Ισραήλ

Από την ίδρυσή της, η χώρα αυτή ζει χωρίς Σύνταγμα, επιστρατεύει γυναίκες στο στρατό και ξεκινά την εργάσιμη εβδομάδα της την Κυριακή.

Τιμά με ζήλο τις αρχαίες παραδόσεις και αναπτύσσει την υψηλή τεχνολογία. Η γνώση είχε πάντα μεγάλη αξία εδώ: σχεδόν το ένα τρίτο του εργατικού δυναμικού έχει πανεπιστημιακό πτυχίο και ένα άλλο 12% έχει διδακτορικό δίπλωμα.

Αυτό είναι το Ισραήλ, ένα μικρό κομμάτι γης με δύσκολο κλίμα. Παρά τον μισό και πλέον αιώνα πολέμου με τις αραβικές χώρες, έχει γίνει μια από τις πιο επιτυχημένες και με τη μεγαλύτερη επιρροή χώρες στον κόσμο.

"Eretz", που στα εβραϊκά σημαίνει "γη", είναι ο τρόπος με τον οποίο οι πολίτες του αποκαλούν απλά και περήφανα την πατρίδα τους. Η γη όπου ρέει γάλα και μέλι - έτσι περιγράφεται το Ισραήλ στην Έξοδο, το δεύτερο βιβλίο της Τορά.

Παγκόσμιοι επιχειρηματίες έχουν επενδύσει εκατοντάδες εκατομμύρια euro στην οικονομία του Ισραήλ, θεωρώντας το ως μία από τις πιο υποσχόμενες χώρες για επενδύσεις. Το ενδιαφέρον αυτό οφείλεται στο υψηλό επίπεδο καινοτομίας και τεχνολογικής ανάπτυξης, ιδίως στους τομείς της υψηλής τεχνολογίας, της βιοτεχνολογίας και της πληροφορικής. Συχνά αναφέρεται ως "startup nation", το Ισραήλ προσφέρει ένα μοναδικό οικοσύστημα καινοτομίας που προσελκύει τους επενδυτές με τους ταλαντούχους επιχειρηματίες, την έρευνα αιχμής και τις ανεπτυγμένες υποδομές του.

Επιπλέον, η κυβερνητική στήριξη, συμπεριλαμβανομένων των φορολογικών κινήτρων και της οικονομικής βοήθειας προς τις νεοφυείς επιχειρήσεις, καθιστά το Ισραήλ ελκυστικό προορισμό για διεθνείς επενδύσεις, υποσχόμενο υψηλό δυναμικό ανάπτυξης και κερδοφορίας.

ΓΕΝΙΚΈΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΊΕΣ

Για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς και τους Καθολικούς, το Ισραήλ είναι πρώτα και κύρια η γενέτειρα του Χριστού, και ένα προσκύνημα σε αυτό είναι απαραίτητο τουλάχιστον μία φορά στη ζωή. Οι σουνίτες μουσουλμάνοι επιδιώκουν να έρθουν εδώ για να τιμήσουν τα ιερά τους στην Ιερουσαλήμ και οι ορθόδοξοι Εβραίοι το θεωρούν παγκόσμιο κέντρο για την αναβίωση της πνευματικότητας.

Για τους αρρώστους, συχνά γίνεται η τελευταία ελπίδα για ανάρρωση. Οι ισραηλινοί γιατροί έχουν επιτύχει εξαιρετικά αποτελέσματα στην καταπολέμηση του καρκίνου, της γυναικείας και ανδρικής υπογονιμότητας και άλλων σοβαρών ασθενειών.

Οι λάτρεις των παραθαλάσσιων θέρετρων μιλούν με ενθουσιασμό για τις παραλίες της Νεκράς Θάλασσας, του Τελ Αβίβ, του Eilat και του Kinneret.

Παρά τη δύσκολη και ταραχώδη εσωτερική κατάσταση λόγω του συνεχιζόμενου πολέμου, η ροή τουριστών προς το Ισραήλ δεν μειώνεται: έως και 4,5 εκατομμύρια επισκέπτες της Γης της Επαγγελίας ξεκουράζονται, σπουδάζουν, λαμβάνουν θεραπεία και εργάζονται εδώ κάθε χρόνο.

ΙΣΤΟΡΙΚΌ ΥΠΌΒΑΘΡΟ

Οι Εβραίοι ως έθνος υπάρχουν εδώ και περισσότερα από 3.500 χρόνια, αλλά η ιστορία του κράτους του Ισραήλ (Medinat Yisrael) άρχισε μόλις πρόσφατα - στις 14 Μαΐου 1948.

Εκείνη την ημέρα, ο πρώτος πρωθυπουργός του, ο David Ben-Gurion, διακήρυξε τη δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους σε μια στενή λωρίδα μεσογειακής ακτογραμμής στη Νοτιοδυτική Ασία. Η βάση γι' αυτό ήταν ένα ψήφισμα του ΟΗΕ, το οποίο απορρίφθηκε αμέσως από τους στενότερους γείτονες της νέας χώρας, τα μέλη του Αραβικού Συνδέσμου.

