Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών

Με τη λήξη του πολέμου το 1945, η ιδέα της διοργάνωσης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών ζωντάνεψε ξανά και τελικά, στις 20 Σεπτεμβρίου 1946, πραγματοποιήθηκε η πρώτη πρεμιέρα στην Κρουαζέτ. Οι πρώτες ταινίες που προβλήθηκαν στις Κάννες ήταν οι εξής: «Man #217», “Καίσαρας και Κλεοπάτρα”, “Hilda”, “Η Πεντάμορφη και το Τέρας” και άλλες, με συνολικά 46 ταινίες να παρουσιάζονται στο διαγωνιστικό τμήμα.

Είναι ενδιαφέρον ότι τα επόμενα χρόνια, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών δεν γλίτωσε από κάθε είδους περιπέτειες: για παράδειγμα, το 1947, την παραμονή της έναρξης, η οροφή του κεντρικού χώρου αποκολλήθηκε από τον άνεμο και παρασύρθηκε στη θάλασσα, ενώ από το 1948 έως το 1950, υπήρξε καταστροφική έλλειψη κονδυλίων για τη διοργάνωση και τη διεξαγωγή του φεστιβάλ. Παρ' όλα αυτά, το 1951, η κατάσταση στις Κάννες σταθεροποιήθηκε, οι ημερομηνίες του φεστιβάλ μεταφέρθηκαν τελικά για την άνοιξη, ο Jean Cocteau εξελέγη επικεφαλής της κριτικής επιτροπής και η εκδήλωση απέκτησε τη σημασία και την κλίμακα που γνωρίζουμε σήμερα.

Σημαντικά στάδια εξέλιξης

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, το οποίο σήμερα είναι ένα από τα πιο διάσημα στον κόσμο, πέρασε από πολλά σημαντικά στάδια και μετασχηματισμούς με την πάροδο των ετών που επηρέασαν την εξέλιξη και το κύρος του:

• Η ίδρυση και τα πρώτα χρόνια (1939-1946). Μόλις το 1946, όταν η μεταπολεμική Γαλλία ανοικοδομήθηκε, το σχέδιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου, που ξεκίνησε το 19399 από τον Philippe Hérlanger, υλοποιήθηκε τελικά. Η πρώτη διοργάνωση άνοιξε στις 20 Σεπτεμβρίου 1946. Η γιορτή ξεκίνησε στον κήπο του Grand Hotel με τη συμμετοχή της αμερικανίδας τραγουδίστριας Grace Moore. Στο διαγωνισμό, που διοργανώθηκε σύμφωνα με τις αρχές που είχαν καθοριστεί το 1939, συμμετείχαν 19 χώρες και επικεφαλής της διεθνούς κριτικής επιτροπής ήταν ο Georges Huisman. Το πρώτο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών σημείωσε ομόφωνη επιτυχία. Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών ξεκίνησε την ιστορία του με τη συμμετοχή των πιο διάσημων ονομάτων της εποχής, όπως ο Ρομπέρτο Ροσελίνι, ο Γουόλτ Ντίσνεϊ, ο Μπίλι Γουάιλντερ, ο Τζορτζ Κιούκορ, ο Ντέιβιντ Λιν και ο Ζαν Ρενουάρ;

