Εμανουέλ Μακρόν

Ο Εμανουέλ Μακρόν είναι ο πρόεδρος της Γαλλίας και ανώτατος διοικητής των ενόπλων δυνάμεων της χώρας. Η επαγγελματική του πορεία και η ίδια η προσωπικότητά του ενδιαφέρουν πολλούς. Ο Μακρόν διαδραματίζει έναν από τους βασικούς ρόλους στην πολιτική σκηνή της Ευρώπης. Έχει επιτύχει ως πολιτικός, οικονομολόγος και τραπεζίτης.

Βιογραφία

Η γενέτειρα του Εμανουέλ Μακρόν είναι η Αμιένη, που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Γαλλίας. Ο μελλοντικός πολιτικός γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 1977. Ο πατέρας του εργαζόταν στο Πανεπιστήμιο της Πικαρδίας, είχε πτυχίο καθηγητή νευρολογίας. Η μητέρα του μελλοντικού αρχηγού του κράτους Françoise Macron-Nogues είναι γιατρός κατά ειδικότητα. Στην πατρική γραμμή η γενεαλογία του σημερινού προέδρου της Γαλλίας μπορεί πραγματικά να εντοπιστεί μέχρι το 1625. Ο προπάππους του κατείχε τη θέση του δημάρχου στο χωριό από το 1953 έως το 1964. Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο Εμανουέλ Μακρόν είναι ελληνικη καταγωγη.

Ο Εμμανουέλ Μακρόν άρχισε να λαμβάνει εκπαίδευση από την ηλικία των πέντε ετών υπό την καθοδήγηση της γιαγιάς του. Χάρη σε αυτήν, απέκτησε από νωρίς γνώσεις λογοτεχνίας και φιλοσοφίας. Η γυναίκα τον δίδαξε να σέβεται τις αριστερές απόψεις.

Το 1999, ο Μακρόν έλαβε δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Nanterre στο Παρίσι, αποφοιτώντας από τη Φιλοσοφική Σχολή, ενώ στη συνέχεια συνέχισε τις σπουδές του στο Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών Sciences Po, το οποίο συχνά αναφέρεται ως η σχολή της πολιτικής ελίτ στη Γαλλία. Αποφοίτησε από το ίδρυμα αυτό το 2001. Περαιτέρω εκπαίδευση έλαβε στην ελίτ Εθνική Σχολή Κυβερνήσεων στο Στρασβούργο, από την οποία ο Μακρόν έλαβε το δίπλωμά του το 2004.

Παράλληλα με τις σπουδές του, ο Εμμανουέλ εργάστηκε ως βοηθός του Πολ Ρικέρ από το 1999 έως το 2001. Η δραστηριότητα αυτή άσκησε μεγάλη επιρροή στον Μακρόν.

Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Σχολή το 2004, άρχισε να εργάζεται ως επιθεωρητής στο Υπουργείο Οικονομίας της χώρας. Στον τομέα αυτό εργάστηκε μέχρι το 2008.

Το 2007, ο Macron προσκλήθηκε από τον οικονομολόγο και πολιτικό Jacques Attali να συμμετάσχει σε μια επιτροπή υπό την ηγεσία του. Τους ανατέθηκε να προετοιμάσουν λύσεις για την ενίσχυση της ανάπτυξης της γαλλικής οικονομίας. Εκτός από τον Μακρόν, στην επιτροπή συμμετείχαν άλλοι 12 σημαντικοί επιχειρηματίες των κρατών, μεταξύ των οποίων ο Πασκάλ Ουζελό, δημιουργός του τηλεοπτικού καναλιού Pink, ο οποίος αργότερα έγινε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της εφημερίδας media holding Monde.

Ο Πασκάλ είχε διασυνδέσεις με πολλά στελέχη των μέσων ενημέρωσης στη Γαλλία. Χάρη σε αυτόν, ο Μακρόν γνώρισε μεγάλο αριθμό μεγάλων επιχειρηματιών. Το 2010, είχε διασυνδέσεις με τους επικεφαλής των εταιρειών μέσων ενημέρωσης.