Όχι μόνο δεν αναγνώρισαν το ίδιο το γεγονός της ανάδυσης ενός ανεξάρτητου Ισραήλ, αλλά του κήρυξαν και πόλεμο. Η νεαρή δημοκρατία δέχθηκε επίθεση από πέντε εχθρούς ταυτόχρονα: Η Αίγυπτος, η Υπεριορδανία, η Συρία, ο Λίβανος και το Ιράκ.

Ο πόλεμος διήρκεσε λίγο περισσότερο από ένα χρόνο και έληξε με προσωρινή κατάπαυση του πυρός και την αναγνώριση του Ισραήλ ως μέλους του ΟΗΕ, αλλά οι Άραβες δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν το δικό τους κράτος στο αμφισβητούμενο έδαφος.

Οι ισραηλινές αρχές έλαβαν μάλλον σκληρά μέτρα απέναντι στους Άραβες πρόσφυγες: δεν τους επιτράπηκε να ζήσουν σε μέρη όπου ζούσαν επί αιώνες. Οι αραβικές χώρες έλαβαν, όπως λένε τώρα, μέτρα καθρέφτη κατά των Εβραίων: τους ανάγκασαν κυριολεκτικά να εισέλθουν στο νεοσύστατο κράτος. Ως αποτέλεσμα, ο εβραϊκός πληθυσμός στο Ισραήλ διπλασιάστηκε σε περίπου δύο εκατομμύρια και 600.000 Άραβες έφυγαν.

Η αραβοϊσραηλινή σύγκρουση συνεχίζεται μέχρι σήμερα, αν και το πρώτο σημαντικό γεγονός έλαβε χώρα το 1978: Το κράτος του Ισραήλ αναγνωρίστηκε επίσημα από μία από τις χώρες του Συνδέσμου, την Αίγυπτο. Το 1994, αναγνωρίστηκε από την Ιορδανία. Ωστόσο, η κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας και τη Δυτική Όχθη, εδάφη που ανήκουν στην Παλαιστίνη και συνορεύουν με το Ισραήλ, παραμένει ασταθής.

Επί του παρόντος, το Ισραήλ, όπως και η Ουκρανία, αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις που σχετίζονται με την κλιμάκωση των συγκρούσεων. Ένας βίαιος Πόλεμος στην Ουκρανία, με βαθιές επιπτώσεις στη ζωή των πολιτών και την οικονομία της. Παρόμοιες εντάσεις παρατηρούνται και στο Ισραήλ, όπου υπάρχουν περιοδικές εκρήξεις βίας και συγκρούσεων. Οι καταστάσεις αυτές έχουν ως αποτέλεσμα σημαντικό ανθρώπινο πόνο, οικονομική αναστάτωση και επιδεινώνουν τα ανθρωπιστικά προβλήματα, όπως ο εκτοπισμός, η καταστροφή των υποδομών και η μη προσβασιμότητα σε βασικές υπηρεσίες.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι κάθε σύγκρουση είναι μοναδική ως προς τα αίτια και τις συνέπειές της, αλλά και οι δύο περιπτώσεις αναδεικνύουν την ανάγκη για διεθνείς προσπάθειες εξεύρεσης ειρηνικών λύσεων και παροχής βοήθειας στους πληγέντες.

ΓΕΩΓΡΑΦΊΑ ΚΑΙ ΚΛΊΜΑ

Το κράτος του Ισραήλ όχι μόνο δεν έχει σύνταγμα, αλλά ούτε και επίσημα αναγνωρισμένα σύνορα - μόνο de facto. Συνορεύει με τον Λίβανο, τη Συρία και την Αίγυπτο. Το τέταρτο σύνορο, που καθορίστηκε το 1949 μετά το τέλος του αραβοϊσραηλινού πολέμου, ακολουθεί τον Ιορδάνη ποταμό και είναι γνωστό ως Πράσινη Γραμμή.

Αυτή η χώρα της Μέσης Ανατολής βρέχεται από δύο θάλασσες - τη Μεσόγειο στα δυτικά και την Ερυθρά Θάλασσα στα νότια. Υπάρχει επίσης μια εσωτερική θάλασσα, η Θάλασσα της Γαλιλαίας. Το κλίμα του Ισραήλ χαρακτηρίζεται ως μεσογειακό, αλλά οι εποχιακές θερμοκρασίες μπορεί να διαφέρουν σημαντικά σε διάφορα μέρη της χώρας.

Για παράδειγμα, στα βουνά, οι χειμώνες είναι κρύοι και οι χιονοπτώσεις είναι συχνές, ενώ στην παράκτια πεδιάδα δεν υπάρχουν χιονοπτώσεις και οι βροχές είναι συχνές.

