στην αρχαία Ελλάδα, ενώ είχε επίσης σημαντικό αντίκτυπο σε άλλους πολιτισμούς λόγω των προφητικών λειτουργιών της, των πολυάριθμων πολιτικών επαφών και των πολιτιστικών ανταλλαγών.

Προφητικό κέντρο

Το Μαντείο των Δελφών, που βρισκόταν στο ναό του Απόλλωνα, ήταν γνωστό για τις προφητείες του, οι οποίες είχαν τεράστιο αντίκτυπο όχι μόνο στις ελληνικές πολιτείες αλλά και στους ξένους ηγεμόνες. Ένα από τα πιο διάσημα παραδείγματα είναι η προσφυγή του βασιλιά της Λυδίας Κροίσου στο μαντείο το 560 π.Χ. Έλαβε την πρόβλεψη ότι “ένα μεγάλο βασίλειο θα πέσει”, η οποία επηρέασε την απόφασή του να ξεκινήσει πόλεμο με την Περσία. Ο πόλεμος αυτός κατέληξε στην ήττα της Λυδίας και η πτώση του μεγάλου βασιλείου ήταν το λυδικό βασίλειο και όχι η Περσία, όπως ήλπιζε ο Κροίσος.

Πολιτιστικές ανταλλαγές

Ταυτόχρονα, οι Δελφοί ήταν επίσης ένα σημαντικό κέντρο πολιτιστικών ανταλλαγών, χάρη στον μεγάλο αριθμό προσκυνητών και διπλωματών από διάφορες χώρες που έφερναν τα έθιμα και τις θρησκευτικές πρακτικές τους. Για παράδειγμα, ο Σιθναϊκός Θησαυρός, που χτίστηκε στους Δελφούς το 525 π.Χ., ήταν διακοσμημένος με υπέροχα ανάγλυφα, γεγονός που μαρτυρά την επίδραση της κυπριακής τέχνης στην ελληνική γλυπτική. Άλλοι θησαυροί, όπως ο Αθηναϊκός Θησαυρός, περιείχαν δώρα από διάφορες περιοχές, αποδεικνύοντας την ευρεία γεωγραφική εμβέλεια της επιρροής της πόλης.

Πολιτική επιρροή

Η πολιτική επιρροή δεν ήταν λιγότερο σημαντική, χάρη στις προφητείες και τις διπλωματικές επαφές της. Οι προβλέψεις του μαντείου καθόριζαν συχνά πολιτικές στρατηγικές και στρατιωτικές εκστρατείες. Κατά τη διάρκεια των ελληνοπερσικών πολέμων το 480 π.Χ., οι ελληνικές πόλεις-κράτη στράφηκαν στο μαντείο για συμβουλές σχετικά με την άμυνα. Η προφητεία για τα “ξύλινα τείχη” βοήθησε τους Αθηναίους να αποφασίσουν να κατασκευάσουν έναν ισχυρό στόλο, ο οποίος αποδείχθηκε καθοριστικός στη μάχη της Σαλαμίνας.

Θρησκευτική επιρροή

Αξίζει να αναφερθεί η επιρροή στις θρησκευτικές πρακτικές και πεποιθήσεις άλλων πολιτισμών. Απεσταλμένοι από την Αίγυπτο και τη Φοινίκη επισκέπτονταν τους Δελφούς για να λάβουν ευλογίες και να συμμετάσχουν σε τελετές. Οι αντιπροσωπείες τους έφεραν δώρα στο ιερό του Απόλλωνα, γεγονός που δείχνει τη διάδοση των ελληνικών θρησκευτικών παραδόσεων εκτός Ελλάδας.

Επιρροή στην τέχνη και την αρχιτεκτονική

Η ανάπτυξη της τέχνης και της αρχιτεκτονικής επηρεάστηκε επίσης από τη δελφική περίοδο. “Ο Αρματολός των Δελφών”, ένα από τα πιο διάσημα χάλκινα αγάλματα που βρέθηκαν στους Δελφούς, αποτελεί παράδειγμα υψηλού επιπέδου αρχαίας ελληνικής τέχνης που επηρέασε τους γλύπτες σε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο. Οι αρχιτεκτονικοί ρυθμοί που χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή ναών και άλλων κτιρίων στους Δελφούς επηρέασαν επίσης τις αρχιτεκτονικές παραδόσεις σε άλλες ελληνικές πόλεις και πέραν αυτών. Για παράδειγμα, οι δωρικοί και ιωνικοί κίονες που βρέθηκαν στους Δελφούς αποτέλεσαν πρότυπο για πολλούς ναούς σε όλη την Ελλάδα.

