Ο Ιπποκράτης

Πρώιμη ζωή και εκπαίδευση

Ο μελλοντικός επιστήμονας και φιλόσοφος γεννήθηκε στο νησί της Κω περίπου το 460 π.Χ. Οι πρώτες αναφορές του ταλαντούχου γιατρού βρίσκονται σε ιατρικές πραγματείες που έγραψαν οι σύγχρονοί του - ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης. Τα έργα του Ιπποκράτη έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της ιατρικής ως επιστήμης.

Το όνομα αυτού του επιστήμονα συνδέεται με την έννοια του υψηλού ηθικού χαρακτήρα των ανθρώπων που συνέδεσαν τη ζωή τους με την ιατρική. Ο όρκος του Ιπποκράτη περιέχει τα θεμελιώδη σημεία που πρέπει να ακολουθεί κάθε γιατρός στην πρακτική του. Εκφωνείται από όλους τους ιατρούς κατά τη λήψη του διπλώματος.

Η βιογραφία του λαμπρού αρχαίου Έλληνα θεραπευτή, ο οποίος έζησε στη διασταύρωση του V αιώνα π.Χ., ενδιαφέρει πολλούς. Διαθέτει πολλά κατατοπιστικά στοιχεία, αν και δεν έχουν καταφέρει όλοι οι επιστήμονες των δεδομένων να τα διαπιστώσουν αυθεντικά.

Οι ιστορικοί έχουν κάνει σπουδαία δουλειά, προσπαθώντας να σχηματίσουν μια ενιαία εικόνα για τη ζωή του Ιπποκράτη. Οι πληροφορίες για τον θεραπευτή που έχει επιβιώσει μέχρι τις μέρες μας, είναι αρκετά αντιφατικές, παρ' όλες τις προσπάθειες των επιστημόνων, στη βιογραφία του φιλοσόφου υπάρχουν ακόμα πολλά μυστήρια.

Οι περισσότεροι ιστορικοί αναφέρονται στις πραγματείες του Σωρανού της Εφέσου, ο οποίος περιέγραψε τη ζωή του Έλληνα θεραπευτή, και στα απομνημονεύματα του Πλάτωνα.

Ο Ιπποκράτης Πανόπουλος γεννήθηκε στο νησί Κως, το οποίο σήμερα ανήκει στην Τουρκία. Ο πατέρας του μελλοντικού επιστήμονα και φιλοσόφου ήταν επίσης ταλαντούχος θεραπευτής, το όνομά του ήταν Ηρακλείδης. Ο παππούς του Ιπποκράτη ήταν επίσης λάτρης της ιατρικής.

Ο νεαρός άρχισε να σπουδάζει ιατρική στον τοπικό ναό, που είχε ανεγερθεί προς τιμήν του θεού Ασκληπιού. Αργότερα, ο πατέρας και ο παππούς του ανέλαβαν την εκπαίδευση του Ιπποκράτη. Η αγάπη για την ιατρική σε αυτή την οικογένεια μεταβιβάστηκε κληρονομικά.

Στα νεανικά του χρόνια, ο Ιπποκράτης διδάχθηκε από τους πιο διάσημους φιλοσόφους της εποχής του. Μεταξύ των δασκάλων του ήταν ο Δημόκριτος και ο Γοργίας. Ο νεαρός ήταν εξαιρετικά περίεργος, τον ενδιέφερε οτιδήποτε είχε σχέση με την ιατρική. Οι παιδαγωγοί τον βοήθησαν να βρει τη θέση του στη ζωή.

Ο Ιπποκράτης σπούδασε, ταξίδεψε σε διάφορες χώρες, υιοθετώντας διάφορες ιατρικές τεχνικές.