Τα καλοκαίρια στο Ισραήλ είναι μακρά και ξηρά. Από τον Μάιο έως τον Σεπτέμβριο, δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου βροχερές ημέρες, αλλά η ζέστη είναι εκκωφαντική - μερικές φορές το θερμόμετρο ανεβαίνει στους 40 βαθμούς. Υπήρξε μάλιστα ρεκόρ στην πόλη Μπέιτ Σεάν, όταν η θερμοκρασία έφτασε τους 47 βαθμούς.

Συνήθως δεν υπάρχουν πολλοί τουρίστες που απολαμβάνουν ακραίες θερμοκρασίες, οπότε είναι ήσυχα το καλοκαίρι και το χειμώνα. Η υψηλή περίοδος είναι μεταξύ ήπιων θερμοκρασιών - από τον Σεπτέμβριο έως τον Νοέμβριο και από τον Φεβρουάριο έως τον Μάιο. Κατά συνέπεια, οι τιμές για διακοπές στο Ισραήλ ποικίλλουν. Οι φθηνότερες εκδρομές μπορούν να αγοραστούν το καλοκαίρι και το χειμώνα, ενώ οι πιο ακριβές το φθινόπωρο και τις αρχές της άνοιξης.

ΠΛΗΘΥΣΜΌΣ, ΓΛΏΣΣΑ, ΝΌΜΙΣΜΑ

Το Ισραήλ είναι μια μικρή χώρα με πληθυσμό λίγο πάνω από 9 εκατομμύρια ανθρώπους, με τους Εβραίους να αποτελούν την πλειοψηφία - 6 εκατομμύρια. Περίπου δύο εκατομμύρια του πληθυσμού είναι Άραβες και οι υπόλοιποι είναι άνθρωποι άλλων εθνικοτήτων.

Ένα ενδιαφέρον γεγονός είναι ότι η Γη της Επαγγελίας έχει συγκεντρώσει σχεδόν τους μισούς Εβραίους του κόσμου - το 44% των απογόνων του Δαβίδ στη Γη έχουν ισραηλινό διαβατήριο.

Οι μεγαλύτερες πόλεις του Ισραήλ είναι η πρωτεύουσά του Ιερουσαλήμ (περίπου 950.000 άνθρωποι) και το Τελ Αβίβ (470.000 κάτοικοι).

Η επίσημη γλώσσα του Ισραήλ είναι τα εβραϊκά. Η μοναδικότητα αυτής της γλώσσας έγκειται όχι μόνο στο ιδιότυπο σύστημα γραφής της, αλλά και στην ιστορία της. Για περισσότερα από 1800 χρόνια χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά για τη λατρεία, τη σύνταξη θρησκευτικών και φιλοσοφικών πραγματειών, εγχειριδίων και τη συγγραφή λογοτεχνικών έργων, αλλά έγινε ομιλούμενη μόλις στις αρχές του 20ού αιώνα.

Μετά την ανακήρυξη του κράτους του Ισραήλ το 1948, τα εβραϊκά έμελλε να γίνουν η επίσημη κρατική γλώσσα. Τα αραβικά χρησιμοποιούνται ευρέως, αλλά δεν θεωρούνται επίσημη γλώσσα.

Το κύμα των επαναπατρισθέντων τη δεκαετία του 1990 έκανε προσαρμογές στη γλωσσική πραγματικότητα της χώρας. Σχεδόν κάθε δεύτερος κάτοικος μιλάει ρωσικά εδώ. Εκδίδεται πολύς ρωσόφωνος Τύπος και ένα σημαντικό μέρος του προσωπικού στον τομέα των υπηρεσιών και της ιατρικής μιλάει συνήθως άπταιστα ρωσικά.

Το νόμισμα του Ισραήλ είναι το νέο σέκελ, μια από τις νεότερες νομισματικές μονάδες στον κόσμο, η οποία εισήχθη τον Σεπτέμβριο του 1985. Η συναλλαγματική του ισοτιμία με το δολάριο ΗΠΑ είναι 1:0,32 και με το ευρώ είναι 1:0,28.

ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ;

Όταν πηγαίνετε για διακοπές στο Ισραήλ, πρέπει να λάβετε υπόψη σας ότι το βιοτικό επίπεδο εδώ είναι υψηλό και οι τιμές κατάλληλες. Επιπλέον, οι άνθρωποι έρχονται εδώ από όλο τον κόσμο όχι μόνο για διακοπές. Η θεραπεία σε ισραηλινές κλινικές και η εργασία είναι άλλοι εξίσου συνηθισμένοι λόγοι για τους οποίους τα ενοικιαζόμενα καταλύματα στη χώρα αυτή έχουν μεγάλη ζήτηση και δεν είναι φθηνά.

Ένα δωμάτιο ξενοδοχείου θα κοστίσει τουλάχιστον 50 δολάρια/βραδιά, ένα διαμέρισμα - εξαρτάται από την τύχη σας.