Το 2008, απασχολήθηκε στην τράπεζα Rothschid & Cie. Του δόθηκε η θέση του ειδικού σε θέματα επενδύσεων, γεγονός που τον βοήθησε να γνωρίσει εκπροσώπους της γαλλικής επιχειρηματικής κοινότητας. Οι Financial Times δημοσίευσαν ένα σημείωμα σχετικά με το θέμα ότι η μετάβαση από τη δημόσια διοίκηση στον τραπεζικό τομέα θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά τη μελλοντική καριέρα του Μακρόν στην πολιτική, αλλά ο ίδιος δεν ντράπηκε.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Rothschid & Cie, αναδιάρθρωσε χρέη και συμμετείχε σε συμφωνίες που αφορούσαν συγχωνεύσεις και εξαγορές. Σύντομα έγινε γνωστός ως ο "χρηματοοικονομικός Μότσαρτ". Κατά τη διάρκεια των ετών εργασίας του στην τράπεζα, ο Μακρόν έλαβε πάνω από 2,9 εκατομμύρια ευρώ. Βρέθηκε στο επίκεντρο της επιχειρηματικής ίντριγκας. Από το 2010 έως το 2012, ο Μακρόν ήταν μεταξύ των εταίρων της τράπεζας.

Τα περαιτέρω επαγγελματικά του σχέδια ήταν στενά συνδεδεμένα με την πολιτική.

Είσοδος στην πολιτική

Από το 2006 έως το 2009 ο Εμανουέλ Μακρόν ήταν μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Το 2011, έγινε μέλος του προεκλογικού επιτελείου ενός από τους υποψήφιους για τη θέση του αρχηγού του κράτους - του Φρανσουά Ολάντ. Το καθήκον του Μακρόν ήταν να προετοιμάσει την οικονομική συνιστώσα του προγράμματος.

Το 2012 ο Ολάντ κέρδισε τις εκλογές και κατείχε τη θέση του επικεφαλής της Γαλλίας μέχρι το 2017. Αμέσως μετά την ορκωμοσία του, ο Μακρόν επέστρεψε στη δημόσια υπηρεσία, έλαβε τη θέση του αναπληρωτή γενικού γραμματέα στο πλαίσιο της προεδρικής διοίκησης. Επέβλεψε θέματα που αφορούσαν την οικονομική πρόοδο, τα οικονομικά, τις φοροαπαλλαγές, την ευρωζώνη και την πλήρωση του προϋπολογισμού μέχρι το 2014.

Τον Αύγουστο του 2014, συνέβη μια καμπή στην καριέρα του Μακρόν, είχε την τιμή να ηγηθεί του υπουργείου Οικονομίας. Σε αυτή τη θέση υπηρέτησε μέχρι το 2016.

Όντας στη θέση του υπουργού, ο Μακρόν ανέπτυξε και κατάφερε να επιτύχει την έγκριση του νομοσχεδίου για τη μεταρρύθμιση στην οικονομία, το σχέδιο του οποίου είχε περισσότερα από 200 σημεία, μεταξύ των οποίων η απελευθέρωση των εμπορικών δραστηριοτήτων, των μεταφορών και των κατασκευών, των μικρών επιχειρήσεων. Μία από τις πρωτοβουλίες συνεπαγόταν τη μείωση του κρατικού ελέγχου. Το νομοσχέδιο επέτρεψε τον ανταγωνισμό στις υπηρεσίες λεωφορείων και επέτρεψε τη λειτουργία των καταστημάτων λιανικής τις Κυριακές.

Μια από τις ατάκες του Εμανουέλ Μακρόν είναι: "Ο καλύτερος τρόπος για να αντέξεις οικονομικά ένα επαγγελματικό κοστούμι είναι να δουλέψεις σκληρά".