Στην αρχαία Ελλάδα, οι άνθρωποι πίστευαν σε μυθικά πλάσματα. Η κοινωνία πίστευε ότι οι ασθένειες ήταν αποτέλεσμα μαγισσών ή σκοτεινών δυνάμεων. Ο Ιπποκράτης είχε τη δική του άποψη για το θέμα αυτό. Ήταν ένας πραγματικός καινοτόμος, ένας πρωτοπόρος που ανέπτυξε μια επιστημονική προσέγγιση. Αυτό ήταν μια πραγματική επανάσταση για τον κόσμο της ιατρικής. Ο ταλαντούχος επιστήμονας μπόρεσε να αποδείξει ότι οι παλιές θεωρίες ήταν λανθασμένες.

Οι ιθαγενείς διαφόρων κρατών κατέφευγαν στις υπηρεσίες του Ιπποκράτη. Ο θεραπευτής ήταν περιζήτητος μεταξύ των ανθρώπων. Δεν ασχολήθηκε μόνο με τη θεραπεία, και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία, αλλά δούλεψε και πάνω σε επιστημονικές πραγματείες. Για λογαριασμό του γράφτηκε μεγάλος αριθμός έργων στα οποία ο επιστήμονας μοιράστηκε παραδείγματα από την εκτεταμένη πρακτική του.

Τα έργα του Ιπποκράτη χαρακτηρίζονται από λογική και συνέπεια, κάθε συμπέρασμα υποστηρίζεται από γεγονότα και προσωπικές παρατηρήσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο αρχαίος θεραπευτής πολλές φορές προέβλεψε την πορεία διαφόρων παθήσεων. Στο μέλλον, οι προβλέψεις του βρήκαν επιβεβαίωση.

Στην προσωπική του ζωή, ο Ιπποκράτης ήταν εξίσου ευτυχισμένος με την επαγγελματική του ζωή. Παντρεύτηκε μια κοπέλα από πλούσια οικογένεια. Οι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι ο γάμος συνήφθη από τον ίδιο σε νεαρή ηλικία. Σε αυτή την ένωση γεννήθηκαν τρία παιδιά. Οι γιοι του Ιπποκράτη ονομάστηκαν Δράκος και Θεσσαλός, είχε επίσης μια κόρη.

Οι γιοι του επιστήμονα συνέχισαν την οικογενειακή παράδοση, συνδέοντας τη ζωή τους με την ιατρική. Η κόρη του ταλαντούχου επιστήμονα έζησε στο νησί Ασπιπάλη, όπου παντρεύτηκε έναν άνδρα που ήταν οπαδός και μαθητής του Ιπποκράτη.

Ο επιστήμονας είχε τεράστιο αντίκτυπο στη ζωή των αγαπημένων του προσώπων. Έζησε σε προχωρημένη ηλικία. Σύμφωνα με την εκδοχή των επιστημόνων, τη στιγμή του θανάτου του ήταν πάνω από 90 ετών - εντυπωσιακός αριθμός για την εποχή εκείνη.

Οι οπαδοί του εξαιρετικού θεραπευτή δημιούργησαν μια σχολή για τους νέους που ήθελαν να αφιερώσουν τη ζωή τους στην ιατρική. Αυτό το εκπαιδευτικό ίδρυμα απέκτησε παγκόσμια φήμη, έδωσε στους ανθρώπους έναν τεράστιο αριθμό ταλαντούχων γιατρών.

Ιατρικές πρακτικές και θεωρίες

Για λογαριασμό του Ιπποκράτη ένας τεράστιος αριθμός επιστημονικών ανακαλύψεων. Έδωσε μεγάλη προσοχή στη σχέση μεταξύ της ανθρώπινης ιδιοσυγκρασίας και των ασθενειών. Περιέγραψε τη θεραπεία και τις διαγνωστικές μεθόδους για κάθε τύπο προσωπικότητας.

Ήταν ο Ιπποκράτης που εισήγαγε για πρώτη φορά μια τέτοια έννοια όπως τα στάδια της νόσου. Ο επιστήμονας πίστευε ότι κάθε ασθένεια έχει διάφορα στάδια και αργότερα η υπόθεσή του επιβεβαιώθηκε. Ο Ιπποκράτης ξεχώρισε το πιο επικίνδυνο - το στάδιο της "κρίσης", κατά τη διάρκεια του οποίου είτε επέρχεται ο θάνατος, είτε ο οργανισμός νικά και ο ασθενής αναρρώνει.