• Λογοκρισία, λάμψη και ψυχρός πόλεμος στηδεκαετία του 1950. Τη δεκαετία του 1950, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών απέκτησε παγκόσμια ακτινοβολία χάρη στη συμμετοχή παγκόσμιων αστέρων όπως Alain Delon, Kirk Douglas, Brigitte Bardot, Sophia Loren, Grace Kelly και την αυξανόμενη προσοχή των μέσων ενημέρωσης. Η περίοδος αυτή σημαδεύτηκε από τις συγκρούσεις του Ψυχρού Πολέμου και για να αποφύγουν διπλωματικά σκάνδαλα, οι διοργανωτές εισήγαγαν έναν κανόνα που επέτρεπε την απόσυρση ταινιών υπό ορισμένες συνθήκες, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε 11 φορές στη δεκαετία του 1950, συμπεριλαμβανομένων έξι περιπτώσεων λογοκρισίας το 1956. Η περίοδος αυτή ήταν δύσκολη για το φεστιβάλ λόγω του αυξανόμενου αριθμού άλλων κινηματογραφικών εκδηλώσεων στη Γαλλία και την Ευρώπη, γεγονός που ανάγκασε τις Κάννες να προσαρμοστούν και να καινοτομήσουν. Λόγω οικονομικών δυσκολιών, οι εκδηλώσεις του 1948 και του 1950 ακυρώθηκαν και το 1952 η ημερομηνία διεξαγωγής του φεστιβάλ μεταφέρθηκε στον Μάιο. Από το 1947 έως το 1954, η κριτική επιτροπή αποτελούνταν αποκλειστικά από Γάλλους πολιτιστικούς παράγοντες, και οι ταινίες διαγωνίζονταν για διάφορα βραβεία, συμπεριλαμβανομένου ενός βραβείου για καινοτόμα τεχνικά επιτεύγματα, όπως η έλευση των έγχρωμων ταινιών και το φορμά Cinemascope. Ωστόσο, το 1955 εισήχθη ένα νέο κορυφαίο βραβείο, ο Χρυσός Φοίνικας, με πρώτο νικητή την ταινία Martha του Delbert Mann;

• Η δεκαετία του '60 ήταν τα χρόνια του Μαλρό. Το 1959, με την έναρξη της Πέμπτης Δημοκρατίας, ο Γάλλος υπουργός Πολιτισμού André Malraux ανέλαβε τη διοργάνωση του Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών και τον έλεγχο της επιλογής των γαλλικών ταινιών. Διαισθανόμενος μια αλλαγή στον κινηματογράφο, άνοιξε το δρόμο για μια νέα γενιά σκηνοθετών, όπως ο Φρανσουά Τρυφό. Ο Μαλρώ συνειδητοποίησε επίσης ότι ο κινηματογράφος δεν ήταν μόνο τέχνη αλλά και βιομηχανία. Το 1959, ίδρυσε επίσημα την Αγορά Κινηματογράφου, η οποία διεξαγόταν κρυφά από το 1946. Χάρη σε αυτό, το φεστιβάλ επιβεβαίωσε τον ρόλο του στην ανάπτυξη της κινηματογραφικής βιομηχανίας, προσελκύοντας όχι μόνο αστέρες και σκηνοθέτες, αλλά και επαγγελματίες από όλο τον κόσμο.

Το αποκορύφωμα των κοινωνικών αναταραχών που σάρωσαν τη Γαλλία στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ήταν το Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 1968, το οποίο ακυρώθηκε λόγω διαμαρτυριών που υποστηρίχθηκαν από σκηνοθέτες όπως ο Louis Malle, ο François Truffaut και ο Jean-Luc Godard.

Εκτός από το επίσημο πρόγραμμα, τη δεκαετία του 1960 δημιουργήθηκαν δύο ανεξάρτητες επιλογές: Η Διεθνής Εβδομάδα Κριτικών το 1962 και το Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών το 1969. Αυτές παρείχαν μια πλατφόρμα για τον εναλλακτικό και καινοτόμο κινηματογράφο, καθιστώντας το Φεστιβάλ των Καννών πιο ποικιλόμορφο και ανοιχτό σε νέα ταλέντα και ιδέες.