Ένα νομοσχέδιο που εγκρίθηκε τον Ιούλιο του 2015 πήρε το όνομά του. Προκάλεσε έντονη συζήτηση μεταξύ του γαλλικού πληθυσμού. Πολλοί θεώρησαν ότι ο νέος νόμος υπονομεύει τα θεμέλια του γαλλικού σοσιαλισμού. Οι διατάξεις του προκάλεσαν δυσαρέσκεια μεταξύ των εργαζομένων και των συνδικάτων.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του Μακρόν στο υπουργείο, υπήρξαν πωλήσεις και συγχωνεύσεις μεγάλων οργανισμών, όπως η Alstom και η Technip. Στις 30 Αυγούστου 2016, ο πολιτικός αποφάσισε να παραιτηθεί. Ο λόγος ήταν οι διαφωνίες που προέκυψαν με τον Ολάντ. Ο Μακρόν δήλωσε δημοσίως την επιθυμία του να δημιουργήσει το δικό του πολιτικό κίνημα. Έτσι εμφανίστηκε το "Εμπρός, Δημοκρατία!". Μιλάμε για το κίνημα της αριστεράς, που δημιουργήθηκε τον Απρίλιο του 2016. Ο Μακρόν ήταν επικεφαλής του μέχρι τον Μάιο του 2017.

Το κίνημα τοποθετήθηκε ως ανεξάρτητο, δεν λάμβανε επιχορηγήσεις από τις αρχές. Οι βασικές αρχές στις βουλευτικές εκλογές ήταν η εντιμότητα, η ισότητα, ο εκσυγχρονισμός, ο πολιτικός πλουραλισμός και η συνέπεια.

Μετά την αποχώρησή του από το υπουργείο, ο Μακρόν ενημέρωσε το κοινό ότι διεκδικεί τη θέση του αρχηγού του κράτους. Η αντίστοιχη δήλωση έγινε από τον ίδιο στις 16 Νοεμβρίου 2016.

Προεδρία

Ο Μακρόν δεν θεωρεί την υποψηφιότητά του για τις εκλογές "ούτε προς τα δεξιά ούτε προς τα αριστερά". Οι αντίπαλοί του ήταν οι εξής: ο Μακρόν, ο κ. Μακρόν, ο κ:

• Φρανσουά Φιγιόν,
• ο μοναδικός αριστερός υποψήφιος, ο πρώην υπουργός επαγγελματικής εκπαίδευσης Ζαν-Λικ Μελανσόμ,
• η επικεφαλής του κόμματος Εθνικό Μέτωπο, Μαρίν Λεπέν.

Το πρόγραμμα που παρουσίασε ο Μακρόν, ο οποίος αυτοπροβάλλεται ως αυτοανακηρυγμένος, συνδύαζε αριστερές ιδέες με δεξιές. Τόνισε την ανάγκη κοινωνικών μεταρρυθμίσεων, την αύξηση των μισθών και των κοινωνικών παροχών, καθώς και τη μείωση του ρόλου του κράτους στον οικονομικό τομέα, την προώθηση των ιδιωτικών πρωτοβουλιών και τη δημιουργία μιας ελεύθερης αγοράς.

Ο Μακρόν τάχθηκε υπέρ της ολοκλήρωσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο Μακρόν κέρδισε στον πρώτο γύρο το 24,1% των ψήφων και η Λεν Πεν το 21,3%. Στον δεύτερο γύρο, ο Μακρόν νίκησε την αντίπαλό του. Κέρδισε το 65,9% των ψήφων έναντι 34,1% για την ηγέτιδα του Εθνικού Μετώπου.

Ο Εμανουέλ Μακρόν έγινε επίσημα επικεφαλής της Γαλλίας στις 14 Μαΐου 2017. Εκείνη τη στιγμή, ήταν 39 ετών. Πρόκειται για τον νεότερο επικεφαλής της Γαλλίας στην ιστορία του κράτους. Η πολιτική είναι ένας τομέας στον οποίο η εμπειρία είναι σημαντική για την επιτυχία. Στις περισσότερες χώρες, οι αρχηγοί κρατών είναι άτομα ώριμης ηλικίας.

