Στάδιο “Γεώργιος Καραϊσκάκης” στην Πειραιά

Το στάδιο “Γεώργιος Καραϊσκάκης” στον Πειραιά είναι γνωστό για την πλούσια ιστορία του, τις ανακαινίσεις, τις τραγικές στιγμές, αλλά παρά ταύτα παραμένει το αγαπημένο γήπεδο της πιο δημοφιλούς ποδοσφαιρικής ομάδας της Ελλάδας, του Ολυμπιακού, και το σήμα κατατεθέν του Πειραιά. Πήρε το όνομά του από τον Γεώργιο Καραϊσκάκη, ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ο οποίος σκοτώθηκε κοντά στον Πειραιά.

Το στάδιο “Γεώργιος Καραϊσκάκης” έχει μια μοναδική αθλητική ιστορία, όπου τρία διαφορετικά κτίρια, που χτίστηκαν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές στον ίδιο χώρο, κληρονόμησαν το ίδιο όνομα: το 1895 — το Ποδηλατοδρόμιο “Νέο Φάληρο” και στη συνέχεια “Καραϊσκάκης”, το 1964 το στάδιο “Καραϊσκάκης” και το 2004 το νέο στάδιο “Γεώργιος Καραϊσκάκης”. Χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας ως χώρος διεξαγωγής αγώνων στο πλαίσιο του ποδοσφαιρικού τουρνουά.

 Το 2023, φιλοξένησε τον τελικό του Ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ μεταξύ της “Μάντσεστερ Σίτι” και της “Σεβίλλης”.

Μετά την τελευταία συμφωνία που υπογράφηκε το 1998, ο “Ολυμπιακός” ενοικιάζει το γήπεδο από το 2003 έως το 2052 και παραδοσιακά χαρακτηρίζεται ως μέρος της δομής του συλλόγου.

Η ιστορία του σταδίου “Γεώργιος Καραϊσακης”

Το στάδιο “Καραϊσκάκης” έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία κατασκευής και εξέλιξης, η οποία ξεκινάει τον περασμένο αιώνα και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Αρχικά, ο συγκρότημα αυτός σχεδιάστηκε ως ποδηλατοδρόμιο, στη συνέχεια ανακαινίστηκε και εκσυγχρονίστηκε, ενώ το παλιό κτίριο κατεδαφίστηκε και στη θέση του χτίστηκε ένα πολυλειτουργικό σύγχρονο αθλητικό στάδιο, όπου διεξάγονται διεθνείς αγώνες, διοργανώσεις και άλλες εκδηλώσεις.

Ενδιαφέρον γεγονός: στα 60 χρόνια ύπαρξης της Πρώτης Εθνικής Κατηγορίας, αυτό το γήπεδο φιλοξένησε τους περισσότερους αγώνες πρωταθλήματος από οποιοδήποτε άλλο στη χώρα — συνολικά 1512.

Το ποδηλατοδρόμιο το 1895

Όλα ξεκίνησαν το 1895, όταν στην πρώτη φάση της ύπαρξής του το στάδιο ήταν γνωστό ως Neo Phaliron Velodrome. Ο πρωταρχικός του σκοπός ήταν η διεξαγωγή των ποδηλατικών αγώνων των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων το 1896 στην Αθήνα. Τότε ο Γάλλος Πολ Μασόν κέρδισε τρία χρυσά μετάλλια στην ποδηλασία.

Από τότε, ο τόπος αυτός έγινε η κοιτίδα του σύγχρονου ελληνικού αθλητισμού. 

Αποφασίστηκε να χτιστεί το στάδιο σε μια βιομηχανική και τεχνολογικά προηγμένη για την εποχή περιοχή, κοντά στο εργοστάσιο της PPC (Εθνική Εταιρεία Ηλεκτροδότησης), που ήταν το πρώτο ηλεκτροπαραγωγικό εργοστάσιο της χώρας.

