Πάμπλο Εσκομπάρ

Ο Πάμπλο Εσκομπάρ είναι ένας από τους πιο διάσημους βαρόνους ναρκωτικών στην ιστορία. Ο παγκοσμίου φήμης εγκληματίας από ασήμαντος χούλιγκαν του δρόμου έγινε ισχυρός ηγέτης καρτέλ ναρκωτικών. Τον αποκαλούσαν "βασιλιά της κοκαΐνης". Είναι δύσκολο να βρει κανείς στον κόσμο έναν εγκληματία που να ήταν τόσο πλούσιος, διάσημος και βίαιος.

Η πρώιμη ζωή του Εσκομπάρ

Η γενέτειρα του Πάμπλο Εσκομπάρ είναι το Ριονέγκρο, ο οικισμός αυτός βρίσκεται 40 χιλιόμετρα από το Μεντεγίν. Ο μελλοντικός βαρόνος των ναρκωτικών γεννήθηκε την 1η Δεκεμβρίου 1949.

Οι γονείς του δούλευαν σκληρά και σκληρά, προσπαθώντας να θρέψουν τα πολυάριθμα παιδιά τους. Ο Πάμπλο αφέθηκε σε μεγάλο βαθμό μόνος του, μεγάλωσε στο δρόμο.

Ως παιδί, άκουγε ιστορίες, οι κύριοι χαρακτήρες των οποίων ήταν διάσημοι Κολομβιανοί γκάνγκστερ. Το αγόρι έμαθε πώς αντιμετώπιζαν τους πλούσιους και βοηθούσαν τους φτωχούς. Ήδη τότε ο Πάμπλο αποφάσισε ότι θα έπαιρνε παράδειγμα από αυτούς. Το μικρό ρομαντικό αγόρι μεγάλωσε και έγινε ο εφιάλτης της χώρας, αφαιρώντας τη ζωή σε περίπου 10.000 ανθρώπους.

Ο Πάμπλο ήταν 12 ετών όταν η οικογένειά του μετακόμισε στη μικρή κοινότητα Envigdo για να ζήσει πιο κοντά στο Μεντεγίν. Τότε ήταν που είχε την πρώτη του ευκαιρία να δοκιμάσει μαριχουάνα. Η βιογραφία του Πάμπλο Εσκομπάρ ως εγκληματία ξεκίνησε μετά την ηλικία των δεκαέξι ετών. Έβγαζε περισσότερα από 1 εκατομμύριο euro την ημέρα.

Η οικογένεια του Πάμπλο Εσκομπάρ

Ο Πάμπλο Εσκομπάρ ήταν το τρίτο παιδί από τα επτά της οικογένειας του αγρότη Abel de Jesus Dari Escobar και της δασκάλας Hemilda de los Dolores Gaviria Berrio.

Στον επίσημο γάμο του πιο διάσημου βαρόνου των ναρκωτικών του κόσμου μπήκε μόνο μία φορά. Το 1976, σύζυγός του ήταν η Μαρία Βικτόρια Ενέο Βιέχο. Τον επόμενο χρόνο του χάρισε έναν γιο, τον Χουάν, και στη συνέχεια μια κόρη, τη Μανουέλα. Ο Εσκομπάρ αγαπούσε την οικογένειά του - ήταν το ευάλωτο σημείο του.

Τώρα τα παιδιά του Κολομβιανού εγκληματία ζουν στην Αργεντινή με διαφορετικό επώνυμο.

Η Μανουέλα Εσκομπάρ είναι η κόρη του διαβόητου Κολομβιανού βαρόνου των ναρκωτικών Πάμπλο Εσκομπάρ. Γεννήθηκε το 1984 και είναι το μικρότερο παιδί της οικογένειας Εσκομπάρ. Μετά τον θάνατο του πατέρα της το 1993 και την επακόλουθη κατάρρευση της εγκληματικής του αυτοκρατορίας, η Μανουέλα μαζί με την οικογένειά της αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Κολομβία και έζησαν με διαφορετικά ονόματα σε διάφορες χώρες. Λίγα είναι γνωστά για τη μετέπειτα τύχη της, καθώς η ίδια και η οικογένειά της προσπάθησαν να αποφύγουν την προσοχή του κοινού και του Τύπου.