Αρχιτεκτονική και αξιοθέατα των Δελφών

Αυτό το θρησκευτικό κέντρο της αρχαίας Ελλάδας είναι γνωστό για την απίστευτα πλούσια αρχιτεκτονική του κληρονομιά. Τα πιο διάσημα σύγχρονα αξιοθέατα της πόλης περιλαμβάνουν: Ο ναός του Απόλλωνα, το θέατρο, το στάδιο, τα θησαυροφυλάκια και άλλα θρησκευτικά κτίρια που αντανακλούν το υψηλό επίπεδο ανάπτυξης της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής.

Ναός του Απόλλωνα

Ο Ναός του Απόλλωνα που βλέπουμε σήμερα ξαναχτίστηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. μετά από έναν καταστροφικό σεισμό. Ο ναός αυτός, χτισμένος σε δωρικό ρυθμό, σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες Σπίνταρο από την Κόρινθο και Ξενοδώρο. Χρησιμοποίησαν παραδοσιακά δωρικά στοιχεία, όπως ογκώδεις κίονες και ένα απλό αλλά μεγαλοπρεπές αρχιτεκτονικό ύφος που τόνιζε την ιερή ιδιότητα του ναού.

Χτίστηκε σε μια ταράτσα που περιβάλλεται από άλλα θρησκευτικά κτίρια και μνημεία. Ο ναός είχε έξι κίονες στην πρόσοψη και δεκαπέντε κίονες κατά μήκος των πλευρών. Η κύρια είσοδος οδηγούσε στη σέλλα, όπου βρισκόταν το άγαλμα του Απόλλωνα.

Ενδιαφέροντα γεγονότα

• Ανάγλυφα και γλυπτά: Τα αετώματα του ναού ήταν διακοσμημένα με ανάγλυφα που απεικόνιζαν σκηνές από τη ζωή του Απόλλωνα, συμπεριλαμβανομένης της μάχης του με τον Πύθωνα. Τα γλυπτά αυτά φιλοτεχνήθηκαν από δασκάλους της σχολής από την Πάρο;
• Επιγραφές: Πολυάριθμες επιγραφές έχουν διατηρηθεί στους τοίχους του ναού, συμπεριλαμβανομένων των περίφημων δελφικών γνωμικών — σοφών οδηγιών όπως “Γνώρισε τον εαυτό σου” και “Τίποτα πέρα από το μέτρο”;
• Τρεις φορές καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε: Ο ναός του Απόλλωνα καταστράφηκε και ανοικοδομήθηκε τρεις φορές. Ο πρώτος ναός καταστράφηκε από πυρκαγιά το 548 π.Χ. και ο δεύτερος από σεισμό το 373 π.Χ. Η σύγχρονη εμφάνιση του ναού χρονολογείται από την ανοικοδόμηση του 330 π.Χ;
• Το Μαντείο των Δελφών: Ο ναός του Απόλλωνα ήταν γνωστός για την προφητική του λειτουργία. Η Πυθία, η ιέρεια του Απόλλωνα, έδινε προφητείες που επηρέαζαν τις πολιτικές και στρατιωτικές αποφάσεις όχι μόνο των ελληνικών πολιτειών αλλά και ξένων χωρών.

Θέατρο

Το θέατρο χτίστηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. και υπέστη αρκετές ανακατασκευές, μεταξύ άλλων και κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής κυριαρχίας. Ο σχεδιασμός του ακολουθεί τις κλασικές αρχιτεκτονικές αρχές της εποχής, περιλαμβάνοντας μια ημικυκλική εξέδρα ορχήστρας και πάγκους θεατών που υψώνονταν σε ένα αμφιθέατρο.

Βρίσκεται βορειοδυτικά του ναού του Απόλλωνα, στις πλαγιές του Παρνασσού, που παρείχε μια υπέροχη θέα στην κοιλάδα του Πλειστού. Είχε ημικυκλικό σχήμα με ορχήστρα διαμέτρου περίπου 20 μέτρων, η οποία χρησιμοποιούνταν για χορωδιακές παραστάσεις. Η σκηνή (σκήνη) βρισκόταν πίσω από την ορχήστρα και χρησιμοποιούνταν για τις παραστάσεις των ηθοποιών. Το θέατρο μπορούσε να φιλοξενήσει έως και 5.000 θεατές και τα καθίσματά του ήταν τοποθετημένα σε ομόκεντρους ημικύκλιους δακτυλίους, παρέχοντας εξαιρετική ακουστική.