Ένα άλλο σημαντικό γεγονός ήταν ότι την κατασκευή του σταδίου διηύθυνε ο πρίγκιπας Γεώργιος (γιος του βασιλιά Γεωργίου Α'), ο οποίος εκείνη την εποχή υποστήριζε ενεργά τον Ολυμπιακό Κίνημα. Παρεμπιπτόντως, το ποδηλατοδρόμιο, ή όπως το ονόμαζαν τότε στάδιο Νέο Φάληρο, αγοράστηκε από την Σιδηροδρομική Εταιρεία για 104.000 δραχμές, ένα αρκετά μεγάλο ποσό για την εποχή. Αργότερα, η διοίκηση της εταιρείας παρέδωσε το στάδιο στην Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων.

Μέχρι τότε, το ποδόσφαιρο, ως αθλητικό παιχνίδι ή αγώνισμα, δεν είχε εμφανιστεί επίσημα στην Ελλάδα και δεν ήταν δημοφιλές. Ο πρώτος ποδοσφαιρικός αγώνας σε αυτό το στάδιο πραγματοποιήθηκε το 1898 μεταξύ της Παναθηναϊκής ΑΓ και του Αθλητικού Συλλόγου Ποδηλασίας Αθηνών, με το παιχνίδι να τελειώνει ισόπαλο με σκορ 4:4. Από εκείνη τη στιγμή, ακόμη και κατά τη διάρκεια του Α' και του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το στάδιο χρησιμοποιήθηκε για τη διεξαγωγή ποδοσφαιρικών αγώνων με σκοπό την ανύψωση του ηθικού του πληθυσμού.

Παρεμπιπτόντως, το στάδιο “Γεώργιος Καραϊσκάκης” πήρε το όνομά του τον Ιούνιο του 1938, κατά τη διάρκεια του λεγόμενου “καθεστώτος της 4ης Αυγούστου”.

Τι συνέβη με το στάδιο στα μεταπολεμικά χρόνια;

Στη δεκαετία του 1950, η αρένα υποβλήθηκε σε ριζική ανακατασκευή, μετατρέποντας το ποδηλατοδρόμιο σε ένα πολυλειτουργικό στάδιο με διαδρόμους, κατάλληλο για ποδόσφαιρο και στίβο. Ωστόσο, μέχρι τότε, σχεδόν έξι δεκαετίες μετά το ολυμπιακό ντεμπούτο του το 1896, το συγκρότημα παρέμεινε ουσιαστικά αμετάβλητο. Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή (ΕΟΑ), που ήταν ιδιοκτήτρια του οικοπέδου, δεν διέθεσε κονδύλια για την ουσιαστική ανακαίνισή του.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το στάδιο διατηρήθηκε “σε λειτουργία” χάρη στην άμεση συνεργασία και τις οικονομικές συνεισφορές των δύο σημαντικότερων ποδοσφαιρικών συλλόγων του Πειραιά: του Ολυμπιακού και του Εθνικού, οι οποίοι το θεωρούσαν ως την έδρα τους.

Μόνο στις αρχές της δεκαετίας του 1950 προέκυψε η ανάγκη για μια μεγάλης κλίμακας ανακαίνιση, η οποία θα μετέτρεπε το παλιό κτίριο σε ένα σύγχρονο στάδιο. Έτσι, η ριζική ανακαίνιση ξεκίνησε στις αρχές του 1953 και διήρκεσε πάνω από τρία χρόνια.

Κατά τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής σεζόν 1956-1957, το στάδιο “Γεώργιος Καραϊσκάκης” φιλοξένησε έως και 22.000 οπαδούς στις κερκίδες (όρθιους και καθισμένους, όπως ήταν συνηθισμένο για την εποχή), ενώ η αρένα απέκτησε γήπεδο ποδοσφαίρου τυπικών διαστάσεων, κάτι που ήταν κρίσιμης σημασίας για την ανάπτυξη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Αυτή η ανακατασκευή της δεκαετίας του 1950 αποτέλεσε το πρώτο μεγάλο βήμα που εδραίωσε τον “Καραϊσκάκη” ως το κύριο ποδοσφαιρικό κέντρο του Πειραιά και τον μετέτρεψε σε αθλητική εγκατάσταση εθνικής σημασίας.