Νομίζω ότι δεν είναι μυστικό ότι ο Πάμπλο Εσκομπάρ αγαπούσε το ρίσκο. Γι' αυτό έγινε παγκοσμίως διάσημος. Πολλοί άνθρωποι εκπλήσσονται από το γεγονός ότι είχε ένα τεράστιο ελληνικα casino στη φυλακή του. όπου διασκέδαζε τους φίλους του και τις ερωμένες του. Προσέλαβε τους πιο έμπειρους εργάτες από τα μεγαλύτερα καζίνο της περιοχής. Πολλά top online casino greece στις διαφημίσεις τους αναφέρουν ότι αφού ένα τόσο σημαντικό πρόσωπο όπως ο Εσκομπάρ, του άρεσε ο τζόγος, θα αρέσει και στον μέσο χρήστη. Μην ξεχνάτε τους κανόνες του υπεύθυνου τζόγου. Παίξτε με μέτρο, μην επιτρέπετε την εμφάνιση εθισμού στον τζόγο.

Του άρεσε να περνάει χρόνο με την οικογένειά του στα καλύτερα ξενοδοχεία και κατοικίες. Ένας από τους αγαπημένους του προορισμούς διακοπών ήταν η Ελλάδα, με την τεράστια γκάμα ξενοδοχείων και παραθαλάσσιων επαύλεων.

Αφέντισσες

Ο Πάμπλο Εσκομπάρ είχε τεράστιο αριθμό ερωμένων, τις οποίες πλημμύριζε με ακριβά δώρα. Ο εγκληματίας ίδρυσε ένα ολόκληρο κτήμα γι' αυτές. Συνολικά, είχε περίπου τετρακόσιες γυναίκες που λάμπρυναν τη ζωή του και τις ζωές των συναδέλφων του εγκληματιών.

Και η πιο διάσημη θεωρείται η Βιρτζίνια Βαγιέχο - δημοσιογράφος του BBC. Το 2011, μάλιστα, κυκλοφόρησε και ένα απομνημονεύμα. Το βιβλίο ονομάζεται "Loving Pablo, Hating Escobar", για τα κίνητρά της στη συνέχεια έκανε μια ταινία.

Άνοδος στην εξουσία

Ο Εσκομπάρ ξεκίνησε κλέβοντας ταφόπλακες στο νεκροταφείο, έσβηνε από αυτές τα ονόματα των αποθανόντων και στη συνέχεια τις μεταπωλούσε. Στη συνέχεια μεταπήδησε στην πώληση τσιγάρων μαριχουάνας. Επίσης, πλαστογραφούσε λαχεία, τα οποία ήταν πολύ δημοφιλή στους Κολομβιανούς.

Σύντομα ο νεαρός άνδρας συγκρότησε μια μικρή συμμορία, η οποία ασχολούνταν με κλοπές αυτοκινήτων, καθώς και με εκβιασμούς. Ο Πάμπλο και η ομάδα του προσφέρονταν να πληρώνουν τους ιδιοκτήτες αυτοκινήτων για να μην πέσουν θύματα κλοπής αυτοκινήτων. Μετά από περίπου 2-3 χρόνια, η συμμορία άρχισε να απαγάγει ανθρώπους.

Στην ηλικία των είκοσι δύο ετών ο Εσκομπάρ είχε γίνει ο πιο σοβαρός εγκληματικός εγκέφαλος στο Μεντεγίν. Στη συνέχεια ασχολήθηκε και με τα ναρκωτικά, καθιερώνοντας σταδιακά την πώλησή τους όχι μόνο στην πατρίδα του, αλλά και στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά.

Όλη η κοκαΐνη που εξάγονταν από την Κολομβία, ελεγχόταν από τον Εσκομπάρ. Όλες οι αποστολές φορολογούνταν για να εξασφαλιστεί η παράδοσή τους.

Ιστορία και δομή του καρτέλ του Μεντεγίν

Το καρτέλ κοκαΐνης του Μεντεγίν θεωρείται η ισχυρότερη εγκληματική οργάνωση στον κόσμο. Υπήρξε για περισσότερα από 10 χρόνια. Η οργάνωση ασχολείται με παράνομες δραστηριότητες, οι οποίες περιλαμβάνουν:

• Παραγωγή και διανομή ναρκωτικών, ιδίως κοκαΐνης,
• τρομοκρατία,
• δολοφονία,
• απαγωγές,
• εκβιασμός.

Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980, το κολομβιανό καρτέλ ήλεγχε περίπου το 80% της παγκόσμιας διακίνησης ναρκωτικών. Θεωρείται το ισχυρότερο οικονομικό εγκληματικό συνδικάτο και το ισχυρότερο συνδικάτο κοκαΐνης στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ήταν ένα είδος κράτους μέσα στο κράτος. Το καρτέλ διέθετε ένα καλά εδραιωμένο δίκτυο διανομής ναρκωτικών, τα δικά του μυστικά εργαστήρια που βρίσκονταν στη ζούγκλα, αεροσκάφη και τα πιο σύγχρονα υποβρύχια.

Είχε την έδρα του στη βορειοδυτική Κολομβία. Η έδρα της εγκληματικής οργάνωσης ήταν η πόλη Μεδεγίν, στο διαμέρισμα Antioquia. Η κολομβιανοσ εμποροσ ναρκωτικων είχε πολύ μεγάλο αντίκτυπο στην παγκόσμια οικονομία.