Ακολουθούν μερικά παραδείγματα ξενοδοχείων στο Ισραήλ όπου μπορείτε να νοικιάσετε δωμάτιο με χαμηλό κόστος:

• Το Tiberias Hostel είναι ένας προσιτός ξενώνας στο Tiberias, Kinneret με δωρεάν χώρο στάθμευσης και internet. Το πρωινό διατίθεται με χρέωση. Όλα τα δωμάτια διαθέτουν κλιματισμό. Τα δωμάτια είναι εξοπλισμένα με μπάνια με ντους. Βρίσκεται κοντά στη λίμνη Kinneret, κοντά στην αγορά και τα καταστήματα.
• Το Abraham Hostel Jerusalem είναι ένας από τους καλύτερους ξενώνες στην Ιερουσαλήμ. Τα δωμάτια είναι καθαρά, με άνετα κρεβάτια και φρέσκα σεντόνια. Προσφέρεται δωρεάν πρωινό και ποτά, διατίθεται internet και χώρος στάθμευσης.
• Το Central Hotel είναι ένα ξενοδοχείο στο Τελ Αβίβ με κλιματισμό και κεντρική θέρμανση. Τα δωμάτια διαθέτουν ψυγεία, σετ σιδερώματος, καφετιέρες. Διατίθεται Wi-Fi. Πρόσβαση στην παραλία.
• Το Haifa Nest Guesthouse είναι ένας ξενώνας στη Χάιφα. Τα δωμάτια είναι καθαρά και άνετα. Υπάρχει μεγάλη κουζίνα με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό για το μαγείρεμα. Διατίθενται Wi-Fi και χώρος στάθμευσης.
• Το Clil Guest House είναι ένας ξενώνας στο Clil στη μέση της φύσης με θέα στη Γαλιλαία. Ήσυχη ατμόσφαιρα, εξυπηρετικό και φιλικό προσωπικό, καθαρά και άνετα δωμάτια. Υπάρχει Wi-Fi. Το κάπνισμα στα δωμάτια απαγορεύεται.

Η ενοικίαση σπιτιού στο Ισραήλ είναι επικερδής εάν ταξιδεύετε με μια μεγάλη ομάδα δύο ή τριών οικογενειών. Το κόστος των μεγάλων διαμερισμάτων κατανέμεται αναλογικά, οπότε είναι φθηνό. Κατάλληλα δωμάτια μπορείτε να βρείτε σε μεγάλες διεθνείς ιστοσελίδες ενοικίασης ακινήτων, όπως η airbnb και άλλες.

ΤΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ;

Τα αξιοθέατα του Ισραήλ είναι αυτά που αντικατοπτρίζουν επεισόδια στην ιστορία της παγκόσμιας θρησκείας. Τα περισσότερα από τα πιο επισκέψιμα μέρη συνδέονται με κάποιο τρόπο με βιβλικές ιστορίες.

Ιερουσαλήμ

Είναι ένας προορισμός για ανθρώπους για τους οποίους ο Χριστιανισμός δεν είναι απλώς το όνομα μιας από τις πιο διαδεδομένες θρησκείες στον κόσμο. Η ίδια η πόλη, σε αντίθεση, για παράδειγμα, με το εντελώς κοσμικό Τελ Αβίβ, είναι εμφατικά θρησκευτική.

Ίσως το μόνο μέρος όπου μπορείτε να δείτε ταυτόχρονα τόσους πολλούς ορθόδοξους Εβραίους όσο εδώ είναι στο Ούμαν κατά τη διάρκεια του εορτασμού του Ρος Χασανά, του εβραϊκού νέου έτους.

Η Εκκλησία του Παναγίου Τάφου και η Via Dolorosa (ο δρόμος της θλίψης) είναι τα κυριότερα χριστιανικά ιερά που πρέπει να δουν όλοι όσοι έρχονται στην Ιερουσαλήμ. Δεν έχει σημασία τι θρησκεία ακολουθείτε: ένας χριστιανός έρχεται εδώ για θερμή προσευχή, ενώ ένας μουσουλμάνος ή βουδιστής έρχεται εδώ για να διευρύνει τους ορίζοντές του και απλώς από σεβασμό προς μία από τις μεγαλύτερες θρησκείες του κόσμου.

Παρακολουθήστε τη λειτουργία - εδώ διεξάγεται ταυτόχρονα από κληρικούς όλων των χριστιανικών δογμάτων, καθίστε να συλλογιστείτε την αιωνιότητα στο Βωμό της Σταύρωσης, αγγίξτε ένα πραγματικό θραύσμα του βράχου του Γολγοθά - το ίδιο το μέρος όπου εκτελέστηκε ο Χριστός.