• Η δεκαετία του '70 ήταν η πορεία προς μια νέα ταυτότητα. Το 1972, ο Robert Favre Le Breuil έγινε πρόεδρος του φεστιβάλ και ο Maurice Bessy ανέλαβε τη θέση του γενικού αντιπροσώπου. Η καινοτομία τους ήταν να διευρύνουν το πρόγραμμα του φεστιβάλ και να συμπεριλάβουν νέες κατηγορίες ταινιών. Έτσι, το 1973, δημιουργήθηκαν τα προγράμματα Prospects of French Cinema και Les Yeux Fertiles, τα οποία επικεντρώθηκαν σε ταινίες για άλλες μορφές τέχνης. Την ίδια χρονιά, το φεστιβάλ απέκτησε πλήρη ανεξαρτησία στην επιλογή ταινιών για την επίσημη επιλογή, απομακρυνόμενο από την πρακτική του καθορισμού των συμμετεχόντων με βάση τη χώρα προέλευσης. Το 1976, προστέθηκαν δύο νέα παράλληλα τμήματα: «L'Air du temps», το οποίο παρουσίαζε ταινίες με επίκαιρα θέματα, και «Pasté complex», αφιερωμένο στο μοντάζ ταινιών. Οι αλλαγές αυτές εδραίωσαν το κύρος του Φεστιβάλ των Καννών ως ένα σημαντικό πολιτιστικό γεγονός ικανό να ανταποκριθεί στις κοινωνικές και καλλιτεχνικές αλλαγές. Το 1978, ο Gilles Jacob έγινε γενικός αντιπρόσωπος του φεστιβάλ και εισήγαγε μέτρα που θα καθόριζαν τη μοναδικότητά του για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μεταξύ αυτών ήταν η αναβάθμιση του κύρους της κριτικής επιτροπής, η μείωση της διάρκειας του φεστιβάλ και του αριθμού των ταινιών εκτός διαγωνισμού, η συγχώνευση των παράλληλων τμημάτων στο πρόγραμμα Un Certain Regard , η δημιουργία του βραβείου Camera d'Or για την καλύτερη πρώτη ταινία και η εισαγωγή ταινιών-έκπληξη και μεταμεσονύκτιων προβολών,

• δεκαετία του '80, η σύγχρονη εποχή. Υπό την ηγεσία του Gilles Jacob και του Pierre Viot, ο οποίος διορίστηκε πρόεδρος το 1984, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών επικεντρώθηκε στην υποστήριξη νέων ταλέντων και στην προστασία της ελευθερίας της έκφρασης. Αυτό επέτρεψε στις Κάννες να γίνουν μια πλατφόρμα για κινηματογραφιστές από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων σκηνοθετών από τις Φιλιππίνες, την Κίνα, την Κούβα, την Αυστραλία, την Ινδία, τη Νέα Ζηλανδία και την Αργεντινή. Το 1989, το Φεστιβάλ Καννών διοργάνωσε την πρώτη συνάντηση «Κινηματογράφος και Ελευθερία», στην οποία συμμετείχαν περίπου εκατό κινηματογραφιστές για να συζητήσουν για την ελευθερία της έκφρασης μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Η τοποθεσία του φεστιβάλ έχει επίσης αλλάξει. Δεδομένης της αυξανόμενης επιτυχίας του, αποφασίστηκε η ανέγερση ενός νέου Παλατιού Φεστιβάλ και Συνεδρίων, το οποίο άνοιξε το 1983, και το νέο κτίριο έγινε γνωστό ως «Bunker», ενισχύοντας σημαντικά το κύρος του φεστιβάλ. Από τότε, το ανέβασμα των είκοσι τεσσάρων κόκκινων σκαλοπατιών έγινε μια συμβολική τελετουργία του Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών;

• δεκαετία του '90, ο κόσμος στην οθόνη. Τη δεκαετία του 1990, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών συνέχισε να επεκτείνει την επιρροή του, αποτελώντας μια σημαντική πλατφόρμα για την προώθηση του νέου κινηματογράφου από όλο τον κόσμο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η διοργάνωση έδωσε ιδιαίτερη προσοχή σε σκηνοθέτες από την Αφρική, την Ασία, τη Λατινική Αμερική και την πρώην Σοβιετική Ένωση. Οι Κάννες έγιναν μια σημαντική πλατφόρμα για ταινίες που αντανακλούσαν τις κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές της εποχής. Το 1991, ο Φραντσέσκο Ρόζι εγκαινίασε το Μάθημα Κινηματογράφου, όπου εξέχοντες σκηνοθέτες μοιράζονταν το όραμά τους και τη δημιουργική τους διαδικασία;
• Η δεκαετία του 2000, η νέα χιλιετία. Το Φεστιβάλ των Καννών εισήλθε σε μια νέα εποχή με μια ανανεωμένη ομάδα διαχείρισης. Τον γενικό διευθυντή Pierre Viot διαδέχθηκε ο Gilles Jacob, ο οποίος εξελέγη πρόεδρος, η Veronique Kyla διορίστηκε γενική διευθύντρια και ο Thierry Fermeau ανέλαβε τη θέση του καλλιτεχνικού εντεταλμένου. Η νέα ηγεσία κατεύθυνε το Φεστιβάλ να προωθήσει τις διεθνείς ανταλλαγές στον κινηματογραφικό κόσμο, καθώς και να αναβαθμίσει και να προετοιμαστεί για τις μελλοντικές τεχνολογικές εξελίξεις. Η αρχή της νέας χιλιετίας σημαδεύτηκε από τη συνεχή επέκταση της κινηματογραφικής αγοράς και τη δημιουργία του Διεθνούς Χωριού, ενός φόρουμ για τον διεθνή κινηματογράφο που άνοιξε το 2000 με 12 χώρες και τελικά αυξήθηκε σε περίπου εξήντα. Τον Ιούλιο του 2007, ο Thierry Fremaux διορίστηκε γενικός αντιπρόσωπος του φεστιβάλ και το 2014, ο Pierre Lescure έγινε πρόεδρος του φεστιβάλ, αντικαθιστώντας τον Gilles Jacob, ο οποίος διορίστηκε επίτιμος πρόεδρος και πρόεδρος της Cinéfondation την 1η Ιουλίου 2014;