Διάφορες παραστρατιωτικές ομάδες, η αστυνομία της χώρας, σε συνεργασία με τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, έκαναν επανειλημμένες προσπάθειες να εξοντώσουν το καρτέλ του Μεντεγίν. Χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να καταστραφεί η αυτοκρατορία που δημιούργησε ο Πάμπλο Εσκομπάρ. Έπεσε μόνο μετά τον θάνατο του επικεφαλής του.

Στη δεκαετία του '70, στην Κολομβία λειτουργούσε μεγάλος αριθμός μικρών και μεσαίων οργανώσεων που πωλούσαν μαριχουάνα. Κάθε οργάνωση είχε έναν προσωπικό επικεφαλής. Υπήρχε μια σιωπηρή συμφωνία μεταξύ των αφεντικών αυτών των οργανώσεων. Οι βαρόνοι των ναρκωτικών συχνά μοίραζαν κανάλια για την πώληση των προϊόντων τους και δημιουργούσαν συμμαχίες που τους βοηθούσαν να αντιστέκονται στις υπηρεσίες επιβολής του νόμου.

Το λαθρεμπόριο κάνναβης, κυρίως προς τις αμερικανικές αγορές, αποτέλεσε σημαντική πηγή χρημάτων για όλους όσοι εμπλέκονταν στην επιχείρηση. Σταδιακά, ένα νέο εμπόρευμα εμφανίστηκε στην αγορά: η κοκαΐνη. Το εμπόριο αυτού του ναρκωτικού αποδείχθηκε εξαιρετικά κερδοφόρο. Οι Κολομβιανοί βαρόνοι των ναρκωτικών άρχισαν να επενδύουν σημαντικά στην υποδομή για την παρασκευή και την πώληση αυτού του ναρκωτικού.

Οι μεγάλοι τζίροι κοκαΐνης απέφεραν τεράστια χρηματικά ποσά, τα οποία δεν μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα από τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου. Η απειλή άρχισε να προέρχεται όχι μόνο από αυτούς, αλλά και από αντίπαλες φυλές. Η αγορά κοκαΐνης της Κολομβίας θα μπορούσε να συγκριθεί με ένα φιδάκι που ξεχειλίζει από δηλητηριώδη φίδια.

Ο el chapo, με πραγματικό όνομα Χοακίν Γκουζμάν Λοέρα, είναι Μεξικανός βαρόνος των ναρκωτικών και πρώην αρχηγός του διεθνούς καρτέλ ναρκωτικών Σιναλόα. Είναι γνωστός για την επιρροή του στον κόσμο της διακίνησης ναρκωτικών και τις επανειλημμένες αποδράσεις του από τη φυλακή. Ο Ελ Τσάπο ήταν ένας από τους ισχυρότερους εμπόρους ναρκωτικών στις αρχές του 21ου αιώνα.

Η επιθυμία να παραμείνουν στην επιφάνεια οδήγησε στη δημιουργία ενός συνασπισμού που συγκέντρωσε τη δύναμη διαφορετικών φυλών με κοινό συμφέρον για πλούτο και εξουσία. Η ιδέα της ενοποίησης ήρθε στα αδέλφια της φατρίας Ochoa. Το 1976-1977 συγκέντρωσαν τους μεγαλύτερους βαρόνους ναρκωτικών του διαμερίσματος Αντιοκία στο ράντσο τους κοντά στο Μεντεγίν. Μεταξύ των συμμετεχόντων σε εκείνη τη συνάντηση ήταν ο Πάμπλο Εσκομπάρ και ο ξάδελφός του Γκουστάβο Γκαβίρια. Τότε ήταν που δημιουργήθηκε το καρτέλ του Μεντεγίν. Συνδύασε την οικονομική δύναμη, τη δύναμη και την επιρροή των ηγετών της διακίνησης ναρκωτικών της Κολομβίας.

Καθώς η ζήτηση για λευκή σκόνη αυξανόταν, η δύναμη του καρτέλ αυξανόταν. Η οργάνωση έγινε γρήγορα ο ηγέτης της αγοράς ναρκωτικών στο δυτικό ημισφαίριο του πλανήτη. Πιστεύεται ότι 8 στους 10 Αμερικανούς και Καναδούς τοξικομανείς χρησιμοποιούσαν τη σκόνη που πωλούσε το καρτέλ του Μεντεγίν. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, τα ημερήσια κέρδη του ανέρχονταν σε περίπου 60 εκατομμύρια δολάρια.