Ανακαίνιση του “Καραϊσκάκη” το 1964

Παρά την ανακαίνιση της δεκαετίας του 1950, η πραγματική μεταμόρφωση του σταδίου σε μια σύγχρονη πολυλειτουργική αρένα για τον στίβο και το ποδόσφαιρο πραγματοποιήθηκε γύρω στο 1964 (σύμφωνα με ορισμένες πηγές, οι εργασίες ξεκίνησαν το 1960). Το κόστος των εργασιών ανήλθε σε 20 εκατομμύρια δραχμές και τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν στις 11 Μαρτίου 1964.

Μετά από αυτή την ανακαίνιση, το στάδιο απέκτησε την εμφάνιση που του επέτρεψε να φιλοξενήσει τις μεγαλύτερες ηπειρωτικές διοργανώσεις. Δημιουργήθηκε ένας ποιοτικός στίβος, ο οποίος επέτρεψε τη διοργάνωση μεγάλων διεθνών αγώνων στίβου, όπως το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου του 1969.

Επίσης, το ανακαινισμένο “Καραϊσκάκης” φιλοξένησε τον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων της UEFA το 1971 μεταξύ της αγγλικής “Τσέλσι” και της μαδριλένικης “Ρεάλ”. Επιπλέον, ακριβώς αυτή την εποχή καταγράφηκε το απόλυτο ρεκόρ προσέλευσης στο γήπεδο: 45.445 θεατές στον αγώνα “Ολυμπιακός” εναντίον ΑΕΚ τον Απρίλιο του 1965. Αυτό συνέβη πριν οι απαιτήσεις ασφαλείας αναγκάσουν την πλήρη κατάργηση των όρθιων θέσεων.

Την εποχή εκείνη, η ικανότητα του σταδίου “Γεώργιος Καραϊσκάκης” να φιλοξενεί αγώνες υψηλού διεθνούς επιπέδου επιβεβαιώθηκε από ένα μοναδικό γεγονός στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.

Αφού ο ΠΑΟ έφτασε εντυπωσιακά στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης 1970-71 (όπου ηττήθηκε από τον Άγιαξ του Άμστερνταμ), η ομάδα κέρδισε το δικαίωμα να εκπροσωπήσει την Ευρώπη στο Διασυνοριακό Κύπελλο. Αυτό συνέβη λόγω της άρνησης του Άγιαξ να συμμετάσχει στο τουρνουά.

Ο “Παναθηναϊκός” ήταν η πρώτη και μέχρι σήμερα η μόνη ελληνική ομάδα που συμμετείχε σε αυτό το διάσημο τουρνουά, όπου παραδοσιακά συναντιόνταν οι πρωταθλητές της Ευρώπης και της Νότιας Αμερικής. Αντίπαλός τους ήταν ο νοτιοαμερικανικός γίγαντας “Νασιονάλ” από το Μοντεβιδέο, κάτοχος του Κυπέλλου Λιμπερταδόρες. Ο αγώνας αυτός διεξήχθη στις 15 Δεκεμβρίου 1971 και έληξε με ισοπαλία 1:1.

Η έδρα του συλλόγου “Παναθηναϊκός” — το στάδιο  “Απόστολος Νικολάιδης”,  εκείνη την εποχή θεωρήθηκε ακατάλληλη για τη διεξαγωγή τελικών τέτοιου διεθνούς επιπέδου λόγω της παρωχημένης υποδομής και του ανεπαρκούς αριθμού θέσεων για τους θεατές.

Νέο Στάδιο “Γεώργιος Καραϊσκάκης” το 2004

Η πραγματική αναγέννηση του σταδίου “Γεώργιος Καραϊσκάκης” έλαβε χώρα την παραμονή των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Πριν από αυτό, το στάδιο ανήκε στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή (ΕΟΕ), η οποία το 2003, μέσω της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, παραχώρησε τις εγκαταστάσεις και τα δικαιώματα ιδιοκτησίας στον σύλλογο “Ολυμπιακός Πειραιώς”, ο οποίος ανέλαβε τη δέσμευση να κατασκευάσει νέο στάδιο με δικά του έξοδα.

Έτσι, το παλιό στάδιο κατεδαφίστηκε πλήρως το 2003 και ξαναχτίστηκε από το μηδέν σε ρεκόρ χρόνου — μόλις 428 ημέρες ή 14 μήνες! Την κατεδάφιση του παλιού σταδίου παρακολούθησαν πάνω από 5.000 Έλληνες οπαδοί και φίλαθλοι του Ολυμπιακού.