• Η δεκαετία του 2020, με το βλέμμα στο μέλλον. Τον Μάιο του 2017, το Φεστιβάλ των Καννών γιόρτασε την 70ή επέτειό του υπό την ηγεσία μιας νέας διοικητικής ομάδας. Για να σηματοδοτηθεί το ορόσημο, πραγματοποιήθηκε μια εξαιρετική φωτο-συνέντευξη, στην οποία συμμετείχαν σχεδόν εκατό εξέχουσες προσωπικότητες του κινηματογράφου, συμπεριλαμβανομένων των νικητών του Χρυσού Φοίνικα, των προέδρων και των μελών της κριτικής επιτροπής. Κατά τη διάρκεια δύο δεκαετιών, ο Thierry Fremaux εισήγαγε νέες κατευθύνσεις στη διοργάνωση του φεστιβάλ. Ξεκίνησε τη δημιουργία των Cannes Classics το 2004, συγχώνευσε τον Διαγωνισμό Ταινιών Μικρού Μήκους με τη Γωνιά Ταινιών Μικρού Μήκους το 2010 με την ονομασία Cannes Courtyard και εισήγαγε μια φιλική προς το περιβάλλον προσέγγιση το 2021. Ο Fremaux επιδίωξε επίσης να επεκτείνει τη γεωγραφική εμβέλεια του φεστιβάλ. Το 2009, συνίδρυσε την Εβδομάδα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών με το Marché du Film, το οποίο διεξάγεται κάθε χρόνο στο Μπουένος Άιρες, και υποστήριξε την πρωτοβουλία «Κάννες στο Βουκουρέστι» που ξεκίνησε ο Ρουμάνος σκηνοθέτης Cristian Mungiu το 2010. Το πρόγραμμα αυτό, γνωστό ως Εβδομάδα Κινηματογράφου των Καννών, έχει γίνει εργαλείο για την προώθηση των ταινιών των Καννών σε όλο τον κόσμο, μεταξύ άλλων και στο Χονγκ Κονγκ το 2019. Παρά την ακύρωση του φεστιβάλ το 2020 λόγω της πανδημίας COVID-19, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών στήριξε την κινηματογραφική βιομηχανία επιλέγοντας και υποστηρίζοντας 56 ταινίες μεγάλου μήκους και 28 ταινίες μικρού μήκους υπό το σήμα Cannes 2020. Το Marché du Film διεξήχθη σε μια 100% διαδικτυακή μορφή, επιτρέποντας στους επαγγελματίες της κινηματογραφικής βιομηχανίας από όλο τον κόσμο να συγκεντρωθούν σε εικονικές εκδηλώσεις;

  

Όροι συμμετοχής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών

Για να συμμετάσχουν στο Φεστιβάλ των Καννών, οι ταινίες πρέπει να πληρούν ορισμένα αυστηρά κριτήρια:

1. Η ταινία πρέπει να έχει παραχθεί εντός των δώδεκα μηνών που προηγούνται του Φεστιβάλ των Καννών;
2. Η ταινία δεν πρέπει να έχει προβληθεί εκτός της χώρας προέλευσής της και δεν πρέπει να έχει προβληθεί σε κανένα άλλο διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου. Αυτό σημαίνει ότι η παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας πρέπει να γίνει στις Κάννες;
3. Πριν από τη συμμετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών, η ταινία δεν πρέπει να έχει προβληθεί στο Διαδίκτυο ή να έχει κυκλοφορήσει σε DVD;
4. Εάν μια ταινία προσκληθεί να συμμετάσχει στο διαγωνιστικό τμήμα, πρέπει να κυκλοφορήσει στους γαλλικούς κινηματογράφους σύμφωνα με τους γαλλικούς κανονισμούς για τα μέσα ενημέρωσης.