Η πρώτη ύλη που χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή του ναρκωτικού ήταν η πάστα κόκας, η οποία λαμβανόταν από φύλλα κόκας. Στη δεκαετία του 1970, η κόκα δεν καλλιεργούνταν στην Κολομβία, οπότε το καρτέλ έπρεπε να εισάγει την πάστα μέσω των δικών του οδών διακίνησης από το Εκουαδόρ και το Περού. Παραδιδόταν σε εργαστήρια κρυμμένα στη ζούγκλα, όπου η πρώτη ύλη μετατρεπόταν σε τελικά ναρκωτικά.

Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980, το καρτέλ είχε φυτέψει φυτείες κόκας στην Κολομβία, οι οποίες φυλάσσονταν από ομάδες ανταρτών. Βρίσκονταν στις πολιτείες Meta και Caquetá. Οι καλλιέργειες μεταφέρονταν στα ίδια παράνομα εργαστήρια. Η λευκή σκόνη χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή ενός ναρκωτικού υψηλής ποιότητας, το οποίο στη συνέχεια μεταφερόταν κατά μήκος ενός εκτεταμένου δικτύου διαδρομών. Οι περισσότερες αποστολές γίνονταν προς τον Καναδά και την Αμερική, όπου η κοκαΐνη είχε τη μεγαλύτερη ζήτηση.

Αρχικά, η μεταφορά της γινόταν από μια πυραμίδα διανομέων. Το προϊόν μεταφερόταν σε μικρές παρτίδες με συνηθισμένα αεροπλάνα και πλοία. Τις περισσότερες φορές στη διαδικασία αυτή συμμετείχαν "άνθρωποι των εμπορευματοκιβωτίων". Μετέφεραν μικρές ποσότητες του ναρκωτικού στις αποσκευές τους ή μέσα στον εαυτό τους.

Το καρτέλ διέθετε μεγάλο αριθμό τρόπων μεταφοράς του ναρκωτικού, μεταξύ των οποίων και μερικούς πολύ ασυνήθιστους.

Καθώς το καρτέλ κοκαΐνης του Μεντεγίν μεγάλωνε σε δύναμη, άρχισε να διαθέτει τα δικά του ιδιωτικά αεροσκάφη για τη μεταφορά της λευκής σκόνης σε μεγάλες ποσότητες. Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα. Τα μικρά αεροσκάφη δεν μπορούσαν να καλύψουν ολόκληρη τη διαδρομή από την Κολομβία στην Αμερική χωρίς ανεφοδιασμό. Η προσγείωση σε τρίτες χώρες σήμαινε πρόσθετους κινδύνους, πράγμα που σήμαινε σημαντική αύξηση του κόστους μεταφοράς.

Ένας από τους ιδρυτές της εγκληματικής οργάνωσης, ο Carlos Leder, συμμετείχε ενεργά στην επίλυση αυτού του προβλήματος. Κατάφερε να φέρει επανάσταση στον κόσμο των επιχειρήσεων κοκαΐνης. Για 4,5 εκατομμύρια δολάρια, αγόρασε ένα νησί στην Καραϊβική Θάλασσα, που βρισκόταν κοντά στην αμερικανική Φλόριντα. Αυτό το κομμάτι γης στην ανοιχτή θάλασσα χρησίμευσε ως ενδιάμεσος σταθμός για πολλά χρόνια.

Από το 1978 έως το 1982, το νησί χρησίμευσε ως ο κύριος αγωγός για την κοκαΐνη στην αμερικανική ήπειρο. Από το συνολικό μερίδιο της διακίνησης ναρκωτικών προς την αμερικανική αγορά, ήταν περίπου 25%. Κάθε ώρα στη νησιωτική βάση, στην οποία δόθηκε το όνομα "Norman's Cay" έφταναν μέχρι και 300 κιλά ναρκωτικών.

Ο Πάμπλο Εσκομπάρ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις δραστηριότητες του καρτέλ, σε όλες τις επιχειρήσεις του που αφορούσαν τη διανομή της λευκής σκόνης. Η εγκληματική οργάνωση επεκτάθηκε σε μεγάλο βαθμό και μέχρι το τέλος του 1978 μετέφερε περίπου 19.000 κιλά ναρκωτικών στις ΗΠΑ.

Στενοί συνεργάτες του Escobar

Η εγκληματική ομάδα οφείλει τη δύναμή της στον αρχηγό της Πάμπλο Εσκομπάρ, ο οποίος με τη σειρά του υποστηριζόταν από πιστούς συνεργάτες. Ο κύριος φίλος του θρυλικού βαρόνου των ναρκωτικών ήταν ο Gustavo de Χεσούς Γκαβίρια, ήταν ο επικεφαλής του ξαδέρφου του καρτέλ. Μαζί του ο Εσκομπάρ συμβουλευόταν για όλα τα θέματα που αφορούσαν την παραγωγή και την πώληση ναρκωτικών. Ο ξάδελφος του Πάμπλο ήλεγχε τις οικονομικές δραστηριότητες της εγκληματικής οργάνωσης και τις εξαγωγές ναρκωτικών.