Ο θεραπευτής εισήγαγε νέες μεθόδους εξέτασης, μεταξύ των οποίων είναι:

• Η κρούση;
• η ακρόαση;
• ψηλάφηση.

Σε αυτόν οφείλει η ανθρωπότητα την εμφάνιση νέων τεχνικών για τη διενέργεια χειρουργικών επεμβάσεων. Ο Ιπποκράτης τεκμηρίωσε την αναγκαιότητα της χρήσης καλυμμάτων και μασκών κατά τη διάρκεια των επεμβάσεων. Τόνισε ότι κατά τη διάρκεια των χειρουργικών επεμβάσεων κάθε μικρή λεπτομέρεια είναι σημαντική, συμπεριλαμβανομένης της καθαριότητας των χρησιμοποιούμενων εργαλείων, του φωτισμού.

Ο Ιπποκράτης επέμεινε με αυτοπεποίθηση ότι οι ασθένειες είναι αποτέλεσμα φυσικών αιτιών, απέρριψε τις εικασίες περί θεϊκής παρέμβασης. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν τις ασθένειες ως άνωθεν τιμωρία. Ο επιστήμονας ξεχώρισε την ιατρική ως ξεχωριστή επιστήμη, νωρίτερα αποτελούσε μέρος των θρησκευτικών πεποιθήσεων.

Στα έργα του Σώματος του Ιπποκράτη συναντάται ένα από τα πρώτα πρωτότυπα των "ιστοριών περιστατικών", δηλαδή περιγραφές της πορείας των ασθενειών.

Ο Ιπποκράτης υποστήριζε την άποψη ότι οι ασθένειες προκύπτουν από ένα συνδυασμό αιτιών, μεταξύ των οποίων:

1. Ο χαρακτήρας του ατόμου;
2. κακές συνήθειες;
3. το στρες (αν και εκείνη την εποχή δεν υπήρχε ακόμη τέτοια έννοια, εδώ εννοούμε εμπειρίες, επιβλαβείς εξωτερικούς παράγοντες, για παράδειγμα, σκληρή σωματική εργασία);
4. την κακή διατροφή.

Στα έργα του Ιπποκράτη δεν υπάρχει καμία αναφορά στη μυστικιστική θεωρία για την προέλευση των ασθενειών. Η διδασκαλία του βασιζόταν σε ορθά ανατομικά και φυσιολογικά δεδομένα, σε θεωρίες για τις ζωτικές διεργασίες.

Στην εποχή του Ιπποκράτη απαγορευόταν η ανατομή των σωμάτων των ανθρώπων. Αυτός ήταν ο κύριος λόγος για τον οποίο οι θεραπευτές είχαν πολύ επιφανειακή γνώση της ανθρώπινης φυσιολογίας και ανατομίας.

Εκείνη την εποχή, υπήρχαν δύο αντικρουόμενες ιατρικές σχολές - η Κωική και η Κνιδική. Η δεύτερη έδινε έμφαση στον υπολογισμό της συμπτωματολογίας και η θεραπεία συνταγογραφούνταν ανάλογα. Η σχολή της Κω, στην οποία ανήκε ο Ιπποκράτης, προσπαθούσε να βρει την αιτία της νόσου. Η θεραπεία περιελάμβανε την παρατήρηση του ασθενούς, τη δημιουργία συνθηκών κάτω από τις οποίες ο οργανισμός ξεπερνούσε την ασθένεια. Από εδώ προέρχεται η θεμελιώδης αρχή της διδασκαλίας του Ιπποκράτη:

Μην κάνεις κακό.