Στην αρχή της δραστηριότητάς του στο προεδρικό αξίωμα, υπήρξε αύξηση της οικονομίας, μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος. Το 2017, η οικονομική ανάπτυξη ήταν 2,3%, ρεκόρ για τα τελευταία έξι χρόνια. Το 2018, η πρόοδος επιβραδύνθηκε στο 1,5%. Υπήρξε επίσης μείωση του ποσοστού ανεργίας. Το δημοσιονομικό έλλειμμα μειώθηκε από 3,4% το 2017 σε 2,4%, αλλά στη συνέχεια άρχισε να διευρύνεται.

Μία από τις αποφάσεις που έλαβε ο Μακρόν ως αρχηγός του κράτους σχετίζεται με την Εθνική Σχολή Διοίκησης (ENA). Στις 8 Απριλίου 2021, ο πρόεδρος ανακοίνωσε το κλείσιμό της. Στη θέση της αποφασίστηκε η δημιουργία του Ινστιτούτου Δημόσιας Διοίκησης. Η μεταρρύθμιση συνίστατο στη διαμόρφωση ειδικών θέσεων για σπουδαστές από μη προνομιούχες οικογένειες. Έξι θέσεις κρατήθηκαν γι' αυτούς στο ENA στο πλαίσιο του προγράμματος "Ταλέντο".

Ο Μακρόν εξέφρασε την πρόθεσή του να επανεκλεγεί στις 5 Ιανουαρίου 2022. Ξεκίνησε την υποψηφιότητά του για τις εκλογές στις 3 Μαρτίου. Τον ίδιο μήνα παρουσίασε το προεκλογικό του πρόγραμμα, το οποίο βασιζόταν στην ενίσχυση της ανεξαρτησίας και της αυτονομίας της Γαλλίας, στην αύξηση των δαπανών για την εθνική άμυνα από 40 δισεκατομμύρια σε 50 δισεκατομμύρια.

Οι κύριοι αντίπαλοι του Μακρόν στις εκλογές ήταν η Λεπέν και ο Μελανσόν. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου, συγκέντρωσε το 27,84% των ψήφων και ο αντίπαλός του, που εκπροσωπεί το κόμμα "Εθνική Ένωση" (πρώην "Εθνικό Μέτωπο") - 23,15%. Στον δεύτερο γύρο ο Μακρόν υποστηρίχθηκε από το 58,54% των ψηφοφόρων. Η Λεπέν παρέμεινε και πάλι στην πλευρά των ηττημένων, αλλά αυτή τη φορά με όχι τόσο μεγάλη διαφορά στον αριθμό των ψήφων.

Ο Μακρόν είναι ο πρώτος αρχηγός γαλλικού κράτους από το 2002 που κερδίζει δύο συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Πριν από αυτόν, ο Ζακ Σιράκ κατάφερε να κάνει το ίδιο.

Εσωτερική πολιτική

Ο Μακρόν ως πρόεδρος ασχολήθηκε με οικονομικές μεταρρυθμίσεις στον τομέα της εργατικής νομοθεσίας, των φοροαπαλλαγών. Ασχολήθηκε επίσης και συνεχίζει να ασχολείται με την κοινωνική πολιτική: τον τομέα της εκπαίδευσης, την υγειονομική περίθαλψη, τις συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις.

Στο πλαίσιο του έργου του, οφείλει να ανταποκρίνεται στις δημόσιες διαμαρτυρίες.