Ο Γκουστάβο ντε Χεσούς Γκαβίρια σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια επίθεσης αστυνομικής μονάδας που έκανε έφοδο σε ένα από τα πολυτελή διαμερίσματα του καρτέλ στη συνοικία Αλανέντα του νότιου Μεντεγίν.

Άλλα μέλη του καρτέλ υποστήριζαν επίσης τον Εσκομπάρ σε όλες τις συναλλαγές του.

Μέλη του καρτέλ

Αρκετοί σημαντικοί αρχηγοί συμμοριών συνεργάστηκαν με τον Πάμπλο Εσκομπάρ. Στο καρτέλ του Μεντεγίν, για παράδειγμα, συμμετείχε η φατρία των αδελφών Οτσόα. Διέκοψαν τις σχέσεις τους με τον Εσκομπάρ μόλις το 1990 μετά από χρόνια συνεργασίας.

Εκτός από τον κύριο σύμβουλο Γκουστάβο Γκαβίρια, τις εγκληματικές δραστηριότητες του Πάμπλο βοηθούσε ο Carlos Leder, με το παρατσούκλι "El Aleman". Ήταν ένας από τους ιδρυτές της εγκληματικής ομάδας, ήταν πεπεισμένος ναζιστής.

Ένας άλλος διάσημος Κολομβιανός βαρόνος ναρκωτικών, ο Χοσέ Γκονζάλο Ροντρίγκεζ Γκάτσα, με το παρατσούκλι "Ο Μεξικανός", συνεργάστηκε με τον Πάμπλο Εσκομπάρ.

Τη θέση του αρχιλογιστή στο καρτέλ του Μεντεγίν κατείχε ο Ρομπέρτο Εσκομπάρ, αδελφός του Πάμπλο, ο οποίος πήγε στη φυλακή το 1992.

Μέθοδοι ελέγχου και παραβάσεις

Η εγκληματική οργάνωση, με επικεφαλής τον Pablo Escobar, στις δραστηριότητές της χρησιμοποιούσε τις πιο εξελιγμένες μεθόδους και εγκλήματα. Η πιο ηχηρή θεωρείται η τρομοκρατική επίθεση, η οποία προετοιμάστηκε από τους υφισταμένους του αφεντικού της μαφίας των ναρκωτικών. Τον Νοέμβριο του 1989, ο Εσκομπάρ διέταξε να ανατινάξει ένα αεροπλάνο στον ουρανό πάνω από την Μπογκοτά, έτσι ήθελε να απαλλαγεί από τον πολιτικό Σεζάρ Τρουχίγιο. Από τη συντριβή του αεροπλάνου σκοτώθηκαν 110 άνθρωποι. Ο πολιτικός την τελευταία στιγμή αρνήθηκε να φύγει, αργότερα έγινε επικεφαλής της Κολομβίας, ήταν σε θέση να εξαλείψει τον πιο ισχυρό και επικίνδυνο εγκληματία του εικοστού αιώνα.

Ο Εσκομπάρ χρησιμοποίησε διάφορες τεχνικές, όπως βία, απειλές και δωροδοκία.

Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980, το αρχηγείο του καρτέλ του Μεντεγίν είχε στη διάθεσή του έναν τεράστιο αριθμό κατασκόπων και πληροφοριοδοτών. Η οργάνωση είχε ανθρώπους σε όλα τα όργανα της κολομβιανής εξουσίας, συμπεριλαμβανομένων των κορυφαίων κυβερνητικών στελεχών. Το καρτέλ απασχολούσε στρατιωτικούς εκπαιδευτές από το Ισραήλ και τη Μεγάλη Βρετανία, οι οποίοι πραγματοποιούσαν τακτικά τακτικές και πρακτικές εκπαιδεύσεις με τα μέλη του. Όλα λάμβαναν χώρα σε εξειδικευμένα κέντρα εκπαίδευσης.

Η κλίμακα των θυμάτων του Escobar

Η κλίμακα των θυμάτων του πιο διάσημου βαρόνου των ναρκωτικών στον κόσμο - Πάμπλο Εσκομπάρ - είναι τεράστια. Με δική του υπαιτιότητα δεν έχασαν τη ζωή τους δεκάδες και όχι εκατοντάδες άνθρωποι, αλλά χιλιάδες. Για τον άνθρωπο που κάποτε κήρυξε τον πόλεμο στην κυβέρνηση της Κολομβίας, γυρίζονται ταινίες και γράφονται βιβλία. Κατάφερε να δημιουργήσει την εικόνα ενός ιδανικού βαρόνου των ναρκωτικών - πλούσιου και ισχυρού.