Ενδιαφέροντα στοιχεία

Ανακατασκευές: Το θέατρο υπέστη αρκετές ανακατασκευές, ιδίως κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής κυριαρχίας, όταν προστέθηκαν νέα αρχιτεκτονικά στοιχεία, όπως μαρμάρινα καθίσματα και διακοσμήσεις.

Καθώς οι Δελφοί ήταν ένα σημαντικό θρησκευτικό και πολιτιστικό κέντρο, πολλοί διάσημοι άνθρωποι από τον αρχαίο κόσμο επισκέπτονταν το θέατρο κατά τη διάρκεια των Πυθίων Αγώνων και άλλων πλούσιων εορτασμών. Ο διάσημος φιλόσοφος Σωκράτης ενδέχεται να είχε επισκεφθεί τους Δελφούς, αν και δεν υπάρχουν συγκεκριμένες πληροφορίες για την παρουσία του στο θέατρο. Οι μαθητές του, όπως ο Πλάτωνας, ανέφεραν τη σημασία των Δελφών στα γραπτά τους, γεγονός που δείχνει τη σημασία του τόπου αυτού στην πνευματική ζωή της Ελλάδας.

Ο Αριστοτέλης, ένας άλλος μεγάλος φιλόσοφος, μελέτησε το ελληνικό δράμα και ίσως ενδιαφερόταν για τις παραστάσεις που γίνονταν στους Δελφούς. Ο βασιλιάς Φίλιππος Β' της Μακεδονίας, ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, επισκέφθηκε τους Δελφούς και ίσως έλαβε μέρος στις εορταστικές εκδηλώσεις και τελετές. Ο Μέγας Αλέξανδρος, αν και δεν υπάρχουν ακριβείς αναφορές για τις επισκέψεις του στο θέατρο, συμβουλευόταν το Μαντείο των Δελφών πριν από τις στρατιωτικές εκστρατείες του.

Διάσημοι θεατρικοί συγγραφείς, όπως ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής και ο Ευριπίδης, μπορεί να επισκέφθηκαν τους Δελφούς κατά τη διάρκεια των Πυθίων Αγώνων για να παρουσιάσουν τα έργα τους ή να παρακολουθήσουν την παράσταση άλλων συγγραφέων. Η παρουσία τους υπογραμμίζει τη σημασία των Δελφών ως πολιτιστικού κέντρου όπου συναντήθηκαν οι ιδέες και η τέχνη.

Το στάδιο

Το Στάδιο των Δελφών είναι ένα από τα καλύτερα διατηρημένα αρχαία ελληνικά στάδια και έπαιξε σημαντικό ρόλο στους Πυθικούς Αγώνες. Βρίσκεται βορειοδυτικά του ιερού του Απόλλωνα, στις πλαγιές του Παρνασσού, σε υψόμετρο περίπου 650 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Το στάδιο έχει μήκος περίπου 177,5 μέτρα και πλάτος περίπου 25,5 μέτρα. Μπορούσε να φιλοξενήσει έως και 6.500 θεατές, οι οποίοι κάθονταν σε πέτρινους πάγκους που υψώνονταν σε ένα αμφιθέατρο γύρω από τον αγωνιστικό στίβο. Χτίστηκε τον 5ο αιώνα π.Χ., αλλά υπέστη αρκετές ανακατασκευές, η σημαντικότερη από τις οποίες πραγματοποιήθηκε τον 2ο αιώνα μ.Χ. με την υποστήριξη του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού. Κατά τη διάρκεια αυτής της ανακατασκευής, προστέθηκαν νέα αρχιτεκτονικά στοιχεία, όπως μαρμάρινα καθίσματα και μπλοκ εκκίνησης για τους αθλητές.

Ενδιαφέροντα στοιχεία

1. Πύθιοι Αγώνες: Στους νικητές απονέμονταν δάφνινα στεφάνια για να συμβολίσουν τη νίκη τους και την ευλογία του Απόλλωνα;
2. Συμβολή της Ρώμης: Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Αδριανού, το στάδιο ανακατασκευάστηκε ουσιαστικά. Συγκεκριμένα, προστέθηκαν μαρμάρινα καθίσματα για τους αξιωματούχους και νέες αφετηρίες, ώστε να εξασφαλίζεται μια δίκαιη εκκίνηση για όλους τους αγωνιζόμενους;
3. Αρχαιολογικά ευρήματα: Κατά τη διάρκεια ανασκαφών στο στάδιο έχουν βρεθεί πολυάριθμα αντικείμενα, όπως χάλκινα ειδώλια, νομίσματα και άλλα αντικείμενα που χρησιμοποιούνταν κατά τη διάρκεια των αγώνων;
4. Φυσική ακουστική: Η θέση του σταδίου στις πλαγιές του Παρνασσού παρείχε εξαιρετική ακουστική, επιτρέποντας στους θεατές να ακούν καθαρά τους ήχους του αγώνα και τις ανακοινώσεις των διαιτητών;
5. Υποδομές: Το στάδιο διέθετε εξελιγμένη υποδομή για την εποχή του. Συγκεκριμένα, κατασκευάστηκαν ειδικά κανάλια για την αποστράγγιση των νερών της βροχής, τα οποία επέτρεπαν να διατηρείται ο στίβος σε καλή κατάσταση ακόμη και κατά τη διάρκεια κακοκαιρίας.