Τα τελευταία χρόνια, ακόμη και πριν ο Μακρόν αναλάβει τη θέση του αρχηγού του κράτους, η Γαλλία βρισκόταν σε κατάσταση οικονομικής στασιμότητας. Για να ξεπεράσει τις δυσκολίες ο Μακρόν ανέπτυξε και εφάρμοσε μια μεταρρύθμιση στον τομέα της εργατικής νομοθεσίας. Η ουσία της ήταν να απλοποιήσει τη διαδικασία απόλυσης των εργαζομένων χάριν της επιτάχυνσης της οικονομικής ανάπτυξης. Το κοινό αντιτάχθηκε στην πρωτοβουλία αυτή. Παρά τις διαμαρτυρίες και τις αντιδράσεις των συνδικάτων, ο Μακρόν κατάφερε να επιτύχει τη μερική ακύρωση των υποχρεώσεων των επιχειρηματιών προς τους εργαζομένους τους.

Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, οι Γάλλοι διαμαρτυρήθηκαν περισσότερες από μία φορές. Εξοργίστηκαν από την αύξηση του φόρου στα καύσιμα και την αύξηση του κόστους ζωής. Το κίνημα των διαδηλωτών, που αυτοαποκαλούνται "κίτρινα γιλέκα" σχεδόν καθημερινά συγκεντρώνονταν τα Σαββατοκύριακα σε μεγάλο αριθμό πόλεων της Γαλλίας, διοργανώνοντας διαδηλώσεις, ταραχές, πογκρόμ χρηματοπιστωτικών οργανισμών και καταστημάτων λιανικής πώλησης. Οι διαδηλωτές, που φορούσαν φωτεινά κίτρινα γιλέκα, είχαν συνεχείς συγκρούσεις με αστυνομικούς. Ο αριθμός των διαδηλωτών ανήλθε σε αρκετές χιλιάδες.

Με αφορμή τις ομιλίες τους, ο πρόεδρος αναγκάστηκε να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην οικονομία και την κοινωνία στα τέλη του 2018. Εξέφρασαν μέτρα για τη στήριξη των πολιτών με τη μορφή αύξησης του κατώτατου μισθού, πρόσθετες πληρωμές σε όσους έχουν ήδη συνταξιοδοτηθεί, μερική ακύρωση των τελών. Όμως ένα από τα αιτήματα των Manifestants Maron δεν εκπληρώθηκε, πρόκειται για την επιστροφή του φόρου στα ακριβά ακίνητα.

Οι διαμαρτυρίες συνεχίστηκαν το 2019 και το επόμενο έτος, γεγονός που είχε αρνητικό αντίκτυπο στη γαλλική οικονομία. Το ΑΕΠ του κράτους λόγω της δραστηριότητας των "κίτρινων γιλέκων" μειώθηκε κατά 0,2%.

Μία από τις κύριες μεταρρυθμίσεις στον οικονομικό τομέα κατά την πρώτη θητεία του Μακρόν ως προέδρου σχετιζόταν με τη σταδιακή αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 62 στα 65 έτη. Το μέτρο αυτό υποτίθεται ότι θα βοηθούσε στην αναζωογόνηση της εθνικής οικονομίας. Μια τέτοια πρωτοβουλία των αρχών προκάλεσε και πάλι διαμαρτυρίες, αλλά ακόμη και μια τέτοια αντιδημοφιλής απόφαση δεν εμπόδισε τον Μακρόν να επανεκλεγεί για δεύτερη θητεία.

Επιπλέον, ο Γάλλος πρόεδρος επισημαίνει την ανάγκη αύξησης των δαπανών για τον στρατό, την αστυνομία και τις ειδικές υπηρεσίες.

Εξωτερική πολιτική

Η ολοκλήρωση με την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας από τους βασικούς τομείς της εξωτερικής πολιτικής του Μακρόν. Υποστηρίζει την αύξηση του επιπέδου εμπιστοσύνης μεταξύ των κρατών μελών, ισοπεδώνοντας τις υπάρχουσες διαφορές.

Ο επικεφαλής της Γαλλίας έχει επανειλημμένα καταδικάσει την απόσυρση των ΗΠΑ από τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα που συνήφθη το 2015.