Ο τρόμος του Εσκομπάρ επηρέασε ολόκληρη την Κολομβία. Εκδικήθηκε αδίστακτα τους παραβάτες και τους ανεπιθύμητους. Και όλα ξεκίνησαν με τους πυροβολισμούς εξ επαφής από πολυβόλο στο αυτοκίνητο ενός πολιτικού στις 30 Απριλίου 1984. Ένα σημαίνον πρόσωπο σκοτώθηκε επί τόπου - ήταν η αρχή της τρομοκρατίας του Πάμπλο Εσκομπάρ.

Σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσουν τη ραγδαία εξάπλωση των ναρκωτικών, οι αρχές της Κολομβίας συνήψαν συνθήκη με την Αμερική για τους εμπόρους ναρκωτικών. Αυτό ήταν ένα σοβαρό μέτρο, καθώς οι έμποροι ναρκωτικών στις αμερικανικές φυλακές δεν είχαν τη δυνατότητα να εξαγοράσουν την ελευθερία τους. Η απάντηση του καρτέλ Εσκομπάρ ήταν οι μαζικές δολοφονίες. Άνοιξε ένα κυνήγι για όλους όσοι είχαν σχέση με την έκδοση: εκπρόσωποι των μέσων ενημέρωσης, αστυνομικοί και πολιτικοί έχασαν τη ζωή τους. Ο αριθμός των θυμάτων ξεπέρασε τα χίλια.

Ο Πάμπλο Εσκομπάρ και οι άνδρες του αφαίρεσαν τη ζωή δικαστών, κορυφαίων αστυνομικών αξιωματούχων. Στις 18 Αυγούστου, ο υποψήφιος για το ρόλο του αρχηγού του κράτους, Luis Carlos Galan, πυροβολήθηκε. Αμέσως μετά, ο ισχυρότερος βαρόνος των ναρκωτικών στον κόσμο άρχισε το κυνήγι του διαδόχου του - του Σέζαρ Γκαβίρια. Ο Εσκομπάρ δεν δίστασε να ανατινάξει το επιβατικό αεροπλάνο με το οποίο επρόκειτο να πετάξει ο πολιτικός. Τα θύματα αυτής της τρομοκρατικής επίθεσης ήταν 107 άτομα. Ο Σέζαρ Γκαβίρια επέζησε χάρη στο γεγονός ότι την τελευταία στιγμή ακύρωσε την πτήση.

Το αεροπλάνο ανατινάχθηκε 5 λεπτά μετά την απογείωσή του από το έδαφος. Το αεροσκάφος ανατινάχθηκε, σκοτώνοντας άλλους τρεις ανθρώπους στο έδαφος εκτός από τους νεκρούς επιβάτες και το πλήρωμα.

Σύμφωνα με μια εκδοχή, ο Εσκομπάρ οργάνωσε την επίθεση όχι μόνο για να σκοτώσει τον Σέζαρ Γκαβίρια, αλλά και για να εξοντώσει ένα από τα πρώην μέλη του καρτέλ του Μεντεγίν που είχε συμφωνήσει να συνεργαστεί με την αστυνομία.

Η έκρηξη της Avianca στοίχισε τη ζωή σε δύο Αμερικανούς πολίτες. Μετά το περιστατικό, οι αμερικανικές αρχές συνειδητοποίησαν τελικά τη σοβαρότητα της κατάστασης και άρχισαν να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την εξάλειψη του καρτέλ του Μεντεγίν.

Μια άλλη σημαντική τρομοκρατική ενέργεια που ξεκίνησε από τον Πάμπλο Εσκομπάρ ήταν η έκρηξη στο κτίριο DAS στην Μπογκοτά. Ο βαρόνος των ναρκωτικών χρησιμοποίησε μια ωρολογιακή βόμβα γεμάτη δυναμίτη. Οι άνδρες του παγίδευσαν με εκρηκτικά ένα φορτηγό στην Μπογκοτά. Ο στόχος της επίθεσης ήταν η έδρα του Διοικητικού Τμήματος Ασφαλείας (DAS). Η έκρηξη, η οποία στοίχισε τη ζωή σε δεκάδες ανθρώπους, σημειώθηκε στις 7:30 το πρωί της 6ης Δεκεμβρίου 1989.