Το όρος Σιών είναι η "κατοικία και οίκος του Θεού", όπως λέει η Βίβλος. Για κάθε Εβραίο είναι σύμβολο της αρχαίας πατρίδας, ολόκληρου του εβραϊκού λαού και της σοφίας των προφητών. Μπορείτε να φτάσετε εκεί περπατώντας νότια από την παλιά Ιερουσαλήμ μέχρι την Πύλη της Σιών. Πέρα από αυτές, βρίσκεται.

Ο δρόμος θα είναι δύσκολος. Το βουνό βρίσκεται 765 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, αλλά προσφέρει εκπληκτική θέα στην Ιερουσαλήμ. Η πόλη, η οποία δεν έχει ούτε ένα εκατομμύριο κατοίκους, φαίνεται πολύ μεγαλοπρεπής από την κορυφή του βουνού.

Κάντε μια βόλτα γύρω από τη βενεδικτίνικη εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου: πρόκειται για έναν ιερό τόπο. Ο βιβλικός θρύλος λέει ότι από εδώ ανέβηκε στον ουρανό η Παρθένος Μαρία, η μητέρα του Ιησού Χριστού. Ακριβώς δίπλα στην εκκλησία βρίσκεται ένα μνημείο του βασιλιά Δαβίδ του Ιούδα. Υπάρχουν πάντα πολλοί τουρίστες που βγάζουν selfies και ομαδικές φωτογραφίες κοντά στο ύψους δύο μέτρων άγαλμα του αρχαίου ηγεμόνα.

Όχι πολύ μακριά από την Κοίμηση της Θεοτόκου βρίσκεται η αίθουσα του Μυστικού Δείπνου, ο ίδιος ο χώρος όπου ο Ιησούς έφαγε το τελευταίο του γεύμα με τους μαθητές του. Τώρα είναι μια μικρή αίθουσα με αψιδωτές καμάρες και παράθυρα, η οποία έχει ανακατασκευαστεί αρκετές φορές.

Ένας άλλος χώρος που θεωρείται ιερός είναι ο τάφος του βασιλιά Δαβίδ. Δεν είναι γνωστό γιατί βρίσκεται εδώ και θεωρείται τάφος: κανείς δεν γνωρίζει στην πραγματικότητα τον τόπο ταφής του βιβλικού βασιλιά.

Εδώ, στο Όρος της Σιών, είναι θαμμένος ένας άλλος μεγάλος άνδρας - ο Γερμανός Όσκαρ Σίντλερ, ο οποίος έσωσε 1.200 Εβραίους από τον θάνατο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ακόμη και πενήντα χρόνια μετά το θάνατό του, το βουνό από πέτρες που έφεραν οι ευγνώμονες απόγονοι των διασωθέντων για να τον τιμήσουν δεν έχει μειωθεί.

Το Δυτικό Τείχος είναι ένα ιερό στη δυτική πλαγιά του Όρους του Ναού που σημαίνει για κάθε Εβραίο ό,τι σημαίνει η Εκκλησία του Παναγίου Τάφου για τους Χριστιανούς. Πρόκειται για ένα τμήμα του Δεύτερου Ναού, ο οποίος καταστράφηκε από τους Ρωμαίους, το οποίο διατηρείται από το 70 μ.Χ. Έχει μήκος 485 μέτρα. Εβραίοι από όλο τον κόσμο έρχονται εδώ όχι μόνο για να θρηνήσουν τη βάρβαρη καταστροφή του ναού, αλλά και για να προσευχηθούν για υγεία και εκπλήρωση των πιο αγαπημένων τους επιθυμιών.

Βηθλεέμ και Νεκρά Θάλασσα

Ένα ταξίδι σε μια άλλη πόλη γνωστή στην ανθρωπότητα από τους βιβλικούς χρόνους είναι ένα μάλλον ριψοκίνδυνο εγχείρημα: βρίσκεται στην Παλαιστίνη, με την οποία το Ισραήλ έχει περίπλοκες σχέσεις.

Είναι εύκολο να φτάσετε εκεί, ωστόσο, αν οδηγήσετε από την Ιερουσαλήμ.

Η Βηθλεέμ είναι η γενέτειρα του βασιλιά Δαβίδ και του Ιησού Χριστού, των δύο μεγάλων γιων του εβραϊκού λαού.

Οι άνθρωποι έρχονται εδώ για να προσευχηθούν στην Εκκλησία της Γέννησης, την παλαιότερη εν λειτουργία χριστιανική εκκλησία στον κόσμο, και για να επισκεφθούν το σπήλαιο όπου γεννήθηκε ο Χριστός. Η ουρά για το σπήλαιο είναι τεράστια, οπότε πρέπει είτε να κάνετε υπομονή και να περιμένετε πολύ ώρα, είτε να πληρώσετε τους Άραβες που πάντα τριγυρίζουν για να σας βοηθήσουν να μπείτε μέσα, αποφεύγοντας τον συνωστισμό.