Η νέα αρένα σχεδιάστηκε ως καθαρά ποδοσφαιρικό γήπεδο χωρίς διαδρόμους, γεγονός που εγγυάται στους οπαδούς τη μέγιστη εγγύτητα με το παιχνίδι στο γήπεδο.

Τοποθεσία του σταδίου “Γεώργιος Καραϊσακης”

Το στάδιο “Γεώργιος Καραϊσκάκης” βρίσκεται στην περιοχή Νέο Φάληρο του Πειραιά, που είναι μέρος της ευρύτερης περιοχής των Αθηνών. Απέχει περίπου δύο χιλιόμετρα από το κέντρο του Πειραιά, περίπου 10 χιλιόμετρα από το κέντρο των Αθηνών και περίπου 32 χιλιόμετρα από το διεθνές αεροδρόμιο “Ελευθέριος Βενιζέλος”. Η πρόσβαση στο στάδιο είναι εύκολη με το μετρό, το τραμ ή το λεωφορείο.

Πώς να φτάσετε στο στάδιο “Καραϊσκάκης”  

Ο πιο γρήγορος και βολικός τρόπος για να φτάσετε εκεί είναι με το μετρό της Αθήνας.

Γραμμή 1 (πράσινη) — στάση Νέο Φάληρο, από την οποία υπάρχει ειδική ράμπα που οδηγεί κατευθείαν στο στάδιο. Από το κέντρο της Αθήνας (Μοναστηράκι) η διαδρομή διαρκεί περίπου 15 λεπτά.

 Από το αεροδρόμιο — τρένο μέχρι το σταθμό Μοναστηράκι, μετεπιβίβαση στη γραμμή 1 μέχρι το Φάληρο.

Υπάρχει επίσης τραμ που συνδέει τον Πειραιά με τα νότια προάστια των Αθηνών.

Στάση: στάδιο “Ειρήνης και Φιλίας”, που βρίσκεται δίπλα στο “Καραϊσκάκης” στην αντίθετη πλευρά της παραλιακής λεωφόρου.

Με το αστικό λεωφορείο μπορείτε να φτάσετε στο στάδιο με όλες τις γραμμές που συνδέουν τις Αθήνα με τον Πειραιά και σταματούν είτε στην παραλιακή λεωφόρο (σταθμός ISAP) είτε στην οδό Πειραιώς (Ελαΐς). Δρομολόγια: 040, 130, 217, 229, 500 — ανάλογα με το σημείο αναχώρησης.

Επιπλέον, στο στάδιο υπάρχει ένας μεγάλος χώρος στάθμευσης, ο οποίος μπορεί να φιλοξενήσει έως και 2500 αυτοκίνητα.

Η υποδομή του σύγχρονου “Καραϊσκάκης”

Ανακαινισμένο πλήρως για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, αυτό το στάδιο είναι σήμερα ένας πολυλειτουργικός χώρος που λειτουργεί όχι μόνο τις ημέρες των αγώνων. Στο συγκρότημα βρίσκεται το επίσημο μουσείο του Ολυμπιακού, όπου έχει συγκεντρωθεί μια πλούσια συλλογή από τρόπαια, ιστορικά αντικείμενα και αναμνηστικά που αφηγούνται την ιστορία του συλλόγου και του σταδίου.

Τον Ιούνιο του 2005, ο Καραϊσκάκης έχτισε τον κινηματογράφο Cine Karaiskakis με οθόνη μήκους 20 μέτρων και πλάτους 10 μέτρων, ο οποίος λειτουργεί τις καθημερινές από τις 9:00 έως τις 11:00 το βράδυ τοπική ώρα, και τα σαββατοκύριακα για ακόμη περισσότερες ώρες. Η πρώτη ταινία που προβλήθηκε σε αυτόν τον κινηματογράφο ήταν το “Batman: The Beginning”.