Ένα φορτηγό που ήταν σταθμευμένο δίπλα στο κτίριο όπου στεγαζόταν η έδρα του Διοικητικού Τμήματος Ασφαλείας (DAS) εξερράγη. Πενήντα επτά άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και άλλοι 2.248 Κολομβιανοί πολίτες τραυματίστηκαν. Η βόμβα ήταν γεμάτη με 500 κιλά δυναμίτη. Η μαζική τρομοκρατική επίθεση έπληξε 14 γειτονιές της πόλης και πάνω από 300 εμπορικές ιδιοκτησίες. Αυτή η υπόθεση βομβιστικής επίθεσης με αυτοκίνητο θεωρείται η πιο θανατηφόρα στη Λατινική Αμερική.

Το καρτέλ του Μεντεγίν κατηγορήθηκε για την επίθεση με σκοπό τη δολοφονία του επικεφαλής της DAS Μιγκέλ Μασού Μάρκες, ο οποίος όμως επέζησε.

Η βομβιστική επίθεση στο κτίριο της DAS ήταν η τελευταία σε μια μακρά σειρά από απόπειρες δολοφονίας κολομβιανών πολιτικών, αξιωματούχων και μέσων ενημέρωσης το 1989. Οι επιθέσεις ξεκίνησαν στις 18 Ιανουαρίου, όταν 12 μέλη του δικαστικού σώματος έχασαν τη ζωή τους στο Σιμακότε.

Θύματα μεταξύ του πληθυσμού

Τα θύματα του Πάμπλο Εσκομπάρ δεν ήταν μόνο υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι, αλλά και απλοί άνθρωποι. Χιλιάδες Κολομβιανοί έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας της χρήσης ναρκωτικών, τα οποία στην εποχή του καρτέλ του Μεντεγίν πωλούνταν παντού.

Απλοί πολίτες πέθαναν όχι μόνο από αυτό, αλλά και σε πυροβολισμούς, ενώ έγιναν θύματα τρομοκρατικών επιθέσεων που οργάνωσε ο Εσκομπάρ.

Οι ψυχολογικές και κοινωνικές συνέπειες των δραστηριοτήτων του Κολομβιανού βαρόνου των ναρκωτικών για την κοινωνία μπορούν να χαρακτηριστούν τραυματικές.

Σχέση με τις αρχές και την κοινωνία

Η σχέση του Εσκομπάρ με τις κολομβιανές και τις διεθνείς αρχές ήταν πολύπλοκη. Η αλματώδης άνοδός του τράβηξε την προσοχή των υπηρεσιών ασφαλείας της Κολομβίας το 1976. Τον Μάιο, ο Πάμπλο συνελήφθη αμέσως μετά την άφιξή του από το Εκουαδόρ. Του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για διακίνηση ναρκωτικών. Οι πράκτορες βρήκαν 39 κιλά λευκής σκόνης στον πίσω τροχό του αυτοκινήτου του. Ο Πάμπλο Εσκομπάρ δωροδόκησε πρώτα έναν δικαστή, μετά έναν άλλο, και τελικά βρέθηκε ελεύθερος. Ο πράκτορας που τον συνέλαβε σκοτώθηκε τον αμέσως επόμενο χρόνο.

Η δωροδοκία και ο εκφοβισμός των κολομβιανών διωκτικών αρχών συνεχίστηκε. Ο Εσκομπάρ χρησιμοποιούσε αυτή τη μέθοδο τόσο ως μαστίγιο όσο και ως καρότο. Όσους αρνούνταν τις δωροδοκίες, ο εγκληματίας απλά τους σκότωνε. Εκείνη την εποχή ήταν σε χρήση ακόμη και η έκφραση "ασήμι ή μόλυβδος", που σήμαινε "χρήματα ή θάνατος".

Το καρτέλ του Μεντεγίν και ο επικεφαλής του κινούσε τα νήματα της κυβέρνησης σε κάθε επίπεδο. Πολλοί υποψήφιοι για την πολιτική ο Εσκομπάρ τους υποστήριζε οικονομικά, γεγονός που τους επέτρεπε στη συνέχεια να εκλεγούν.

Το 1979, ο ισχυρότερος βαρόνος των ναρκωτικών στον κόσμο επιχείρησε να νομιμοποιήσει τις δικές του επιχειρήσεις. Έλαβε τη θέση του εκτελούντος χρέη βουλευτή στο Κογκρέσο της χώρας. Και κατάφερε επίσης να επισκεφθεί τη φυλακή, την οποία έχτισε ο ίδιος.

Φιλανθρωπία

Ο Πάμπλο Εσκομπάρ ασχολήθηκε όχι μόνο με την εγκληματική δραστηριότητα, αλλά και με το φιλανθρωπικό έργο. Κατά τη διάρκεια της υποψηφιότητάς του για το κοινοβούλιο, μοίρασε ενεργά χρήματα σε φτωχές γειτονιές, έχτισε σπίτια και γήπεδα, νοσοκομεία, σχολεία και ναούς.