Ο αρχαίος επιστήμονας συνέβαλε επίσης σημαντικά στην ανάπτυξη της διατροφής. Ήταν της γνώμης ότι οι ασθενείς χρειάζονται ειδική διαιτητική διατροφή. Για παράδειγμα, στον πυρετό, ο γιατρός συμβούλευε να τρώνε χυλό κριθαριού με την προσθήκη κύμινου, μελιού, λιβανιού. Τα άτομα που έπασχαν από ρευματισμούς, ο Ιπποκράτης συνιστούσε να βασίζονται σε παντζάρια και βραστά ψάρια.

Ο επιστήμονας ασχολήθηκε με πολλούς τομείς της ιατρικής ταυτόχρονα. Για τα δεδομένα της εποχής του, διέθετε μεγάλες γνώσεις σε αυτόν τον τομέα. Ασχολήθηκε με την ανάπτυξη ηθικών αξιωμάτων, τα οποία εξακολουθούν να τηρούνται από τους γιατρούς ακόμη και σήμερα. Ο Ιπποκράτης συμβούλευε τους συναδέλφους του να αποφεύγουν την κατάχρηση των φαρμάκων, να βασίζονται περισσότερο στη φύση. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ανακάλυψε περισσότερα από 300 είδη φαρμάκων με θεραπευτική δράση. Ορισμένες από τις εξελίξεις του επιστήμονα χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα, μιλάμε για το μέλι, το αφέψημα παπαρούνας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο θεραπευτής έβαζε σφραγίσματα σε κατεστραμμένα δόντια, διόρθωνε αρθρώσεις, αντιμετώπιζε κατάγματα. Στην Αρχαία Ελλάδα, μόνο λίγοι γιατροί ήταν σε θέση να το κάνουν αυτό. Ο Ιπποκράτης διακρινόταν για την προσεκτική του στάση τόσο στο σώμα των ασθενών του όσο και στην ψυχική τους κατάσταση. Αξιολογούσε πόσο ισχυρή ήταν η επιθυμία του ασθενούς για θεραπεία. Πίστευε ότι οι προσπάθειες του ασθενούς ήταν εξίσου σημαντικές με τις ενέργειες του γιατρού.

Ο Ιπποκράτης συμβουλευόταν για να θεραπεύσει πληγές, συρίγγια, αιμορροΐδες. Θεράπευε τα κατάγματα με ειδικά μηχανήματα (τη λεγόμενη Ιπποκράτειο τράπεζα).

Ο φιλόσοφος και θεραπευτής μελετούσε επίσης τις ψυχικές ασθένειες, αξιολογώντας τη διάρκεια, τη σοβαρότητά τους. Πολλές από τις παρατηρήσεις του καταγράφονταν σε χαρτί για να τις συγκρίνει και να βγάλει τα σωστά συμπεράσματα. Ο Ιπποκράτης εφάρμοζε μια φυσική προσέγγιση στην ανάρρωση, δίνοντας έμφαση στη σημασία της αρμονίας μεταξύ του ανθρώπινου σώματος και του περιβάλλοντος.

Για παράδειγμα, χρησιμοποίησε ελαιόλαδο για να αυξήσει τη θερμοκρασία του σώματος των αθλητών, ώστε να μπορούν να αποδώσουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Έτσι προέκυψε η ιδέα "Ένα υγιές μυαλό σε ένα υγιές σώμα".

Οι γιατροί περιέγραψαν τους κανόνες της θέσης του χειρουργού με έμφαση στα χέρια του κατά την εκτέλεση της χειρουργικής επέμβασης, την τοποθέτηση των εργαλείων.

Πέρασε πολύ χρόνο μελετώντας την ουρολογία - παθολογίες του ουροποιητικού συστήματος, ιδίως την εμφάνιση λίθων στην ουροδόχο κύστη, τα νεφρά. Κατονόμασε διάφορες θεωρίες για τον σχηματισμό τους.