Για να υποβάλετε αίτηση, πρέπει να συμπληρώσετε την ηλεκτρονική φόρμα και να ανεβάσετε την ταινία σας έως τα τέλη Φεβρουαρίου ή τις αρχές Μαρτίου (ανάλογα με το συγκεκριμένο έτος διεξαγωγής του φεστιβάλ). Όλες οι επιλεγμένες ταινίες πρέπει να έχουν τους σκηνοθέτες τους παρόντες στην εκδήλωση και στην τελετή απονομής των βραβείων.

Για την υποβολή μιας ταινίας στο Φεστιβάλ των Καννών, είναι σημαντικό να πληρούνται ορισμένες τεχνικές απαιτήσεις:

1. Μορφές βίντεο: mp4, mov, WMV, avi, FLV. Συνιστώμενοι κωδικοποιητές: MJPEG, H264 με υψηλό ρυθμό μετάδοσης (τουλάχιστον 2 Mbps) ή ασυμπίεστο βίντεο (πολύ μεγάλα αρχεία);
2. Ανάλυση: από 720x400px έως HD (1920x1080px);
3. Μορφές ήχου: PCM 48kHz (μόνο ασυμπίεστο), MP3 ή AAC (εάν είναι δυνατόν, πάνω από 160 kbps);
4. Υπότιτλοι: εάν η πρωτότυπη γλώσσα της ταινίας δεν είναι η αγγλική ή η γαλλική, η ταινία πρέπει να έχει ενσωματωμένους στην εικόνα υπότιτλους στα αγγλικά ή στα γαλλικά;
5. Διάρκεια: για ταινίες μικρού μήκους - όχι περισσότερο από 15 λεπτά (συμπεριλαμβανομένων των τίτλων);
6. Αρχείο: το μέγιστο μέγεθος αρχείου είναι 8 GB, η ταινία πρέπει να μεταφορτωθεί ως ενιαίο αρχείο που περιέχει βίντεο, ήχο και υπότιτλους;
7. Προετοιμασία ταινίας: η ταινία πρέπει να είναι σε προοδευτική μορφή (deinterlaced) για να αποφεύγονται οι οριζόντιες γραμμές στην εικόνα.

Τα στάδια επιλογής των ταινιών του διαγωνισμού έχουν ως εξής:

1. Μετά την υποβολή της αίτησης, οι ταινίες εξετάζονται σε προεπισκόπηση από τα μέλη της επιτροπής επιλογής;
2. Η επιτροπή επιλογής καθορίζει ποιες ταινίες θα συμπεριληφθούν στα διάφορα τμήματα του φεστιβάλ (Κύριο Διαγωνιστικό Πρόγραμμα, Ειδική προβολή, ταινίες μικρού μήκους κ.λπ,);
3. Οι ταινίες που έχουν περάσει όλα τα στάδια επιλογής ανακοινώνονται σε επίσημη συνέντευξη Τύπου πριν από το φεστιβάλ.

Οικονομικοί όροι

Δεν υπάρχουν τέλη συμμετοχής στο φεστιβάλ, αλλά κάθε ταινία πρέπει να πληροί τις τεχνικές και αισθητικές προδιαγραφές του φεστιβάλ. Οι συμμετέχοντες μπορούν να υποστηριχθούν και να χρηματοδοτηθούν μέσω διαφόρων προγραμμάτων συνεργασίας και επιχορηγήσεων. Επιπλέον, το φεστιβάλ έχει πολυάριθμους χορηγούς που παρέχουν οικονομική υποστήριξη για την εκδήλωση.