Ο χώρος αυτός προσέλκυσε πολυάριθμους επισκέπτες κατά τη διάρκεια των Πυθίων Αγώνων. Ανάμεσά τους δεν ήταν μόνο αθλητές, αλλά και ευγενείς, πολιτικοί, φιλόσοφοι και καλλιτέχνες που ήρθαν για να λάβουν μέρος στους εορτασμούς και να υποστηρίξουν τους αγαπημένους τους. Είναι γνωστό ότι ορισμένοι διάσημοι φιλόσοφοι, όπως ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης, μπορούσαν να επισκεφθούν τους Δελφούς κατά τη διάρκεια των αγώνων.

Θησαυροφυλάκιο των Αθηναίων

Ο Θησαυρός των Αθηναίων είναι ένα από τα πιο διάσημα και καλύτερα διατηρημένα αρχιτεκτονικά μνημεία των Δελφών. Χτίστηκε προς τιμήν των αθηναϊκών νικών στους περσικούς πολέμους, ιδίως μετά τη μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ. Είναι γνωστό ότι το κτίριο σχεδιάστηκε σε δωρικό ρυθμό, χαρακτηριστικό της εποχής. Το οικοδομικό υλικό που χρησιμοποιήθηκε ήταν μάρμαρο Πάρου και το κτίριο είχε κλασικό δωρικό ρυθμό. Αποτελούνταν από δύο κύρια μέρη: τον πρόναο (μπροστινό μέρος) και την cella (εσωτερικό δωμάτιο), όπου φυλάσσονταν τα δώρα και τα τρόπαια. Η πρόσοψη του θησαυροφυλακίου ήταν διακοσμημένη με δωρικούς κίονες και ανάγλυφα.

Ενδιαφέροντα στοιχεία

• Ανάγλυφα: Η πρόσοψη του θησαυροφυλακίου είναι διακοσμημένη με ανάγλυφα που απεικονίζουν τα κατορθώματα του Ηρακλή και του Θησέα, ηρώων της ελληνικής μυθολογίας. Τα ανάγλυφα αυτά συμβόλιζαν τη δύναμη και την ανδρεία των Αθηναίων και τα στρατιωτικά τους επιτεύγματα;
• Μάρμαρο Πάρου: Το θησαυροφυλάκιο κατασκευάστηκε από λευκό παριανό μάρμαρο, γεγονός που το έκανε ιδιαίτερα εντυπωσιακό και το διέκρινε από τα άλλα κτίρια στους Δελφούς. Το μάρμαρο αυτό είναι γνωστό για την υψηλή ποιότητά του και χρησιμοποιήθηκε στην κατασκευή πολλών σημαντικών κτιρίων στην αρχαία Ελλάδα;
• Δώρα και τρόπαια: Στο εσωτερικό του θησαυροφυλακίου φυλάσσονταν πολύτιμα δώρα που έφερναν οι Αθηναίοι ως ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον Απόλλωνα για τις νίκες τους. Μεταξύ των δώρων ήταν χρυσά και ασημένια σκεύη, όπλα, τρόπαια και άλλα πολύτιμα αντικείμενα;
• Αποκατάσταση: Η τελευταία μεγάλη αποκατάσταση πραγματοποιήθηκε το 1903-1906 από μια γαλλική αρχαιολογική σχολή. Αυτό επέτρεψε να διατηρηθεί το κτίριο σε άριστη κατάσταση για τους σύγχρονους επισκέπτες.

Το μνημείο αυτό αποτελεί σημαντική πηγή για τη μελέτη της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής και ιστορίας. Οι επισκέπτες μπορούν να δουν πώς οι Αθηναίοι χρησιμοποιούσαν την τέχνη και την αρχιτεκτονική για να εκφράσουν τις πολιτικές και θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.