Είχε ιδιαίτερη στάση απέναντι στο κρασί, ένα δημοφιλές ποτό στην αρχαία Ελλάδα. Ο Ιπποκράτης διαπίστωσε ότι η υπερβολική χρήση αλκοόλ μπορεί να προκαλέσει σωματικές διαταραχές, την εμφάνιση επικίνδυνων συμπτωμάτων. Σήμερα το φαινόμενο αυτό ονομάζεται δηλητηρίαση.

Πολύ περιέγραψε τις επιδημίες, δίνοντας χαρακτηριστικά κάθε εποχής.

Τον ενδιέφερε ο μηχανισμός του ίκτερου, του εμφράγματος.

Τα έργα του Ιπποκράτη περιέχουν πολύτιμες συστάσεις για τη δερματολογία, την ανίχνευση και τη θεραπεία δερματικών παθολογιών, λοιμώξεων. Ο επιστήμονας αναζητούσε τρόπους καταπολέμησης της αφαλάτωσης, της λεύκης, των σπυριών, της λέπρας.

Ένα μεγάλο τμήμα των πραγματειών του είναι αφιερωμένο στις γυναικείες ασθένειες. Συνέδεσε την υπογονιμότητα με τη χαμηλή συχνότητα της εμμήνου ρύσεως, την καμπυλότητα της μήτρας. Πρότεινε διάφορες θεραπείες. Ενδιαφέρθηκε για τις επιπλοκές που προκύπτουν μετά τον τοκετό.

Ο Ιπποκράτης αποκάλεσε την ιατρική την πιο ευγνώμων όλων των επιστημών.

Ένας από τους πιο διάσημους αφορισμούς του επιστήμονα ακούγεται ως εξής:

Το αντίθετο θεραπεύεται από το αντίθετο

Η σύγχρονη ιατρική βασίζεται σε αυτή την αρχή.

Ο γιατρός θεραπεύει, η φύση θεραπεύει

μια άλλη δήλωση του θεραπευτή, ο οποίος διαβεβαίωνε ότι η φύση υποστηρίζει τη ζωτικότητα του ασθενούς. Ο οργανισμός παλεύει μέχρι τέλους, αλλά σε αυτό πρέπει να βοηθηθεί.

Ο όρος "μάσκα του Ιπποκράτη" έχει γίνει σύνθημα μεταξύ των ιατρών. Σημαίνει το πρόσωπο του ετοιμοθάνατου. Χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά του προσώπου ενός ασθενούς σε εξαιρετικά σοβαρή κατάσταση, περιέγραψε ο επιστήμονας στην πραγματεία του "Prognostica".

Όρκος του Ιπποκράτη

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στον όρκο του Ιπποκράτη, ο οποίος προφέρεται από όλους τους αποφοίτους των ιατρικών πανεπιστημίων και σχολών.

Ο αρχαίος θεραπευτής πίστευε ότι οι γιατροί είναι υποχρεωμένοι να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς να απαιτούν ευγνωμοσύνη γι' αυτό.

Το κείμενο του όρκου του εξαιρετικού επιστήμονα, φιλοσόφου και θεραπευτή έχει αλλάξει πολλές φορές λόγω διαφορετικών ερμηνειών στη μετάφραση. Όμως οι βασικές αρχές παραμένουν αμετάβλητες. Τονίζουν τον ανθρωπισμό, το έλεος, την ανθρώπινη στάση απέναντι σε κάθε ασθενή.

Ο Ιπποκράτης ήταν της άποψης ότι οι άνθρωποι που επέλεξαν την ιατρική ως επάγγελμα θα πρέπει να βοηθούν ανιδιοτελώς όλους.

Μία από τις βασικές αρχές είναι το "Μην κάνεις κακό". Ο Ιπποκράτης συμβούλευε να αρνούνται τη διακοπή εγκυμοσύνης οι γυναίκες και να θανατώνουν τους βαριά ασθενείς. Απέρριπτε την ευθανασία, τις ρομαντικές σχέσεις μεταξύ γιατρών και ασθενών.