Μια εκδρομή στη Νεκρά Θάλασσα είναι επίσης ένα απόλυτο must-see για όποιον έρχεται στο Ισραήλ. Ωστόσο, οι ίδιοι οι Ισραηλινοί την αποκαλούν αλμυρή και όχι νεκρή, κάτι που ακούγεται πιο αισιόδοξο. Το Ισραήλ κατέχει μόνο το μισό αυτής της δεξαμενής. Το άλλο μισό ανήκει στην Ιορδανία. Ένα πολύ μικρό κομμάτι ανήκει στην επαναστατημένη Παλαιστίνη.

Η Νεκρά Θάλασσα είναι ένα θρυλικό θέρετρο: χιλιάδες άνθρωποι έρχονται να προσπαθήσουν να "πνιγούν" εδώ όλο το χρόνο, αλλά κανείς δεν τα έχει καταφέρει λόγω της απίστευτης αλατότητας του νερού. Είναι οκτώ φορές πιο αλμυρό από το κανονικό θαλασσινό νερό.

Οι νέοι επιλέγουν συνήθως το Ein Gedi για τις διακοπές τους, καθώς αυτό το χωριό είναι ένα πολυσύχναστο μέρος όλο το εικοσιτετράωρο. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία τουρίστες και όσοι ονειρεύονται να ξαπλώνουν στην παραλία χωρίς να νοιάζονται για τον κόσμο πηγαίνουν στο Ein Bokek.

Οι συνθήκες εκεί είναι ιδανικές για συβαριτικούς ταξιδιώτες - πολυτελή διαμερίσματα, καλά εκπαιδευμένο προσωπικό, πανέμορφες παραλίες.

Εθνικό Πάρκο Καισαρείας

Πριν από αρκετές εκατοντάδες αιώνες, υπήρχε εδώ μια πόλη - η Παλαιστινιακή Καισάρεια, η οποία έγινε η Ατλαντίδα του Ισραήλ όταν βυθίστηκε. Τώρα τα πλημμυρισμένα ερείπια καταλαμβάνουν ένα σημαντικό μέρος του Εθνικού Πάρκου.

Οι τουρίστες έρχονται εδώ όχι μόνο για να απολαύσουν την ομορφιά της φύσης, αλλά και για να κάνουν καταδύσεις, να απολαύσουν τον ήλιο στη δημόσια παραλία και να εξερευνήσουν τα αρχαία ερείπια που έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα.

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα είναι το Journey Through Time. Μια δεκάλεπτη ηλεκτρονική παράσταση δείχνει την ιστορία της Καισάρειας - πώς εμφανίστηκε, χτίστηκε και άλλαξε. Οποιοσδήποτε μπορεί να επισκεφθεί την κινηματογραφική αίθουσα, όπου οι ηγεμόνες που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή της πόλης εμφανίζονται σε τέσσερις τεράστιες οθόνες. Ορισμένοι από αυτούς μας είναι γνωστοί από τα μαθήματα ιστορίας - ο βασιλιάς Ηρώδης, ο Γάλλος βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΧ, ο βαρόνος Ρότσιλντ.

ΤΙ ΝΑ ΦΆΤΕ;

Το Ισραήλ είναι το σπίτι των απογόνων Εβραίων που μετακόμισαν εδώ από την Κεντρική και Νότια Ευρώπη σε διαφορετικές εποχές.

Οι μετανάστες από το Κέντρο - Τσέχοι, Γερμανοί, Σλοβάκοι και Πολωνοί μετανάστες - ονομάζονται Ασκενάζι. Αυτοί που μετακόμισαν εδώ από την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ελλάδα και την Τουρκία ονομάζονται συνήθως Σεφαραδίτες.

Η αναλογία τους είναι περίπου η ίδια. Κατά συνέπεια, η ισραηλινή κουζίνα αποτελείται από δύο γαστρονομικές τάσεις - Σεφαραδίτες και Ασκενάζι.

Οι κουζίνες της Ελλάδας και του Ισραήλ έχουν αξιοσημείωτες ομοιότητες που πηγάζουν από την κοινή μεσογειακή γαστρονομική κληρονομιά. Και οι δύο κουζίνες δίνουν έμφαση στη χρήση φρέσκων λαχανικών, φρούτων, ελαιόλαδου, ψαριών και θαλασσινών, καθιστώντας τα πιάτα τους όχι μόνο νόστιμα αλλά και υγιεινά. Η αγάπη για το ψωμί, είτε πρόκειται για πίτα στο Ισραήλ είτε για πλατύ ψωμί στην Ελλάδα, ενώνει επίσης αυτές τις γαστρονομικές παραδόσεις. Επιπλέον, και οι δύο κουζίνες είναι γνωστές για τις πολλές παραλλαγές των πιάτων που παρασκευάζονται από όσπρια, όπως ρεβίθια και φασόλια, και τη χρήση μπαχαρικών και βοτάνων για να προσδώσουν μια μοναδική γεύση. Έτσι, αν και κάθε κουζίνα έχει τα δικά της μοναδικά χαρακτηριστικά και πιάτα, η κοινή τους προτίμηση για τα φρέσκα υλικά και οι μέθοδοι μαγειρέματος δείχνουν μια βαθιά γαστρονομική συγγένεια.