Πηγή Καστάλλα

Η Κασταλλική Πηγή, που βρίσκεται στους Δελφούς, είναι μια από τις πιο διάσημες ιερές πηγές στην αρχαία Ελλάδα. Έπαιζε σημαντικό ρόλο στις θρησκευτικές τελετές και συνδέθηκε με τους μύθους της νύμφης Κασταλίας και του Απόλλωνα.

Η πηγή βρίσκεται όχι μακριά από το ιερό του Απόλλωνα, στο φαράγγι του Παρνασσού. Το νερό βγαίνει στην επιφάνεια στη μέση των βράχων και σχηματίζει ένα μικρό ρυάκι που διαρρέει τον ιερό χώρο. Το νερό της πηγής θεωρούνταν ιερό και χρησιμοποιούνταν για τον τελετουργικό καθαρισμό. Σύμφωνα με τους μύθους, η νύμφη Κασταλία μετατράπηκε σε πηγή για να ξεφύγει από τις διώξεις του θεού Απόλλωνα. Οι προσκυνητές που έρχονταν στους Δελφούς έπρεπε να υποβληθούν σε τελετουργία εξαγνισμού, πλένοντας τους εαυτούς τους στα νερά της Κασταλίας πηγής πριν επισκεφθούν το ναό.

Ενδιαφέροντα γεγονότα

• Τελετουργικός εξαγνισμός: Όλοι όσοι έρχονταν στο ιερό του Απόλλωνα έπρεπε να υποβληθούν σε τελετουργικό εξαγνισμού στα νερά της Κασταλίας πηγής. Αυτό περιελάμβανε τόσο τους προσκυνητές όσο και τις ιέρειες της Πυθίας που έδιναν προφητείες;
• Μούσες και έμπνευση: Πίστευαν ότι τα νερά της Κασταλικής Πηγής έδιναν έμπνευση στους ποιητές και τους μουσικούς. Πολλοί αρχαίοι Έλληνες ποιητές και καλλιτέχνες επισκέπτονταν την πηγή για να λάβουν την ευλογία των μουσών και να δημιουργήσουν τα αριστουργήματά τους;
• Αρχαιολογικά ευρήματα: Κατά τη διάρκεια ανασκαφών κοντά στην πηγή έχουν βρεθεί πολυάριθμα αντικείμενα, όπως αγαλματίδια, νομίσματα και άλλα αντικείμενα που μαρτυρούν τις θρησκευτικές τελετές και τις προσφορές που γίνονταν στην πηγή;
• Η επιρροή της Ρώμης: Οι Ρωμαίοι συνέχισαν την παράδοση του εξαγνισμού και έχτισαν διακοσμητικές κατασκευές και σιντριβάνια γύρω από την πηγή, τονίζοντας τη σημασία και την ομορφιά της;
• Σημερινή κατάσταση: Η σημερινή πηγή είναι μια από τις σημαντικότερες πηγές του νησιού: Η πηγή Kastal έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα και αποτελεί δημοφιλή τουριστικό προορισμό. Το νερό της πηγής συνεχίζει να ρέει και οι επισκέπτες μπορούν να δουν τα απομεινάρια των αρχαίων κατασκευών και να νιώσουν την ατμόσφαιρα του ιερού τόπου.

Άλλα σημαντικά αξιοθέατα

Ο Θησαυρός των Σιθνιέων — Βρίσκεται σε έναν ιερό δρόμο, αυτός ο θησαυρός χτίστηκε το 525 π.Χ. και είναι διακοσμημένος με υπέροχα ανάγλυφα που απεικονίζουν σκηνές από την ελληνική μυθολογία.

Γυμνάσιο — ένα συγκρότημα όπου γίνονταν προπονήσεις και αγώνες. Το γυμναστήριο αποτελούνταν από μια παλέστρα (χώρος πάλης) και έναν κλειστό στίβο για τρέξιμο.

Τόλος — ένα κυκλικό κτίριο στους Δελφούς που πιθανότατα χρησιμοποιούνταν για θρησκευτικές τελετές. Χτισμένος τον 4ο αιώνα π.Χ., ο τόλος έχει δωρικούς κίονες στην εξωτερική περίμετρο και κορινθιακούς κίονες στο εσωτερικό.

Αυτά τα αρχιτεκτονικά μνημεία αποδεικνύουν το υψηλό επίπεδο τέχνης και τεχνικής ικανότητας των αρχαίων Ελλήνων. Μαρτυρούν επίσης τη σημαντική πολιτιστική και θρησκευτική σημασία των Δελφών στον αρχαίο κόσμο.