Όλοι οι αρχαίοι Έλληνες γιατροί ήταν υποχρεωμένοι να κρατούν τα μυστικά των ασθενών τους, να τηρούν το απόρρητο. Η αρχή αυτή ακολουθείται και στα σύγχρονα ιατρικά ιδρύματα.

Επιρροή στην ανάπτυξη της ιατρικής

Ο Ιπποκράτης συνέβαλε κολοσσιαία στη διαμόρφωση της ιατρικής ως επιστήμης. Τα έργα του επιστήμονα στον τομέα αυτό χρησιμοποιήθηκαν περαιτέρω από τους απογόνους του. Πολλά από αυτά παραμένουν επίκαιρα και σήμερα.

Ο Ιπποκράτης ανέπτυξε τα θεμέλια της ιατρικής ηθικής και του επαγγελματισμού. Στην πόλη της Λάρισας, όπου πέθανε ο επιστήμονας, του έστησε μάλιστα μνημείο. Ο τάφος του θεραπευτή είναι ένα από τα πιο επισκέψιμα μέρη της περιοχής από τους τουρίστες.

Υπάρχουν πολλοί θρύλοι για τον Ιπποκράτη. Ένας από αυτούς λέει ότι ένα σμήνος από μέλισσες εμφανίστηκε στον τόπο ταφής του επιστήμονα. Κάθε μέρα νοσηλεύτριες έρχονταν στον τάφο του φιλοσόφου για να πάρουν θεραπευτικό μέλι. Το χρησιμοποιούσαν για τη θεραπεία δερματικών βλαβών στα βρέφη.

Ο Ιπποκράτης ήταν πολύ διάσημος κατά τη διάρκεια της ζωής του και μετά το θάνατό του θεωρήθηκε ημίθεος. Οι συμπατριώτες του επιστήμονα κάνουν κάθε χρόνο θυσίες προς τιμήν του θεραπευτή. Ορισμένοι μάλιστα πιστεύουν ότι μετά το θάνατο συνεχίζει να θεραπεύει, αλλά τώρα όχι σώματα, αλλά ψυχές.

Πολυάριθμες πραγματείες του Ιπποκράτη φυλάσσονταν στην περίφημη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Αργότερα μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη, χάρη στην οποία οι πάπυροι σώθηκαν από τη φωτιά.

Κριτική και σύγχρονη αναθεώρηση

Ο Ιπποκράτης ήταν πράγματι μια ιδιοφυΐα για την εποχή του. Αν και δεν συμμερίζονται όλοι οι σύγχρονοι γιατροί τις απόψεις και τις θεωρίες του.

Ο όρκος του Ιπποκράτη εξελίχθηκε, άλλαξε λόγω των κοινωνικών, ηθικών μετασχηματισμών. Η σύγχρονη ερμηνεία δίνει έμφαση στην αυτονομία των ασθενών, στην εμπιστευτικότητα, στην απαγόρευση των διακρίσεων.

Ο όρκος του Ιπποκράτη είχε αρχικά έναν πατερναλιστικό τόνο. Όμως εξακολουθεί να παίζει ρόλο ως πυλώνας της σύγχρονης ιατρικής. Αντανακλά σημαντικές ηθικές και κοινωνικές πτυχές. Κράτη όπως η Αμερική και η Αγγλία ανέπτυξαν τις δικές τους προσαρμογές (η εκσυγχρονισμένη εκδοχή ονομάζεται επίσης Διακήρυξη της Γενεύης), με σημαντικές διαφορές από το πρωτότυπο, αλλά διατηρώντας το κοινό πνεύμα.