Μέχρι το τέλος της πρώτης προεδρικής θητείας του, ο Μακρόν είχε καθιερωθεί ως υποστηρικτής της στρατηγικής εταιρικής σχέσης με την Αμερική, ενισχύοντας την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Προώθησε μια πολιτική ανοίγματος απέναντι στους μετανάστες.

Οι σχέσεις μεταξύ της Γαλλίας υπό την ηγεσία του Μακρόν και της Ρωσίας θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν θετικές. Συναντήθηκε πολλές φορές με τον Βλαντίμιρ Πούτιν για να συζητήσουν πολιτικά θέματα. Αυτό συνέβαινε πριν από την ειδική επιχείρηση στην Ουκρανία. Σήμερα ο Μακρόν επιμένει στην ανάγκη εκεχειρίας μεταξύ των αντιμαχόμενων χωρών.

Μεταξύ των διεθνών εταίρων της Γαλλίας είναι και η Κίνα. Ο Μακρόν είναι βέβαιος ότι ο Σι Τζινπίνγκ μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση της συγκρουσιακής κατάστασης. Στο πλαίσιο των πολιτικών του, ο Μακρόν υποστηρίζει την καινοτομία στον ψηφιακό τομέα και την υιοθέτηση τεχνολογιών που μπορούν να συμβάλουν στην οικονομική ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό της χώρας. Η προσέγγισή του περιλαμβάνει την ενίσχυση του νομικού πλαισίου για έργα blockchain και τη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για την ανάπτυξη νεοφυών επιχειρήσεων στον τομέα αυτό. Έχει ευνοϊκή στάση απέναντι στο Bitcoin και το Ethereum.

Στάση απέναντι στην Ελλάδα

Ο Εμανουέλ Μακρόν αρέσκεται να επισκέπτεται την Ελλάδα, κάνοντας διακοπές σε τοπικά θέρετρα, πληρώνοντας για τη διαμονή του στα καλύτερα ξενοδοχεία με ευρώ. Έχει υποστηρίξει τη χώρα για την κυριαρχία των νησιών στο Αιγαίο Πέλαγος.

Η Γαλλία και η Ελλάδα συνεργάζονται στενά μεταξύ τους.

Κριτική και αξιολογήσεις

Οι πολιτικές του Εμανουέλ Μακρόν δέχονται συχνά κριτική, τόσο εντός όσο και εκτός της χώρας που κυβερνά. Οι λόγοι είναι οι μεταρρυθμίσεις του και η επιθυμία του να μειώσει την εξάρτηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες, κάτι που δεν αρέσει σε όλες τις χώρες.

Προσωπική ζωή

Ο Μακρόν είναι παντρεμένος με την Μπριζίτ Μακρόν (Tronier πριν από το γάμο). Η σύζυγός του είναι μεγαλύτερή του κατά 24 χρόνια. Το ζευγάρι δεν έχει κοινά παιδιά. Η Μπριζίτ έχει έναν γιο και δύο κόρες από την προηγούμενη ένωση. Ο Μακρόν ερωτεύτηκε τη μέλλουσα σύζυγό του όταν ήταν μόλις 15 ετών. Εκείνη εκείνη την εποχή εργαζόταν ως δασκάλα.

Όσον αφορά τα χόμπι του Μακρόν, του αρέσει να παίζει πιάνο και να τραγουδάει καραόκε. Στον κατάλογο των χόμπι του περιλαμβάνεται και η λογοτεχνία.

Η επιρροή του Μακρόν στη σύγχρονη πολιτική της Γαλλίας είναι αρκετά μεγάλη. Υπάρχουν διάφορα πιθανά σενάρια για την εξέλιξη της πολιτικής του καριέρας από την επανεκλογή του για μια νέα θητεία έως την αποχώρηση από τη σκιά. Η θέση του Μακρόν μπορεί να χαρακτηριστεί ως επισφαλής.