Τα βραβεία και τα χρηματικά έπαθλα αποτελούν σημαντικό και αναπόσπαστο μέρος της αναγνώρισης των κινηματογραφιστών και των ταινιών που συμμετέχουν στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών, τα κυριότερα από τα οποία είναι

1. Ο Χρυσός Φοίνικας, το κύριο βραβείο του Φεστιβάλ Καννών, απονέμεται στην καλύτερη ταινία του κύριου διαγωνιστικού προγράμματος και είναι ένα από τα πιο σημαντικά βραβεία στον παγκόσμιο κινηματογράφο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι νικητές λαμβάνουν εκτός από το βραβείο και χρηματικό έπαθλο, αν και πρέπει να σημειωθεί ότι το ποσό του βραβείου δεν είναι σταθερό και δεν ανακοινώνεται πάντα δημοσίως;
2. Grand Prix - το δεύτερο σημαντικότερο βραβείο του φεστιβάλ, το οποίο απονέμεται για εξαιρετικά καλλιτεχνικά επιτεύγματα, μπορεί επίσης να συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο, το ύψος του οποίου καθορίζεται ετησίως από τους διοργανωτές;
3. Το Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής απονέμεται στην ταινία που έχει σημειωθεί ιδιαίτερα από την κριτική επιτροπή;
4. Βραβείο καλύτερου σκηνοθέτη - απονέμεται στον σκηνοθέτη του οποίου το έργο κρίθηκε ως το καλύτερο μεταξύ όλων των ταινιών του διαγωνισμού;
5. Βραβείοκαλύτερης ηθοποιού - απονέμεται στην καλύτερη ηθοποιό του κύριου διαγωνιστικού προγράμματος;
6. Βραβείο καλύτερου ηθοποιού - απονέμεται στον καλύτερο ηθοποιό του κύριου διαγωνιστικού προγράμματος;
7. Χρυσή Κάμερα (Caméra d'Or ) - απονέμεται στην καλύτερη ταινία ντεμπούτου μεταξύ όλων των ταινιών που παρουσιάστηκαν στα διάφορα τμήματα του φεστιβάλ;
8. Το τιμητικό βραβείο ΧρυσόςΦοίνικας - απονέμεται σε εξέχουσες προσωπικότητες του κινηματογράφου για τη συμβολή τους στην ανάπτυξη του κινηματογράφου;
9. Χρυσός Φοίνικας Ταινίας Μικρού Μήκους - απονέμεται στην καλύτερη ταινία μικρού μήκους.

Η διαδικασία απονομής

Η τελετή απονομής των βραβείων στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών είναι μια σημαντική στιγμή της διάσημης εκδήλωσης και πραγματοποιείται στο Palais des Festivals et des Congrès στις Κάννες της Γαλλίας. Ο χώρος αυτός αποτελεί εδώ και καιρό σύμβολο του κινηματογραφικού φεστιβάλ και η τελετή έχει επίσημη μορφή και περιλαμβάνει έναν περίπατο στο κόκκινο χαλί, χαιρετισμούς από τους οικοδεσπότες, ανακοίνωση των νικητών στις διάφορες κατηγορίες και ομιλίες από τους βραβευθέντες. Επί σκηνής γιορτάζονται τα επιτεύγματα σε διάφορες υποψηφιότητες, όπως ο Χρυσός Φοίνικας, το Μεγάλο Βραβείο, το Βραβείο Κριτικής Επιτροπής, το Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας, καθώς και τα βραβεία για την καλύτερη υποκριτική, τα σενάρια και άλλα εξαιρετικά επιτεύγματα στον κινηματογράφο.

Η νίκη στο Φεστιβάλ των Καννών έχει τεράστιο αντίκτυπο στην καριέρα των κινηματογραφιστών, και η κατάκτηση του Χρυσού Φοίνικα μπορεί να προσφέρει σημαντική αύξηση της διεθνούς αναγνώρισης, εμπορική επιτυχία και να ανοίξει την πόρτα για συμμετοχή σε μεγάλα έργα που θα κερδίσουν άλλα βραβεία κύρους. Οι ταινίες που κερδίζουν βραβεία στις Κάννες γίνονται συχνά πιο δημοφιλείς και ελκυστικές για τους διανομείς ταινιών, γεγονός που με τη σειρά του οδηγεί σε νέο κοινό και αυξημένες εισπράξεις από τα ταμεία.