Ο όρκος του Ιπποκράτη είναι βαθιά ριζωμένος στην ιστορία της ιατρικής. Έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Αποτελεί σημαντικό ορόσημο στην καθιέρωση της ιατρικής πρακτικής. Ο όρκος διέπει την ηθική συμπεριφορά του νοσοκομειακού προσωπικού. Η σημασία του δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Ο όρκος του Ιπποκράτη δεν ήταν ποτέ μια απλή τυπική διαδικασία. Οι απόφοιτοι των σημερινών ιατρικών πανεπιστημίων και κολλεγίων τον απαγγέλλουν για να αποδείξουν την προθυμία τους να βοηθήσουν τους ασθενείς ανιδιοτελώς. Να ενεργούν με τρόπο που δεν βλάπτει την υγεία των άλλων, να σέβονται πάντα το απόρρητο, να ακολουθούν την αρχή του ανθρωπισμού.

Αρχικά, ο όρκος εκφωνούνταν στα λατινικά, αλλά στη συνέχεια σε πολλές πολιτείες αποφασίστηκε να μεταφραστεί για μεγαλύτερη κατανόηση του νοήματος της υπόσχεσης που δίνεται.

Η τελευταία φορά που ο όρκος του Ιπποκράτη, ο οποίος αναφέρεται ως "κώδικας ιατρικής δεοντολογίας", εκδόθηκε το 1848. Τότε αφαιρέθηκε από αυτόν η υπόσχεση να μην τερματίζει κανείς την εγκυμοσύνη, να μην έχει στενές σχέσεις με ασθενείς και να μην εκτελεί ευθανασία. Οι γιατροί γλίτωσαν επίσης από την υποχρέωση να μεταβιβάσουν μέρος του εισοδήματός τους στους εκπαιδευτικούς της ιατρικής.

Ο αναδιαμορφωμένος πανηγυρικός λόγος είναι σύμφωνος με το πνεύμα της εποχής.

Ο όρκος του Ιπποκράτη χρησιμεύει ως συνεχής υπενθύμιση των βασικών αρχών της ιατρικής: σεβασμός προς τους ασθενείς, ηθική ακεραιότητα.

Η κληρονομιά του Ιπποκράτη

Ο Ιπποκράτης Κερασινός απαθανάτισε το όνομά του για αιώνες. Η σημασία του έργου του στην ιατρική επιστήμη και την εκπαίδευση εξακολουθεί να είναι πολύ μεγάλη. Προς τιμήν του έχουν ονομαστεί ινστιτούτα και έχουν ανεγερθεί μνημεία.

Το 1970, η Διεθνής Αστρονομική Ένωση αποφάσισε να δώσει το όνομα του Ιπποκράτη σε έναν κρατήρα που βρίσκεται στην πίσω πλευρά της Σελήνης.

Το Ινστιτούτο Υγείας του Ιπποκράτη, ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός, λειτουργεί στο West Palm Beach της Φλόριντα των ΗΠΑ. Ιδρύθηκε στο Στόουνχαμ της Μασαχουσέτης το 1956.

Υπάρχει επίσης ένα ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα που φέρει το όνομα του μεγάλου θεραπευτή στο Ακαπούλκο του Μεξικού.

Ο αρχαίος Έλληνας επιστήμονας τίθεται ως παράδειγμα για τους σύγχρονους γιατρούς, οι οποίοι συχνά ξεχνούν ότι το νόημα του επαγγέλματός τους είναι να προσφέρουν ανιδιοτελή βοήθεια.

Οι όρκοι των γιατρών εμφανίστηκαν πολύ πριν από τον Ιπποκράτη, αλλά ήταν πάντα προφορικοί. Ο αρχαίος Έλληνας θεραπευτής ήταν ο πρώτος που κατέγραψε έναν τέτοιο όρκο. Αρχικά αποτελούνταν από διάφορα μέρη.

Όταν ο αρχαίος Έλληνας μονάρχης Περδίκκας Β' αρρώστησε, μόνο ο Ιπποκράτης μπόρεσε να τον διαγνώσει σωστά. Αποδείχθηκε ότι ο λόγος έγκειται στην υπερβολική φαντασία του ηγεμόνα, δεν είχε πραγματικά προβλήματα υγείας. Πολλοί σύγχρονοι γιατροί θα πρέπει να μάθουν από τον Ιπποκράτη τη σωστή διάγνωση.