Τον αποκαλούσαν "Ρομπέν των Δασών της Πάισα" για το ενεργό φιλανθρωπικό του έργο. Ξόδεψε εκατοντάδες εκατομμύρια για την ανάπτυξη των φτωχότερων γειτονιών του Μεντεγίν.

Ταινίες και τηλεοπτικές σειρές για τον Pablo Escobar

Ο Πάμπλο Εσκομπάρ αν και είναι μια επικίνδυνη εγκληματική προσωπικότητα που ξεχωρίζει. Πολλές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές έχουν γυριστεί γι' αυτόν.

Το 2015 στην πλατφόρμα Netflix κυκλοφόρησε ένα δράμα εγκλήματος "Narcos", οι κύριοι ρόλοι στο οποίο εκτελούνται Boyd Holbrook, Pedro Pascal, Maurice Comte. Ήταν η πρώτη δοτική βιογραφία ενός Κολομβιανού βαρόνου των ναρκωτικών, ένα τεράστιο έπος για μια εγκληματική ιδιοφυΐα.

Επιπλέον, υπάρχει μια μίνι σειρά με τίτλο Escobar: Son for Father, η οποία έχει τέσσερα επεισόδια. Σε αυτό, ο κληρονόμος μιας μεγάλης αυτοκρατορίας ναρκωτικών μιλάει για τον πατέρα του και τη ζωή χωρίς αυτόν.

Το 2001, κυκλοφόρησε το αστυνομικό θρίλερ "Κοκαΐνη", γυρισμένο στην Αμερική. Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους σε αυτό ανέλαβαν ο Τζόνι Ντεπ και η Πενέλοπε Κρουζ.

Προσοχή αξίζει επίσης το αστυνομικό δράμα του 2014 "Paradise Lost" σε συμπαραγωγή Γαλλίας και Ισπανίας. Κολομβιανό βαρόνο ναρκωτικών σε αυτό έπαιξε ο θρυλικός Benicio del Toro. Σε αυτή την ταινία, ο Πάμπλο Εσκομπάρ εμφανίζεται ως εγκληματική ιδιοφυΐα, ένας πραγματικός δαίμονας, χωρίς ανθρώπινα συναισθήματα.

Οι ήδη γυρισμένες ταινίες και τηλεοπτικές σειρές για τον Πάμπλο Εσκομπάρ αποκαλύπτουν τη βιογραφία του πιο βίαιου εγκληματία στον κόσμο από διαφορετικές οπτικές γωνίες.

Το τέλος της εποχής Escobar

Η εποχή του Πάμπλο Εσκομπάρ έληξε το 1993. Μέχρι τότε, ήταν ήδη καταζητούμενος. Ο εγκληματίας εντοπίστηκε μετά από ένα τηλεφώνημα που έκανε στην οικογένειά του την επομένη των 44ων γενεθλίων του. Ο Εσκομπάρ καταστράφηκε από τον συναισθηματισμό και την αγάπη για τα αγαπημένα του πρόσωπα.

Οι ειδικές υπηρεσίες βρήκαν τα ίχνη του και ο παγκοσμίου φήμης έμπορος ναρκωτικών σκοτώθηκε από ελεύθερο σκοπευτή. Αν και ο γιος του δήλωσε αργότερα στα μέσα ενημέρωσης ότι ο Πάμπλο αυτοπυροβολήθηκε όταν συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε να σωθεί.

Η κηδεία του Εσκομπάρ έγινε στις 3 Δεκεμβρίου 1993, περισσότεροι από 20 χιλιάδες Κολομβιανοί ήρθαν να τον αποχαιρετήσουν.

Κληρονομιά και επιρροή στον πολιτισμό

Η επιρροή του Πάμπλο Εσκομπάρ στην Κολομβία και στον παγκόσμιο πολιτισμό είναι τεράστια. Αυτό επιβεβαιώνεται από τις πολυάριθμες ταινίες που γυρίστηκαν για τη ζωή του διάσημου εμπόρου ναρκωτικών, την αναφορά του ονόματός του σε βιβλία.

Η Κολομβία έχει ακόμη και ένα μουσείο που άνοιξε προς τιμήν του Πάμπλο Εσκομπάρ, προσελκύοντας τουρίστες από όλο τον κόσμο.

Η κληρονομιά αυτού του ανθρώπου είναι αντιφατική: κάποιος καταδικάζει τη ζωή και τις πράξεις του και κάποιος τον συγκρίνει με τον Ρομπέν των Δασών.

Η εγκληματική βιογραφία και ο τεράστιος πλούτος του Πάμπλο Εσκομπάρ εμπνέουν τις νεότερες γενιές εμπόρων ναρκωτικών στη Νότια Αμερική. Ονειρεύονται να φτάσουν στα ίδια ύψη, αλλά δεν θέλουν να πεθάνουν.