Η τελετή απονομής των βραβείων περιλαμβάνει επίσης ανεπίσημες εκδηλώσεις, όπως το επίσημο δείπνο μετά την απονομή των βραβείων, όπου οι καλεσμένοι μπορούν να συνεχίσουν τον εορτασμό σε μια πιο ανεπίσημη ατμόσφαιρα.

Νικητές των βραβείων

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, το οποίο συγκεντρώνει κάθε χρόνο τους λαμπρότερους εκπροσώπους του παγκόσμιου κινηματογράφου στη γαλλική Ριβιέρα, αποτελεί εδώ και πολύ καιρό μια πλατφόρμα όπου γεννιούνται κινηματογραφικοί θρύλοι. Εδώ οι πιο ταλαντούχοι σκηνοθέτες, ηθοποιοί και άλλοι καλλιτέχνες λαμβάνουν την επάξια αναγνώριση και η καριέρα τους παίρνει νέα ώθηση για περαιτέρω δημιουργικότητα.

Ο νεαρός Γάλλος σκηνοθέτης François Truffaut, ο οποίος στο παρελθόν είχε εργαστεί ως κριτικός κινηματογράφου, παρουσίασε την πρώτη του ταινία Les Quatre Cents Coups στο φεστιβάλ του 1959. Η ταινία όχι μόνο έγινε ένα από τα σύμβολα του Γαλλικού Νέου Κύματος, αλλά και κέρδισε στον Truffaut ένα από τα κύρια βραβεία του φεστιβάλ.

Το 1976, το Φεστιβάλ των Καννών παρουσίασε τον Ταξιτζή του Αμερικανού σκηνοθέτη Μάρτιν Σκορτσέζε. Η ταινία, η οποία αφηγείται την ιστορία ενός μοναχικού και απογοητευμένου βετεράνου του πολέμου του Βιετνάμ, έκανε απίστευτη εντύπωση στο κοινό και στην κριτική επιτροπή, κερδίζοντας τον Χρυσό Φοίνικα. Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο, ο οποίος έπαιξε τον ομώνυμο ρόλο, έγινε ένας από τους μεγαλύτερους σταρ της γενιάς του και ο Σκορτσέζε ενίσχυσε τη φήμη του ως ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες.

Μια άλλη σημαντική στιγμή στην ιστορία του Φεστιβάλ των Καννών ήταν το 2000, όταν ο Δανός σκηνοθέτης Λαρς φον Τρίερ κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα για την ταινία του «Χορευτής στο σκοτάδι». Η ταινία, η οποία αφηγείται την τραγική ιστορία μιας ανύπαντρης μητέρας, εντυπωσίασε την κριτική επιτροπή με τον τολμηρό πειραματισμό της με τη μουσική και την αφήγηση. Η πρωταγωνίστρια, η Ισλανδή τραγουδίστρια Björk, έλαβε επίσης ευρεία αναγνώριση για την ερμηνεία της.

Είναι αδύνατο να μην αναφερθεί ο Φεντερίκο Φελίνι, ένας Ιταλός δάσκαλος του οποίου η καριέρα ήταν επίσης στενά συνδεδεμένη με τις Κάννες. Η ταινία του La Dolce Vita (1960) αποτέλεσε σημείο αναφοράς για μια ολόκληρη γενιά κινηματογραφιστών και κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα, εξασφαλίζοντας την ιδιότητά της ως κλασικής ταινίας του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Ο κατάλογος αυτών των εξαιρετικών καλλιτεχνών είναι ατελείωτος. Agnes Varda, Robert De Niro, Isabelle Huppert - όλοι τους άφησαν το στίγμα τους στο Φεστιβάλ των Καννών. Καθένας από αυτούς, έχοντας λάβει αναγνώριση στις Κάννες, κατάφερε να αλλάξει την καριέρα του και ενίοτε τη μοίρα του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Ποιος Έλληνας σκηνοθέτης έχει κερδίσει τον Χρυσό Φοίνικα ?

Το 1998, ο Χρυσός Φοίνικας απονεμήθηκε στον Έλληνα σκηνοθέτη Θόδωρο Αγγελόπουλο για την ταινία του «Αιωνιότητα και μια μέρα».