Ο κόσμος γνωρίζει την εβραϊκή κουζίνα για τα πιάτα που επινόησαν οι Ασκενάζι: ποιος δεν έχει ακούσει για το περίφημο forshmak, το gefilte fish, το tzimes και το πατέ συκωτιού τους; Αυτή η κουζίνα χαρακτηρίζεται από την εκτεταμένη χρήση κρέατος, ψαριών και εντέρων. Σύμφωνα με τους Εβραίους Ασκενάζι, το φαγητό πρέπει να είναι χορταστικό και πλούσιο σε θερμίδες.

Οι Σεφαραδίτες πιστεύουν διαφορετικά: τα πιάτα τους μοιάζουν περισσότερο με τη χορτοφαγική κουζίνα, όπου κυριαρχούν τα λαχανικά, τα φρούτα και τα δημητριακά.

Ωστόσο, όποιο είδος φαγητού και αν τρώνε οι Ισραηλινοί, πρέπει να πληροί τις απαιτήσεις του κόσερ. Το τι μπορεί και τι δεν μπορεί να θεωρηθεί φαγητό κόσερ περιγράφηκε λεπτομερώς πριν από πολλές χιλιετίες στο kashrut, ένα σύνολο κανόνων διατροφής που είναι δεσμευτικοί για κάθε Εβραίο.

Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι κανένα εστιατόριο στο Ισραήλ δεν θα σας σερβίρει χοιρινό ή κρέας κουνελιού. Επίσης, εδώ δεν μαγειρεύονται ψάρια χωρίς λέπια ή/και πτερύγια: δυστυχώς, αλλά το ευαίσθητο χέλι, ο οξύρρυγχος, το σκουμπρί και άλλα είδη ψαριών με "γυμνό δέρμα" απαγορεύονται. Κατά τη διάρκεια της ξενάγησης, θα πρέπει να στερηθείτε τα από καιρό συνηθισμένα θαλασσινά - γαρίδες, μύδια, αστακούς, αστακούς.

Η σάλτσα κρέμας ή τυριού με κρέας είναι κάτι που οι ισραηλινοί σεφ θεωρούν κακή ιδέα. Ο συνδυασμός κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων όχι μόνο σε ένα πιάτο, αλλά και στο τραπέζι είναι επίσης απαράδεκτος από την άποψη του kashrut.

Τι να φάτε λοιπόν στο Ισραήλ; Η τοπική κουζίνα είναι τόσο νόστιμη και ποικίλη που είναι απίθανο να σας λείψει μια χοιρινή μπριζόλα ή μια σαλάτα με θαλασσινά κατά τη διάρκεια της περιήγησής σας.

Το χούμους είναι ένα πιάτο χωρίς το οποίο δεν υπάρχει γεύμα, πρωινό ή δείπνο σε αυτή τη χώρα. Πρόκειται για έναν παχύρρευστο πουρέ από βρασμένα ρεβίθια και ταχίνι, μια πάστα από σουσάμι. Αναμειγνύονται σε αναλογία 50:50 και προστίθενται ελαιόλαδο, χυμός λεμονιού, σκόρδο και πάπρικα.

Το χούμους (που ονομάζεται επίσης masabaha) θεωρείται σαλάτα. Τρώγεται με μελιτζάνες, τυρί και λαχανικά. Είναι ενδιαφέρον ότι δεν χρησιμοποιείται κουτάλι ή πιρούνι. Το χούμους συνήθως σκαλίζεται με ένα κομμάτι πίτα, ένα λεπτό, άζυμο πλατύ ψωμί, και μπαίνει αμέσως στο στόμα. Εναλλακτικά, ο πουρές απλώνεται πρώτα πάνω στην πίτα.

Το πιάτο που ονομάζεται φαλάφελ μόνο με την πρώτη ματιά μοιάζει με κεφτέδες. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα απολύτως χορτοφαγικό φαγητό που εφευρέθηκε στην αρχαία Αίγυπτο ως υποκατάστατο του κρέατος κατά την περίοδο της νηστείας. Οι μπάλες σχηματίζονται από πουρέ ρεβιθιών ή φασολιών, μερικές φορές με κάποιο είδος φυτικής γέμισης στη μέση. Στη συνέχεια τηγανίζονται σε βαθύ τηγάνι μέχρι να ροδίσουν.

Το Babaganoush είναι μια γιορτή για όσους δεν αδιαφορούν για τις μελιτζάνες. Οι λεπτοκομμένες μελιτζάνες που ψήνονται σε ανοιχτή φωτιά αναμειγνύονται με ταχίνι, μπαχαρικά και βότανα και μερικές σταγόνες χυμό λεμονιού για πικάντικη οξύτητα. Σερβίρονται με γιαούρτι.