Στο στάδιο υπάρχει επίσης μια μεγάλη εμπορική περιοχή 6500 τ.μ., που περιλαμβάνει διάφορα καταστήματα, 11 μπαρ με ποτά, 2 VIP εστιατόρια (1000 τ.μ.), VIP lounge bar και το Club Champions.

Χαρακτηριστικά της αρένας

Μεταξύ των τεχνικών χαρακτηριστικών του σταδίου, τα πιο σημαντικά είναι τα εξής:

• Η αρένα του σταδίου σχεδιάστηκε με προσοχή στη λεπτομέρεια, εξασφαλίζοντας μέγιστη άνεση, ασφάλεια και λειτουργικότητα.
• Οι κερκίδες είναι πλήρως καλυμμένες με στέγαστρο που αποτελείται από 75 λευκά πάνελ, με ενσωματωμένο φωτισμό που πληροί όλα τα πρότυπα της UEFA.
• Λειτουργούν 34 πύλες με 82 τουρνικέ και ενσωματωμένους ανιχνευτές μετάλλων. Ο χρόνος πλήρους εκκένωσης των κερκίδων εκτιμάται σε μόλις επτά λεπτά.

Χωρητικότητα του σταδίου

Σήμερα, το στάδιο “Καραϊσάκης” μπορεί να φιλοξενήσει 33.334 θεατές. Υπάρχουν επίσης 40 VIP αίθουσες και σουίτες για 472 άτομα, αίθουσα συνεντεύξεων Τύπου και 200 θέσεις για εκπροσώπους του Τύπου.

Έχει δημιουργηθεί πλήρης πρόσβαση για άτομα με αναπηρία, συμπεριλαμβανομένων 50 ειδικών θέσεων στη δυτική κερκίδα, ανελκυστήρες και ράμπες.

Παρεμπιπτόντως, σε όλο το στάδιο λειτουργούν 10 σημεία όπου μπορείτε να εκτυπώσετε εισιτήρια για όσους τα έχουν κλείσει μέσω Διαδικτύου ή τηλεφώνου. Επιπλέον, υπάρχει ένας μεγάλος χώρος στάθμευσης που μπορεί να φιλοξενήσει έως 2.500 αυτοκίνητα χωρίς επιπλέον χρέωση.

Σε ποιον σύλλογο ανήκει το γήπεδο “Γεώργιος Καραϊσκάκης”;

Ο κύριος και μόνιμος ιδιοκτήτης του σταδίου είναι ο σύλλογος “Ολυμπιακός”, με τον οποίο συνδέεται στενά η ιστορία του σταδίου και η σημαντική ποδοσφαιρική του κληρονομιά. Ωστόσο, αν και νομικά το στάδιο ανήκει στο ελληνικό κράτος, από το 2003 λειτουργεί και διαχειρίζεται από τον ίδιο τον σύλλογο ο σύλλογος “Ολυμπιακός” με βάση μακροχρόνια μίσθωση. Πρόκειται για τον πιο δημοφιλή αθλητικό σύλλογο στην Ελλάδα, σύμφωνα με έρευνες της UEFA.

Επιπλέον, ο Ολυμπιακός έχει τη μεγαλύτερη βάση οπαδών στη χώρα και μια ισχυρή ακαδημία, η οποία έχει αναδείξει πολλούς παίκτες για την εθνική ομάδα της Ελλάδας. Εκτός από το ποδόσφαιρο, αναπτύσσει ενεργά και άλλα αθλήματα: μπάσκετ, βόλεϊ, υδατοσφαίριση και εξειδικευμένα αθλήματα.

Αν και ο Ολυμπιακός είναι ο κύριος χρήστης, το γήπεδο διατηρεί τον ιστορικό του ρόλο ως αρένα για άλλους πειραιάτικους συλλόγους:

• Ο σύλλογος “Εθνικός” (Πειραιάς), ο οποίος είναι ιστορικός “γείτονας” και συνιδιοκτήτης της κληρονομιάς του σταδίου, έχει επίσης το δικαίωμα να διεξάγει εδώ τους εντός έδρας αγώνες του, υπό την προϋπόθεση ότι η ομάδα αγωνίζεται σε επαγγελματικές ποδοσφαιρικές κατηγορίες.
• Σε διάφορες ιστορικές περιόδους, μικρότεροι σύλλογοι του Πειραιά, που ανήκουν στην τοπική ποδοσφαιρική ομοσπονδία, χρησιμοποίησαν επίσης αυτό το γήπεδο για αγώνες.