Ένας από τους θρύλους λέει ότι κατάφερε να αντιμετωπίσει την πανούκλα που σάρωσε την Αθήνα.

Ο διάσημος αρχαίος θεραπευτής καθόρισε αν μια γυναίκα είναι έγκυος και αν ναι, σε ποια περίοδο βρίσκεται. Οι σύγχρονοι γιατροί σημειώνουν ότι το ωραίο φύλο, που κυοφορεί ένα παιδί, και μάλιστα μια μικρή αλλαγή στη θέση των οστών της λεκάνης, η οποία επηρεάζει το εύρος της κίνησης των κάτω άκρων.

Ο αρχαίος φιλόσοφος και επιστήμονας ζούσε σε διάφορες πόλεις, μελετούσε τη βιολογία και τα βότανα. Τα προσόντα και τα επιτεύγματά του στον τομέα της ιατρικής αναγνωρίζονται σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι τεχνικές που ανέπτυξε επέτρεψαν σημαντική πρόοδο στη θεραπεία των ανίατα ασθενών.

Τα σχολικά προγράμματα σε πολλές χώρες περιλαμβάνουν τη μελέτη της βιογραφίας του Ιπποκράτη. Οι φοιτητές των ιατρικών πανεπιστημίων και κολλεγίων στρέφονται στα έργα του κατά την προετοιμασία εκθέσεων, εργασιών, δοκιμίων. Οι απόγονοι συνεχίζουν να θυμούνται τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις του αρχαίου θεραπευτή.

Ο Ιπποκράτης στη Νίκαια και σε άλλες πόλεις με μεγάλα ιατρικά πανεπιστήμια έγινε παράδειγμα για τους φοιτητές. Ήταν ένας γιατρός με κεφαλαίο γράμμα, όχι μόνο ταλαντούχος και έξυπνος, αλλά και πολύ ανθρώπινος, που γνώριζε πολύ καλά τι σημαίνει ηθική στην επικοινωνία με τους ασθενείς.

Οι προσεγγίσεις του επιστήμονα κυμαίνονταν από τον εμπειρισμό έως τον ορθολογισμό. Έκανε στη διάρκεια της ζωής του έργο που άλλοι δεν θα μπορούσαν να κάνουν σε δέκα χρόνια. Το πάθος του για την ιατρική είναι απλώς αξιοθαύμαστο. Εργάστηκε ανιδιοτελώς για το καλό της ανθρωπότητας. Οι εξελίξεις και οι θεωρίες του αρχαίου Έλληνα θεραπευτή βοήθησαν στη διάσωση ζωών ακόμη και μετά τον θάνατο του φιλοσόφου.

Οι σύγχρονοι γιατροί εξακολουθούν να εφαρμόζουν τη διόρθωση του εξαρθρήματος του ώμου σύμφωνα με τη μέθοδο του Ιπποκράτη. Χάρη σε αυτή τη μέθοδο, η άρθρωση του ώμου ανακτά το φυσιολογικό της σχήμα.

Τα ιατρικά κέντρα χρησιμοποιούν το "ιπποκράτειο κάλυμμα", το οποίο είναι ένας επίδεσμος στο κεφάλι. Εφαρμόζεται χρησιμοποιώντας έναν επίδεσμο με διπλό κεφάλι ή δύο ξεχωριστούς επιδέσμους. Οι άκρες δένονται στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Τις περισσότερες φορές αυτός ο επίδεσμος χρησιμοποιείται στους χειρουργικούς θαλάμους.

Αξιολογώντας τα αποτελέσματα της συμβολής του Ιπποκράτη στην ιατρική, μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι κανείς άλλος δεν έχει κάνει τόσα πολλά για την ανάπτυξή της. Ο θρυλικός επιστήμονας άνοιξε μια νέα εποχή, έσωσε πολλές ζωές. Οι θεωρίες και οι εξελίξεις του εξακολουθούν να παραμένουν επίκαιρες.