Για πρωινό, οι Ισραηλινοί τρώνε συχνά shakshuka - ομελέτα με αυγά πάνω σε στρώμα λαχανικών με κρεμμύδια, γλυκές πιπεριές και ντομάτες. Είναι ένα απλό πιάτο, ακόμα και ένας μαθητής μπορεί να το φτιάξει, αλλά είναι πολύ νόστιμο.

Οι άνθρωποι στο Ισραήλ αγαπούν τα ψάρια, αλλά δεν τρώνε όλα τα είδη. Η τιλάπια θεωρείται ο "πρωταθλητής" σε δημοτικότητα εδώ. Αυτή η εθνική αγάπη συνδέεται με τον βιβλικό μύθο του Αποστόλου Πέτρου, ο οποίος έπιασε ένα ψάρι και βρήκε μέσα σε αυτό το δικό του νόμισμα - το χρησιμοποίησε για να πληρώσει την εισφορά στο ναό. Από τότε, η τιλάπια είναι το νούμερο ένα ψάρι μεταξύ των Εβραίων. Συνήθως τηγανίζεται και γαρνίρεται με πουρέ πατάτας ή τηγανητές πατάτες, σαλάτες με φρέσκα λαχανικά και φέτες λεμονιού.

Για επιδόρπιο, μπορείτε να παραγγείλετε χαλβά, όπου μπορείτε να γευτείτε και πάλι σουσάμι. Οι Ισραηλινοί χρησιμοποιούν αυτούς τους αρωματικούς σπόρους στην προετοιμασία σχεδόν κάθε πιάτου. Για να φτιάξουν ένα επιδόρπιο, τους θρυμματίζουν σε μια παχύρρευστη σάλτσα, αναμειγνύονται με ζάχαρη, κακάο, ξηρούς καρπούς και αποξηραμένα φρούτα. Για να μην γίνει η γλυκύτητα υπερβολικά γλυκαντική, προστίθεται χυμός λεμονιού για να εξισορροπηθεί η γεύση.

Το πιο πρωτότυπο επιδόρπιο σε αυτή τη χώρα είναι το knafe. Φτιάχνεται από αλμυρό κατσικίσιο τυρί, πάνω στο οποίο απλώνεται σε λεπτό στρώμα ένα ειδικό βερμικέλι Canaif - λεπτές "αράχνες" βαμμένες σε έντονο πορτοκαλί χρώμα. Κάθε μερίδα της λιχουδιάς περιχύνεται με γλυκό σιρόπι και γαρνίρεται με ξηρούς καρπούς και σωματίδια φρούτων. Η γεύση είναι ένα πολύ ιδιαίτερο γλυκό και αλμυρό επιδόρπιο - αξίζει να το δοκιμάσει όποιος ενδιαφέρεται για την αυθεντική ισραηλινή κουζίνα.

Επίσης, πηγαίνετε σε έναν φούρνο. Είναι κυριολεκτικά παντού και φαίνεται να φτιάχνουν το ίδιο πράγμα - πίτες, ψωμάκια, κουλούρια, σφολιάτες. Ωστόσο, η γεύση των αρτοσκευασμάτων είναι παντού διαφορετική, επειδή βασίζονται σε παλιές οικογενειακές συνταγές, οι οποίες έχουν πάντα κάποιο είδος σπιρτάδας.

Παρεμπιπτόντως, σε έναν ισραηλινό φούρνο μπορείτε να πάρετε ένα πλήρες πρωινό, μεσημεριανό γεύμα και δείπνο - συνήθως συνδυάζει τη λειτουργικότητα ενός φούρνου και ενός μικρού οικογενειακού καφέ.

Το πιο πιθανό είναι να σας σερβίρουν καφέ μαζί με τα γλυκά σας: πρόκειται για ένα λατρευτό ποτό στο Ισραήλ. Το τσάι πίνεται σπάνια εδώ. Μόνο ο καπουτσίνο μπορεί να συναγωνιστεί τον μαύρο καφέ - είναι εδώ και πολύ καιρό ο αγαπημένος των ντόπιων.

Το Ισραήλ είναι μια πανέμορφη χώρα με περίπλοκη ιστορία και εξίσου δραματικό παρόν. Ο πόλεμος εδώ δεν σταματά ποτέ και στους δρόμους μπορείτε να δείτε παντού κορίτσια και αγόρια με στολές και πολυβόλα. Ωστόσο, η ζωή βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, η φύση ευχαριστεί με έντονα χρώματα και οι παραλίες είναι γεμάτες με ζεστή άμμο και καθαρό θαλασσινό νερό. Πρέπει να έρθετε εδώ τουλάχιστον μία φορά για να τα δείτε όλα αυτά με τα μάτια σας.