Παρεμπιπτόντως, το 2002, ο πρόεδρος του Ολυμπιακού Σωκράτης Κοκκάλης, κατά την παρουσίαση του σχεδίου για το νέο στάδιο “Καραϊσκάκης”, δήλωσε:

Είναι επιθυμία μας το νέο γήπεδο να χρησιμοποιείται και από τον σύλλογο ‘Εθνικός’, καθώς το ‘Καραϊσκάκης’ είναι η ιστορική έδρα και των δύο συλλόγων.

Γι' αυτό, στη σύμβαση που υπογράφηκε από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, ιδιοκτήτρια του σταδίου, και τον Ολυμπιακό, συμπεριλήφθηκε ρήτρα που ορίζει ότι αν η Εθνικός επιθυμεί να επιστρέψει στο στάδιο, μπορεί να το κάνει χωρίς σημαντικές δαπάνες.

Το Καραϊσκάκη συχνά λειτουργεί ως έδρα των εθνικών ομάδων της Ελλάδας. Η ανδρική ομάδα διεξάγει τακτικά τους προκριματικούς αγώνες και τις διεθνείς συναντήσεις της εδώ, όταν το Ολυμπιακό Στάδιο Αθηνών δεν είναι διαθέσιμο ή θεωρείται υπερβολικά μεγάλο.

Η γυναικεία ομάδα επίσης χρησιμοποιεί μερικές φορές αυτό το στάδιο για τους επίσημους αγώνες της.

Σύγκριση με το στάδιο “Απόστολος Νικολάιδης”

Το στάδιο “Απόστολος Νικολάιδης” στην Αθήνα είναι ένα ιστορικό, συμπαγές στάδιο χωρητικότητας 16-22 χιλιάδων θεατών, που διατηρεί την ατμόσφαιρα της παλιάς σχολής, ενώ το “Γεώργιος Καραϊσκάκης” στον Πειραιά είναι ένα σύγχρονο πολυλειτουργικό στάδιο χωρητικότητας άνω των 33 χιλιάδων θεατών. Και τα δύο είναι σύμβολα των συλλόγων τους: του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού.

Παρά τις διαφορές στις ιδιαιτερότητες και τα χαρακτηριστικά τους, και τα δύο στάδια παραμένουν σύμβολα της ποδοσφαιρικής κουλτούρας της Ελλάδας, το καθένα με τη δική του ιστορία, την ενέργεια των οπαδών και την αρχιτεκτονική του ταυτότητα.

Η τραγωδία Θύρα 7 

Στη βιογραφία του σταδίου “Γεώργιος Καραϊσκάκης”, δυστυχώς, υπάρχει η πιο τραγική σελίδα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού: ο θάνατος 21 φιλάθλων, που αργότερα ονομάστηκε “Τραγωδία της Έβδομης Πύλης” (Θύρα 7).

Και αυτό συνέβη ως εξής: Στις 8 Φεβρουαρίου 1981, αμέσως μετά το τέλος του θριαμβευτικού αγώνα του Ολυμπιακού εναντίον της ΑΕΚ (με το συντριπτικό σκορ 6:0), οι οπαδοί, που βιαζόταν να βγουν έξω για να ξεκινήσουν τους εορτασμούς και να συγχαρούν τους νικητές, βρέθηκαν αντιμέτωποι με την μπλοκαρισμένη έξοδο αριθ. 7. Στο πλήθος, ένας από τους οπαδούς που έτρεχε μπροστά γλίστρησε στις σκάλες. Οι άνθρωποι πίσω του δεν είδαν τι συνέβη και συνέχισαν να προχωρούν, προκαλώντας ένα φαινόμενο “ντόμινο”. Η πόρτα παρέμεινε κλειστή και η συνωστισμός έγινε ανεξέλεγκτος. Η μόνη έξοδος ήταν ένα στενό τουρνικέ, το οποίο η αστυνομία απομάκρυνε αργότερα, αλλά ήταν ήδη πολύ αργά.

Στον τόπο του συμβάντος έχασαν τη ζωή τους 19 άτομα. Ένα ακόμη άτομο πέθανε στο νοσοκομείο του Πειραιά, ενώ έξι μήνες αργότερα πέθανε και ένας άλλος άνδρας, ο οποίος δεν συνήλθε ποτέ από το κώμα. Συνολικά, έχασαν τη ζωή τους 20 οπαδοί του Ολυμπιακού και 1 οπαδός της ΑΕΚ, ενώ 55 άτομα υπέστησαν σοβαρά τραύματα.

Λίστα των ατόμων που έχασαν τη ζωή τους στην “Τραγωδία της Έβδομης Πύλης”:

1. Αναστάσιος Πιτσόλης (30 ετών)
2. Αντώνης Κουρπάκης (34 ετών)
3. Βασίλης Μάχας (20 ετών)
4. Γεράσιμος Αμίτσης (18 ετών)
5. Γιάννης Διαλινάς (20 ετών)
6. Γιάννης Κανελοπούλος (18 ετών)
7. Γιάννης Σπηλιόπουλος (19 ετών)
8. Δημήτριος Αδαμόπουλος (41 ετών)
9. Ευστράτιος Λούπος (20 ετών)
10. Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου (23 ετών)
11. Ηλίας Παναγούλης (17 ετών)
12. Κώστας Καρανικόλας (26 ετών)
13. Κώστας Μπίλας (28 ετών)
14. Κώστας Σκλαβούνι (16 ετών)
15. Μιχάλης Κοστοπούλος (21 ετών)
16. Μιχάλης Μάρκος (27 ετών)
17. Νίκος Φίλος (19 ετών)
18. Παναγιώτης Τουμανίδης (14 ετών)
19. Σπύρος Ανδριώτης (24 ετών)
20. Σπύρος Λεωνιδάκης (18 ετών)
21. Χρήστος Χατζηγεωργίου (34 ετών)

Αυτό το γεγονός έγινε η μεγαλύτερη τραγωδία στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Σε μνήμη των θυμάτων, η “Πύλη 7” έγινε σύμβολο πένθους για τον σύλλογο “Ολυμπιακός” και τους οπαδούς του. Μέχρι σήμερα, στη θέση του πρώην 7ου τομέα (ακόμη και στο νέο γήπεδο), 21 καθίσματα είναι βαμμένα μαύρα (τα υπόλοιπα είναι κόκκινα) και σχηματίζουν τον αριθμό “7”, ως μόνιμη υπενθύμιση των οπαδών που δεν επέστρεψαν σπίτι τους από τον ποδοσφαιρικό αγώνα.

Στην ανατολική πλευρά του σταδίου έχει τοποθετηθεί ένα νέο μνημείο με τα ονόματα των 21 θυμάτων χαραγμένα σε μαρμάρινη πλάκα, ενώ το παλιό μνημείο διατηρείται στην ομώνυμη πλατεία στη βόρεια πλευρά.

Κάθε χρόνο, στις 8 Φεβρουαρίου, η διοίκηση του συλλόγου τιμά τα θύματα του 1981. Στον τόπο της τραγωδίας πραγματοποιείται μνημόσυνη τελετή με τη συμμετοχή αξιωματούχων της ομάδας, ποδοσφαιριστών και χιλιάδων οπαδών της ομάδας.

Συμπέρασμα

Έτσι, το Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης είναι ένα γήπεδο με ιδιαίτερη ιστορία και ατμόσφαιρα στην Ελλάδα. Εδώ έχουν σημειωθεί πολλές νίκες και ήττες, αλλά και μια τραγωδία που στοίχισε τη ζωή σε είκοσι άτομα. Ωστόσο, το στάδιο, το οποίο ανακατασκευάστηκε, κατεδαφίστηκε και ξαναχτίστηκε από το μηδέν, σήμερα φιλοξενεί αγώνες υψηλού επιπέδου και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα της χώρας. Η βολική του τοποθεσία, η πολυλειτουργικότητα και η ισχυρή βάση οπαδών το καθιστούν ένα ξεχωριστό αθλητικό κέντρο παγκόσμιας εμβέλειας.

Συχνές ερωτήσεις